Browsing by Author "Eren, Mehmet Ali"

Now showing 1 - 8 of 8

Effect of fluvastatin on serum prohepcidin levels in patients with end-stage renal disease
(Pergamon-Elsevier Science, 2008-09) Arabul, Mahmut; Güllülü, Mustafa; Yılmaz, Yusuf; Akdağ, İbrahim; Kahvecioğlu, Serdar; Eren, Mehmet Ali; Dilek, Kamil; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nefroloji ve Romatoloji Anabilim Dalı.; 0000-0003-4518-5283; ABH-7279-2020; 15925230900; 6602684544; 22936014300; 8342488100; 55956719500; 7006788432; 56005080200
Objectives: Anemia, low-grade inflammation and/or alterations in lipid metabolism are common findings in individuals with end-stage renal disease (ESRD) despite advances in dialysis treatment. Hepcidin, a key regulator of iron metabolism, may play an important role in the interdependence of inflammation and anemia in ESRD patients. Statins may reduce cardiovascular events in dialysis patients and have pleiotropic effects in addition to lowering total and low-density lipoprotein (LDL)-cholesterol. Design and methods: Because there is a paucity of data on the effect of statins on serum prohepcidin levels in dialysis patients, this 8-week study was conducted to test the effect of fluvastatin (80 mg/day, n = 22) compared with placebo (n = 18) on circulating scruin prohepcidin, a prohormone of hepcidin, and high-sensitive C-reactive protein (hs-CRP) in dyslipidemic ESRD patients with renal anemia. Results: Fluvastatin treatment decreased total cholesterol (P < 0.05), LDL-cholesterol (P < 0.01), hs-CRP (P < 0.05) and serum prohepcidin levels (P < 0.05) significantly. Conclusion: Our pilot data suggest that short-term statin treatment may exert a beneficial effect on serum prohepcidin levels in ESRD patients. The potential clinical benefits of statins on renal anemia need to be confirmed and expanded with an appropriately powered long-term study.
Helicobacter pylori: A role in schizophrenia?
(INT Scientific Information, 2008-07) Yılmaz, Yusuf; Gül, Cuma Bülent; Arabul, Mahmut; Eren, Mehmet Ali; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0003-2467-9356; 0000-0003-4518-5283; A-7063-2018; K-6651-2012; ABH-7279-2020; 22936014300; 23988796000; 15925230900; 7006788432
Schizophrenia is a devestating psychiatric disorder that affects approximately one percent of the world's adult population. Despite substantial investigative efforts over the last decades, the exact mechanisms and pathogenesis of this condition are not yet fully understood. Published data support certain infectious agents as potential risk factors for schizophrenia. Since its discovery, Helicobacter pylori has been implicated in a variety of extradigestive diseases, but its potential role in the pathogenesis of psychiatric disorders has thus far been neglected. It is hypothesized here that infection with H. pylori occurring in early childhood may induce persisting systemic biochemical aberrations, including dopaminergic dysfunction, decreased levels of essential polyunsaturated fatty acids, subtle inflammation, and homocysteine alterations, that may play a crucial role in the development of schizophrenia in genetically predisposed individuals. Evidence in favor of this hypothesis is provided and possible therapeutic implications are discussed.
Hiperkalseminin nadir bir nedeni: Akut adrenal yetmezlik
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2022-02-08) Uyar, Nida; Gökçe, Burcu Dikeç; Eren, Mehmet Ali; Sabuncu, Tevfik
Adrenal yetmezlik milyonda 35-60 arasında görülebilen nadir bir hastalıktır. Akut adrenal yetmezlik veya adrenal kriz hayatı tehdit eden ve acil müdahale gerektiren bir durumdur. Akut adrenal yetmezlik sırasında çeşitli elektrolit bozukluklar görülebilirse de hiperkalsemi nadiren oluşmaktadır. Bu yazıda bilinç bulanıklığı nedeni ile başvurup hiperpigmentasyon, hipotansiyon ve hipoglisemi saptanarak adrenal yetmezlik ve adrenal yetmezlik ile ilişkili ciddi hiperkalsemi tanısı konulan bir vakayı sunduk.
Influence of erythropoietin therapy on serum prohepcidin levels in dialysis patients
(INT Scientific Information, 2009-11) Arabul, Mahmut; Güllülü, Mustafa; Yılmaz, Yusuf; Eren, Mehmet Ali; Baran, Bülent; Gül, Cuma Bülent; Kocamaz, Güzin; Dilek, Kamil; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nefroloji ve Romatoloji Anabilim Dalı.; 0000-0003-2467-9356; 0000-0003-4518-5283; 0000-0001-7966-2346; A-7063-2018; ABH-7279-2020; K-6651-2012; A-7978-2012; 15925230900; 6602684544; 22936014300; 7006788432; 35955740500; 23988796000; 23995302100; 56005080200
Background: Anemia is a common finding in dialysis patients. Recent evidence has accrued that hepcidin, an iron regulatory peptide, may play a crucial role in the pathophysiology of this condition. This study investigated the effect of erythropoietin (EPO) therapy on serum levels of prohepcidin, the prohormone of hepcidin, in patients with end-stage renal disease (ESRD) undergoing chronic dialysis treatment. Material/Methods: A total of 40 ESRD patients with renal anemia receiving either hemodialysis or peritoneal dialysis were included in this study. The patients were randomly allocated to EPO (subcutaneous 2000 mu g three times weekly) plus parenteral iron (n=23) or parental iron only (n=17). Serum prohepcidin levels were measured before and at the end of the study. Results: The two groups were comparable in their demographic and laboratory characteristics. No significant differences were found in hemoglobin, hematocrit, iron store indices, or serum levels of prohepcidin at study entry. Significant increases in both hemoglobin and hematocrit as well as a decrease in serum prohepcidin level were evident in the EPO group at the end of the 6-month follow-up in comparison with their values at study entry compared with the control group (P < 0.01). Conclusions: It is concluded that EPO therapy, besides enhancing erythropoiesis, modulates serum prohepcidin levels in dialysis patients.
Relationship between prohepcidin and cardiovascular risk markers in end stage renal failure patients
(Türk Nefroloji Diyaliz Transplantasyon Dergisi, 2013-01-01) Arabul, Mahmut; Kahvecioğlu, Serdar; Eren, Mehmet Ali; Üstündağ, Yasemin; Sarandöl, Emre; Kaderli, Aysel; Emre, Türker; Doğan, İbrahim; Güllülü, Mustafa; Kaderli, Aysel; SARANDÖL, EMRE; GÜLLÜLÜ, MUSTAFA; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kardiyoloji Anabilim Dalı; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nefroloji Anabilim Dalı; IDI-7594-2023; JGS-9425-2023; ABE-1716-2020
OBJECTIVE: The leading cause of death in patients with end-stage renal disease (ESRD) is cardiovascular disease. Prohepcidin, which is the precursor of hepcidin is a peptide hormone produced by the liver, and appears to be the master regulator of iron homeostasis in humans. High prohepcidin levels may contribute to progression of cardiovascular disease in end-stage renal insufficiency patients. However, any such association remains poorly understood. The purpose of the present study was to investigate the relationship between prohepcidin and cardiovascular risk markers in end-stage renal failure patients.MATERIAL and METHODS: Twenty-two chronic hemodialysis patients, 21 chronic peritoneal dialysis patients, and 16 healthy controls were included in the present study. The levels of serum prohepcidin (the precursor form of hepcidin), high sensitivity C-reactive protein (hs-CRP), troponin-T (TT), and cystatin C (CC) were determined using commercial kits. The left ventricular mass index (LVMI) was estimated using echocardiography.RESULTS: The levels of the CVD risk markers TT, CC, and prohepcidin differed, with statistical significance, between the patient and control groups. Prohepcidin level was significantly associated with CC concentration (beta=0.855, R2=0.73, p<0.001), TT level (beta=0.456, R2=0.20, p=0.002), and the LVMI (beta=0.435, R2=0.19, p=0.003). However, no significant association between prohepcidin level and hs-CRP concentration was evident (beta=0.124, R2=0.015, p<0.42).CONCLUSION: Our data suggest that the prohepcidin level can serve as a biomarker of cardiovascular disease. This level is closely associated with the cardiovascular risk markers of CC and TT concentrations, as well as the LVMI.
Renal replasman tedavisi almakta olan hastalarda kardiyovasküler risklerin belirlenmesi ve bu amaçla sistatin C'nin kullanılması
(Uludağ Üniversitesi, 2007) Eren, Mehmet Ali; Yavuz, Mahmut; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı/Nefroloji Bilim Dalı.
Son dönem böbrek yetmezliği (SDBY) gelişmiş olan hastalarda mortalite oranı yüksektir ve başlıca nedeni kardiyovasküler olaylardır. Seçilen diyaliz yönteminin aterogenez artışı ile ilişkili olabileceğine dair kanıtlar vardır. Kardiyovasküler riskin erken belirlenmesine ve seçilen diyaliz yöntemine bağlı artmış riskin saptanmasına yönelik birçok çalışma yapılmıştır. Biz de çalışmamızda hemodiyaliz ve periton diyalizi tedavisi almakta olan hastaları biyokimyasal belirteçler, ekokardiyografik bulgular ve arteryel sertlik ölçümleri ile kardiyovasküler risk açısından karşılaştırmayı, kontrol grubuna göre farkı ortaya çıkarmayı ve sistatin C’nin bu amaca yönelik kullanılabilirliliğini saptamayı amaçladık. Çalışmaya 22 hemodiyaliz tedavisi, 22 periton diyalizi tedavisi alan toplam 44 hasta ve 16 sağlıklı kişi kontrol grubu olarak alındı. Hastaların ve sağlıklı kişilerin hemogram, glukoz, üre, kreatinin, serum elektrolitleri, lipid profili, total protein ve albümin düzeyleri kaydedildi, serum örneklerinden Troponin T, yüksek duyarlılıklı CRP (hsCRP) ve sistatin C düzeyleri ölçüldü ve çalışmaya katılanlara konvansiyonel ekokardiyografi ve arteryel sertlik ölçümleri yapıldı. Hemodiyaliz grubunda periton diyalizi grubuna göre metabolik parametrelerden albümin, total kolesterol, LDL kolesterol düzeyi ile kardiyovasküler risk belirteçlerinden Troponin T olumlu yönde anlamlı olarak düşük bulundu. Yine diyaliz tedavisi alan grup (n=44) ile kontrol grubu (n=16) arasında hemoglobin, hematokrit, üre, kreatinin, total protein, albümin, Troponin T, HsCRP, Sistatin C, sol ventrikül kitlesi ve sol ventrikül kitle indeksi, aort çapları, aort sertliği ve distansibilitesi arasında anlamlı fark saptandı. Tedavi alanlar ve kontrol grubu birlikte değerlendirildiğnde sistatin C düzeyi hemoglobin, hematokrit, üre, kreatinin, total protein, albümin, Troponin T, HsCRP, sol ventrikül kitle indeksi, aort sertliği ve distansibilitesi ile korele bulundu. Ayrıca Troponin T düzeyi 0,01 µg/l sınır değer alınarak diyaliz tedavisi almakta olanlar iki gruba ayrıldı. Troponin T düzeyi sınır değerin üstünde kalan grupta sistatin C düzeyi ile beraber sol ventrikül kitlesi ve sol ventrikül kitle indeksi anlamlı olarak yüksek bulundu. Sonuç olarak her iki diyaliz tedavisi alan grup arasında hemodiyaliz grubu lehine daha olumlu sonuçlar elde edildi. Ayrıca çalışmamız neticesinde kardiyovasküler risk belirteci olarak sistatin C düzeyinin kullanılabileceği saptandı.
Tip 2 diyabetli hastalarda dapagliflozin tedavisinin trombosit fonksiyonları ve inflamasyon üzerine etkisi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2019-10-18) Eren, Mehmet Ali; Cindoğlu, Çiğdem; Gökçe, Burcu Dikeç; Gökçe, Ali; Sabuncu, Tevfik
Dapagliflozin kardiyovasküler hastalıklarda güvenli ve yararlı olduğu gösterilen bir oral anti-diyabetik (OAD) ilaçtır. Dapagliflozinin kardiyovasküler olumlu etkilerinin kesin mekanizması tam olarak bilinmemektedir. Bu çalışmada, dapagliflozin kullanan hastalarda tedavinin trombosit fonksiyonunu gösteren ortalama trombosit hacmi (OTH) ve yeni inflamatuar belirteçler olan nötrofil lenfosit oranı (NLO) ve trombosit lenfosit oranı (TLO) üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık. Daha önce OAD veya OAD+insülin tedavisi almakta iken tedaviye dapagliflozin eklenen, 18 yaş üstü tip 2 diyabeti olan hastaların dosyaları incelenerek, dapagliflozin tedavisi başlamadan önce ve tedaviden sonra 3-6 ay içindeki laboratuar verileri kaydedildi. Dapagliflozin tedavisi ile birlikte glukoz ve A1c değerleri anlamlı olarak azalırken (her iki p<0.001), hemoglobin, hematokrit ve NLO değerleri anlamlı olarak arttı (sırasıyla p=0.005, p=0.001 ve p=0.032). Ayrıca nötrofil sayısı anlamlı olarak artarken, lenfosit sayısı anlamlı olarak azaldı (p=0.029 ve p=0.019). Dapagliflozin etkili bir OAD olup vücuttaki inflamasyon üzerine etkileri bulunmaktadır. Bu etkinin nasıl ve neden olduğunun anlaşılmasına ihtiyaç vardır.
Turkish nationwide survey of glycemic and other metabolic parameters of patients with Diabetes mellitus (TEMD study)
(Elsevier, 2018-12-01) Sönmez, Alper; Haymana, Cem; Bayram, Fahri; Salman, Serpil; Dizdar, Oğuzhan Sıtkı; Gürkan, Eren; Çarlıoğlu, Ayse Kargili; Barçin, Cem; Sabuncu, Tevfik; Satman, İlhan; Güldiken, Sibel; Aytürk, Semra; Yılmaz, Murat; Aşık, Mehmet; Dinccag, Nevin; Çakmak, Ramazan; Türker, Fulya; İdiz, Cemile; Hacışahinoğullari, Hülya; Bağdemir, Elif; Yıldız, Buşra; Yumuk, Volkan Demirhan; Haliloğlu, Özlem; Sancak, Seda; Özsarı, Levent; Çağıltay, Eylem; Deyneli, Oğuzhan; İmre, Eren; Gönen, Sait; Boysan, S. Nur; Altuntaş, Yüksel; Öztürk, Feyza Yener; Mert, Meral; Pişkinpaşa, Hamide; Aydın, Hasan; İmamoğlu, Sazı; Ersoy, Canan; Özgül, Özen; Küçüksaraç Kıyıcı, Sinem; Çetinarslan, Berrin; Selek, Alev; Doğru, Teoman; Kırık, Ali; Kebapçı, Nur; Efe, Belgin; Kaya, Ahmet; Cordan, İlker; Baldane, Süleyman; Kirac, Cem Onur; Demirci, İbrahim; Capa, Zehra; Cesur, Mustafa; Yetkin, Ilhan; Çorapçıoğlu, Demet; Canlar, Şule; Yıldız, Okan Bulent; Sendur, Süleyman Nahit; Cakir, Bekir; özdemir, Didem; Çorakci, Ahmet; Kutlu, Mustafa; Bascil Tutuncu, Neslihan; Bozkuş, Yusuf; Çakal, Erman; Demirbaş, Berrin; Ertek, Sibel; Altay, Mustafa; Dağdeviren, Murat; Abedi, Amir Hassein; Çetinkalp, Sevki; Özışık, Hatice; Oruk, GÜzide Gonca; Yener, Serkan; Saydam, Başak Özgen; Güney, Engin; Unubol, Mustafa; Yaylalı, Güzin Fidan; Topsakal, Şenay; Hekimsoy, Zeliha; Akbaba, Gülhan; Aslan, İbrahim; Balcı, Mustafa Kemal; Dalkıran, Şefika; Akbay, Esen; Gül, Kamile; Agbaht, Kemal; Yılmaz, Müge Özsan; Bozkırlı, Emre; Tetiker, B. Tamer; Altuntaş, Seher Çetinkaya; Atmaca, Ayşegül; Durmuş, Elif Tutku; Mete, Türkan; Kutlutürk, Faruk; Küçükler, Ferit Kerim; Dikbaş, Oğuz; Akın, Şafak; Nuhoğlu, İrfan; Ersöz, Halil Önder; Bayraktaroğlu, Taner; Şişman, Pınar; Şahin, İbrahim; Çetin, Sedat; Capoğlu, İlyas; Akbaş, Emin Murat; Üçler, Rıfkı; Eren, Mehmet Ali; Tuzcu, Alpaslan Kemal; Pekkolay, Zafer; Özkaya, Mesut; Araz, Mustafa; TEMD Study Grp; ERSOY, CANAN; Özgül, Özen; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Endokrinoloji ve Metabolizma Anabilim Dalı; AAH-8861-2021; DLV-5369-2022
Aims: Turkey has the highest prevalence of diabetes in Europe. It is therefore essential to know the overall cardiovascular risk and reveal the predictors of metabolic control in Turkish adults with diabetes mellitus.Methods: A nationwide, multicenter survey consecutively enrolled patients who were under follow up for at least a year. Optimal control was defined as HbA1c <7%, home arterial blood pressure (ABP) <135/85 mmHg, or LDL-C <100 mg/dL. Achieving all parameters indicated triple metabolic control.Results: HbA1c levels of patients (n = 5211) were 8.6 +/- 1.9% (71 +/- 22 mmol/mol) and 7.7 +/- 1.7% (61 +/- 19 mmol/mol), in Type 1 and Type 2 diabetes, respectively. Glycemic control was achieved in 15.3% and 40.2%, and triple metabolic control was achieved in 5.5% and 10.1%, respectively. Only 1.5% of patients met all the criteria of being non-obese, nonsmoker, exercising, and under triple metabolic control. Low education level was a significant predictor of poor glycemic control in both groups.Conclusions: Few patients with Type 2, and even fewer with Type 1 diabetes have optimal metabolic control in Turkey. TEMD study will provide evidence-based information to policy makers to focus more on the quality and sustainability of diabetes care in order to reduce the national burden of the disease.