Browsing by Author "Alehan, Dursun"
Now showing 1 - 3 of 3
- Results Per Page
- Sort Options
Item Eisenmenger sendromlu çocuk hastaların tam kan sayımı parametrelerinin incelenmesi(Uludağ Üniversitesi, 2007) Alehan, Dursun; Semizel, Evren; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı/Çocuk Kardiyoloji Bilim Dalı.Amaç: Eisenmenger sendromu (ES) tanısı almış olan çocukların tam kan sayımı parametrelerinin incelenmesi ve bu değerleri siyanotik ve asiyanotik konjenital kalp hastalığı (KKH) olan çocuklar ve sağlam çocuklardaki değerlerle karşılaştırılarak yorumlanması. Gereç ve Yöntem: Eisenmenger sendromu tanısı almış 23 hasta (grup I), 20 sağlıklı çocuk (grup II), ekokardiyografi ve/veya kateter incelemesi ile soldan sağa şantlı asiyanotik KKH tanısı almış, pulmoner hipertansiyon geliştirmemiş 7 hasta (grup III), ve siyanotik KKH tanısı ile takip edilmekte olan 7 hasta (grup IV) çalışmaya alındı. Tüm çalışma grubunun tam kan sayımı yapıldı. Sonuçlar değerlendirildi. Bulgular: Hemoglobin (hb), hematokrit (hct) ve eritrosit değerleri dört grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklıydı (p değerleri sırası ile 0,001, 0.000, ve 0.000). Grup I ve grup IV’te hb, hct ve eritrosit değerleri diğer gruplara oranla daha yüksekti. Ortalama eritrosit hacmi (MCV) dört grup arasında anlamlı farklı tespit edildi (p=0.047). Trombosit değerleri dört grup arasında istatistiksel olarak farklıydı (p=0,001) ve en düşük trombosit değeri grup I’deki hastalara aitti. Grup I’deki hastaların trombosit sayısı ortalama 199 391±84 652/mm3 olarak bulundu. Bu hastalardan 6’sında (%26) trombosit değeri 150000/mm3 ’ün altında, ve bunların da 4’ünde (%17) 100000/mm3 ’ün altında (29000/mm3 , 94000/mm3 , 66000/mm3 , 79000/mm3 değerleri) bulundu. Grup I’deki vakaların O2 saturasyonları ile kan sayımı parametrelerinin karşılaştırılması sonucu; O2 saturasyonu-hb (p=0.004, r=-0.583); O2 saturasyon-hct (p=0.002, r=-0.608); O2 saturasyonu- eritrosit (p=0.006, r=-0.556); O2 saturasyonu- kırmızı küre dağılım çapı (RDW) (p=0.028, r=-0.458) arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyonlar olduğu gösterildi. O2 saturasyonu ile trombosit sayısı arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptanmadı (p=0.392, r=0.188). Trombosit sayısı ile hb ve hct arasında ise istatistiksel anlamlı olmayan negatif korelasyon saptandı (p değerleri sırası ile 0.056, 0.073; r değerleri sırası ile –0.404, -0.381). Sonuç: Eisenmenger sendromlu veya siyanotik konjenital kalp hastalığı olan çocukların takibinde tam kan sayımı parametrelerinin dikkatli takibinin yapılması ve polisitemideki artışın, hipoksinin derecesini gösterdiğinin unutulmaması gereklidir.Item Eisenmenger sendromlu çocuk hastaların telekardiyografi ve elektrokardiyografi bulguları(Uludağ Üniversitesi, 2007) Alehan, Dursun; Semizel, Evren; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı/Çocuk Kardiyoloji Bilim Dalı.Amaç: Eisenmenger sendromlu hastaların elektrokardiyografi ve telekardiyografi bulgularının değerlendirilmesi. Yöntemler: Eisenmenger sendromu tanısı almış olan 23 çocuk hasta ve yaş, cinsiyet, vücut ağırlığı ve boy açısından benzer özelliklere sahip 20 sağlıklı çocuk çalışmaya dahil edildi. Çalışma grubunun tümünün elektrokardiyografi ve telekardiyografisi çekildi. Bulgular: Eisenmenger sendromlu hastaların elektrokardiyografilerinde %4.3 normal aks, %56.5 sağ aks, %21.7 sol aks ve %17.4 kuzeybatı aks olduğu saptandı. ‹ki grup arasında kalp atım hızı incelendiğinde anlamlı fark olmadığı gözlendi (p=0.515). PR aralığı Eisenmenger sendromlu hasta grubunda 0.138 ± 0.025 sn, kontrol grubunda ise 0.120 ± 0.017 sn olarak bulundu (p=0.009). Eisenmenger sendromlu hastaların elektrokardiyografilerinin incelenmesi, bu hastaların %87’sinde sağ ventrikül hipertrofisi ve %30’unda sağ atriyal dilatasyon olduğunu gösterdi. Sağ ventrikül ileti gecikmesi Eisenmenger sendromlu 8 vakada (%34.8), sağlıklı 1 vakada (%5) görüldü (p=0.024). Tele bulguları incelendiğinde, Eisenmenger sendromlu 19 vakada (%90.9) pulmoner konusun kabarık olduğu, 19 vakada (%90.9) vaskülaritenin arttığı ve kardiyotorasik indeksin 0.561 ± 0.082 olduğu görüldü (p<0.001). Sonuç: Elektrokardiyografi ve telekardiyografi Eisenmenger sendromlu hastaların değerlendirilmesinde kullanılabilecek, kolay ulaşılabilen tetkiklerdir.Item Eisenmenger syndrome: identifying the clues for arrhythmia(Turkish Soc Cardiology, 2008-02) Alehan, Dursun; Özer, Sema; Serdar, Muhittin Abdulkadir; Semizel, Evren; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Pediatri Anabilim Dalı.; 12646191300Objective: The aim of this case-controlled, cross-sectional study is to investigate the tendency towards arrhythmia using noninvasive arrhythmia markers (QT dispersion and heart rate variability) in children with Eisenmenger syndrome. Methods: We studied 23 patients, whose pulmonary-to-systemic resistance ratio was calculated to be greater than 0.75, and who were diagnosed as Eisenmenger syndrome between 1990 and 2001. Twenty healthy children were studied as the control group. Electrocardiographic recordings with calculation of (IT dispersion, Holter monitoring, echocardiographic studies and heart rate variability (HRV) analysis were performed in both groups. Catheterization records were analyzed in all the patients. Results: (IT and QTc dispersion were higher (p=0.007 and p=0.006, respectively) and PR interval was longer (p=0.009) in the patients with Eisenmenger syndrome, than those in the control group. In addition, low frequency component, high frequency component, very low frequency component, and total power, obtained from HRV analysis were significantly lower in the patients with Eisenmenger syndrome (p=0.001, p=0.006, p=0.009 and p=0.011, respectively). Evaluation of Holter recordings revealed pathologic findings in 21.7% of the patients with Eisenmenger syndrome. Pulmonary-to-systemic resistance ratio of the patients with pathologic Holter findings were higher than in the patients with normal Holter recordings (p=0.011). It was also shown that there was a positive correlation between OT dispersion and pulmonary-to-systemic resistance ratio (p=0.048, r=0.416) and between (IT dispersion and PR interval (p=0.009, r=0.532) in the patients with Eisenmenger syndrome. Conclusion: Dispersion of repolarization, being associated with high pulmonary-to-systemic resistance ratio, is increased and autonomic modulation of heart rate is impaired in patients with Eisenmenger syndrome. These findings suggest that arrhythmia risk for patients with Eisenmenger syndrome is higher than in normal controls.