Bursa Uludağ Üniversitesi Tezleri
Permanent URI for this communityhttps://hdl.handle.net/11452/14
Browse
Browsing by Author "000-0002-9945-614X"
Now showing 1 - 1 of 1
- Results Per Page
- Sort Options
Item Türkiye'de yetiştiriciliği yapılan bazı yerel pırasa genotiplerinin morfolojik ve moleküler karakterizasyonu(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2022-01-20) Uslu, Osman Yaşar; İpek, Meryem; Bursa Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı.; 000-0002-9945-614XPırasa (Allium ampeloprasum var. porrum L.) insan sağlığı açısından önemli bir bitki türüdür. Türkiye dünya pırasa üretiminde önemli ülkelerden biridir. Türkiye’de pırasa yetiştiriciliği genel olarak yerel çeşitlerle yapılmaktadır. Pırasanın iki yıllık yaşam döngüsüne sahip olması, %80 oranında yabancı tozlanması, kromozom yapısının tetraploit olması ve şiddetli kendileme depresyonu görülmesi pırasa ıslahını zorlaştırmaktadır. Bununla birlikte pırasanın genetik özellikleri yeteri kadar bilinmemektedir. Bu çalışmada Türkiye’nin farklı bölgelerinden temin edilen 16 yerel pırasa genotipi moleküler ve morfolojik düzeyde karakterize edilmiştir. Belirlenen 12 parametrede ölçüm ve gözlemler yapılmıştır. Genotip içindeki bitkiler arasında ciddi bir morfolojik farklılık görülmemesine rağmen, genotipler arasında istatistiksel olarak önemli farklılıklar bulunmuştur. Bursa-İnegöl-Alanyurt, Bursa-Karacabey-Tavşanlı ve Balıkesir-Bandırma-Yeniyenice bölgelerinden temin edilen genotiplerin pazarlanabilir nitelikte olduğu saptanmıştır. Moleküler karakterizasyon için 18 SSR markörü test edilmiş ve 13 markörün genotipler arasında güvenilir ve polimorfik sonuçlar verdiği belirlenmiştir. Toplam 69 allel elde edilmiş ve bu allellerin 45’i polimorfik, 24’ü monomorfik bulunmuştur. Primer başına allel sayısı 2 ile 10 arasında olup ortalama allel sayısı 5,30’dur. Genotipler arasında benzerlik katsayı değerleri 0,45 ile 0,85 arasında değişmiştir. PIC değerleri 0,34 ile 0,45 arasındadır ve polimorfik primerler pırasa genomu için orta derecede bilgilendirici bulunmuştur. Moleküler ve morfolojik özellikleri karakterize edilen 16 yerel pırasa genotipi gelecekteki ıslah çalışmalarında materyal olarak kullanılabilecek ve bu çalışmadan elde edilen sonuçlar araştırmacılara katkıda bulunabilecektir.