Browsing by Author "Demirdöğen, Ezgi"

Now showing 1 - 15 of 15

An unusual reason of parotid gland enlargement; parotid gland tuberculosis
(Turkish Assoc Tuberculosis & Thorax, 2006-01-01) Çakır, Ümit; Erdoğan, Beril; Uzaslan, Esra; UZASLAN, AYŞE ESRA; Demirdöğen, Ezgi; DEMİRDÖĞEN, EZGİ; Adım, Saduman Balaban; BALABAN ADIM, ŞADUMAN; Salan, Arzu; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-7400-9089; JPK-7012-2023; AAI-1004-2021; AAH-9812-2021
Although pulmonary tuberculosis is common in Turkey, parotid gland tuberculosis is rarely seen. A 39 years old female presented with left side swelling on her face. The diagnosis was made excisional biopsy. Histologic examination of the operative specimen revealed necrotising granuloma concordant with tuberculosis.
AVAPS-NIV treatment in hypercapnic respiratory failure with insufficient response to fixed-level PS-NIV
(Türk Tüberküloz ve Toraks, 2022-01-01) Öztürk, Nilüfer Aylın Acet; Güçlü, Özge Aydın; Demirdöğen, Ezgi; Dilektaşlı, Asli Görek; Maharramov, Shahriyar; Coşkun, Funda; Uzaslan, Esra; Ursavaş, Ahmet; Karadağ, Mehmet; ACET ÖZTÜRK, NİLÜFER AYLİN; AYDIN GÜÇLÜ, ÖZGE; DEMİRDÖĞEN, EZGİ; GÖREK DİLEKTAŞLI, ASLI; Maharramov, Shahriyar; COŞKUN, NECMİYE FUNDA; UZASLAN, AYŞE ESRA; URSAVAŞ, AHMET; KARADAĞ, MEHMET; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı; 0000-0002-6375-1472; 0000-0003-1005-3205; 0000-0002-7400-9089; 0000-0001-7099-9647; 0000-0003-3604-8826; 0000-0002-9027-1132; AAI-3169-2021; AAD-1271-2019; AAG-8744-2021; JPK-7012-2023; DTT-7416-2022; DDT-7334-2022
Introduction: Noninvasive ventilation (NIV) for acute hypercapnic respiratory failure (AHRF) is an established treatment modality. Current evidence does not conclude any superiority between fixed pressure support (PS) and aver-age volume-assured pressure support (AVAPS) modes. However, given the ability of rapid PaCO2 decline in AVAPS mode, we hypothesized that COPD patients with AHRF who did not show the desired reduction in PaCO2 with fixed-level PS-NIV might benefit from the AVAPS mode.Materials and Methods: Patients admitted to the non-ICU pulmonary ward with acute exacerbation of COPD (AECOPD) and AHRF were included con-secutively in this observational study. Patients with hypercapnic respiratory failure due to obesity-hypoventilation, neurological diseases, or chest wall deformities were excluded. All patients started NIV treatment with fixed pres-sure support (PS) and patients who did not reach clinical and laboratory stability under PS-NIV treatment were switched to the average volume -as-sured pressure support (AVAPS) mode of NIV.Results: Thirty-five COPD patients with hypercapnic respiratory failure were included. Under PS-NIV treatment, 14 (40%) patients showed a 17.9 (-0.0-29.2) percent change in terms of PaCO2 , meaning no improvement or worsening. Therefore, these patients were treated with AVAPS mode. Arterial PaCO2 and pH levels significantly improved after AVAPS-NIV administration. AVAPS-NIV treatment created a significantly better PaCO2 change rate than using PS-NIV (-11.4 (-22.0 --0.5)vs 8.2 (-5.3-19.5), p= 0.02]. Independent predictors of AVAPS mode requirement were higher Charlson Comorbidity Index (OR= 1.74 (95% CI= 1.02-2.97)] and higher PaCO2 upon admission (OR= 1.18 (95% CI= 1.03-1.35)]. Thirteen (92.8%) patients reaching signif-icant clinical stability with AVAPS-NIV were able to return to fixed-level PS-NIV and maintain acceptable PaCO2 levels.Conclusion: Our study demonstrated that patients can benefit from AVAPS-NIV despite insufficient response to fixed-level PS-NIV.
Coexistence of localized tracheobronchial amyloidosis and chronic hepatitis b infection
(Medycyna Praktyczna, 2019-04-30) Güçlü, Özge Aydın; URSAVAŞ, AHMET; GÖREK DİLEKTAŞLI, ASLI; DEMİRDÖĞEN, EZGİ; Demirdöğen, Ezgi; Dilektaşlı, Aslı Görek; KARADAĞ, MEHMET; Karadağ, Mehmet; Akyıldız, Elif Ülker; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0003-1005-3205; 0000-0002-7400-9089; 0000-0001-7099-9647; 0000-0002-9027-1132; JPK-7012-2023; AAG-8744-2021; AAH-9812-2021; AAI-3169-2021
Comorbid conditions and social determinants of smoking in an adult population
(Turkish Green Crescent Soc, 2019-12-01) Güçlü, Özge Aydın; Öztürk, Nilufer Aylin Acet; GÖREK DİLEKTAŞLI, ASLI; ACET ÖZTÜRK, NİLÜFER AYLİN; DEMİRDÖĞEN, EZGİ; Demirdöğen, Ezgi; Uzaslan, Esra; UZASLAN, AYŞE ESRA; Karadağ, Mehmet; KARADAĞ, MEHMET; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0003-1005-3205; 0000-0002-6375-1472; 0000-0001-7099-9647; 0000-0002-7400-9089; 0000-0002-9027-1132; Z-1424-2019; AAG-8744-2021; JPK-7012-2023; AAH-9812-2021
Tobacco smoking is a significant risk factor for a variety of chronic disorders, such as chronic obstructive pulmonary disease (COPD), lung cancer, cardiovascular diseases, and other forms of malignancies. In this study, we investigated the comorbid medical conditions and sociodemographic features that contribute to disparities in tobacco smoking prevalence in the adult population. We induded volunteers who participated in events for the "World COPD day" in 4 consecutive years (i.e., 2014, 2015, 2016, and 2017) held in Bursa, Turkey. Sociodemographic features, smoking characteristics, and comorbidities were recorded. A total of 747 volunteers who were 47.1 +/- 14.5 [16-84] years of age and smoked 24.1 +/- 20.91 pack-years were included. The study population consisted of 405 (54.2%) males, 36.3% of which were current smokers, 23.6% exsmokers, and 40.2% nonsmokers. Moreover, 15.7% of participants with asthma were nonsmokers and 9.4% ever-smoker (p=0.011), while 2% of participants with coronary artery disease (CAD) were nonsmoker and 6.7% were ever-smoker (p=0.003). Current smoker participants exhibited more symptoms such as cough. sputum, and wheezing (p<0.001, in both cases). In this study, we found that the factors associated with smoking in the general population are male gender and higher educational level.
Diagnostic performance of EBUS-TBNA and its interrelation with PET-CT in patients with extra-thoracic malignancies
(Türk Tüberküloz ve Toraks Derneği, 2020-10-03) Güçlü, Özge Aydın; Demirdöğen, Ezgi; Ursavaş, Ahmet; Öztürk, Nilüfer Aylin Acet; Özkaya, Güven; Karadağ, Mehmet; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Biyoistatistik Anabilim Dalı.; 0000-0002-9027-1132; 0000-0002-7400-9089; 0000-0002-6375-1472; 0000-0003-0297-846X; AAG-8744-2021; AAH-9812-2021; Z-1424-2019; AAI-3169-2021; A-4421-2016; 14062849300; 8329319900; 57203790565; 57200859646; 16316866500; 6601970351
Introduction: Endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration (EBUS-TBNA) is a well-established diagnostic tool for lung cancer, sarcoidosis, and suspected metastatic extra-thoracic malignancy (ETM). Patients with primary ETM often have hypermetabolic mediastinal/hilar lymph node enlargement in the PET-scan done for initial staging or post treatment follow-up. We aimed to determine the diagnostic performance of EBUS-TBNA and the relationship between PET-SUV values and diagnosis of malignancy metastasis in patients with ETM. Materials and Methods: Results of EBUS-TBNA in ETM patients with suspected MLN metastasis were retrospectively analysed (May 2016 to July 2019). Non-malign results were confirmed for surgery or clinical/radiological follow-up. Lymph nodes with a high FDG-uptake (SUV > 2.5, MLN) were reported as suspicious for metastasis. Results: Of the 588 EBUS procedures, 109 were included in the analysis. Patient' mean age was 62.5 +/- 10.1 years; there were 35 men and 74 women. Primary malignancies were breast cancer in 33, gastrointestinal in 23, female genital tract in 17, head and neck in 14, genitourinary cancer in 13, malignant melanoma in 6, sarcoma in 2 and kaposi sarcoma in 1. According to EBUS-TBNA smear and cell block histopathologic evaluations, 16 patients' results (14.7%) were malignant compatible with metastasis of ETM. Among the 93 patients with non-malignant diagnosis, EBUS-TBNA revealed a granulomatous lympadenitis compatible with sarcoid reaction in 7 and tuberculosis in 2. A total of 9 patients underwent surgical procedures after EBUS-TBNA, with a definitive histological diagnosis of granulomatous lymphadenitis in 2, malignancy in 5 and, reactive lymph node in 2. Overall sensitivity, specificity, positive predictive value, negative predictive value and diagnostic accuracy of EBUS-TBNA were 76.19% (95% CI 52.83-91.78), 100% (95% CI 95.89-100.00), 100%, 94.62% (95% CI 89.12-97.12) and 95.4%, respectively. Conclusion: EBUS-TBNA sampling has high diagnostic performance. Histopathological confirmation requirement for MLN should be kept in mind in patients with ETM, even they have negative EBUS results.
Il-21: A potential biomarker for diagnosis and predicting prognosis in covid-19 patients
(European Respiratory Society Journals, 2021-09-05) Öztürk, Nilüfer Aylin Acet; Ursavaş, Ahmet; Dilektaşlı, Aslı Görek; Demirdöğen, Ezgi; Coşkun, Funda; Ediger, Dane; Uzaslan, Esra; Yöyen-Ermiş, Diğdem; Karaca, Mert; Terzi, Orkun; Bayram, Merve; Ömer, Dilara; Yiğitliler, Büşra; Yurttaş, Ahmet; Maharramov, Shahriyar; Çelik, Gamze; Oral, Barbaros; Karadağ, Mehmet; ACET ÖZTÜRK, NİLÜFER AYLİN; URSAVAŞ, AHMET; GÖREK DİLEKTAŞLI, ASLI; DEMİRDÖĞEN, EZGİ; COŞKUN, NECMİYE FUNDA; EDİGER, DANE; UZASLAN, AYŞE ESRA; YÖYEN ERMİŞ, DİĞDEM; KARACA, MERT; TERZİ, ORKUN ERAY; BAYRAM, MERVE; ÖMER TOPÇU, DİLARA; YURTTAŞ, AHMET; ORAL, HALUK BARBAROS; KARADAĞ, MEHMET; MAHARRAMOV, SHAHRİYAR; YAZICI, GAMZE; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi.; 0000-0002-6375-1472; 0000-0002-7400-9089; 0000-0003-3604-8826; 0000-0002-2954-4293; 0000-0001-5871-8769; 0000-0002-9027-1132; AAG-8744-2021; JPK-7012-2023; AAH-3888-2021; AAE-9142-2019; AAI-3169-2021; AAD-1271-2019
Küçük hücre dışı akciğer kanseri evrelemesinde EBUS-TBNA duyarlılığının retrospektif değerlendirilmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2024) Terzi, Orkun Eray; Demirdöğen, Ezgi; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı.
Endobronşial ultrasonografi (EBUS), mediastinal yapıları değerlendirmek için ultrasonun kullanıldığı bronkoskopik bir teknik olup küçük hücre dışı akciğer kanserinin (KHDAK) mediastinal evrelemesi için en uygun yöntemdir. Çalışmamızda amacımız; merkezimizdeki multidisipliner değerlendirmeye (MDD) göre KHDAK'inde N2/N3 hastalık için EBUS işleminin duyarlılığı, özgüllüğü, negatif prediktif değerini (NPD) ve pozitif prediktif değerini (PPD) belirlemektir. Ayrıca malignite ile ilişkili olabilecek ultrasonografik (US) özelliklerin, MDD ve EBUS evrelerinde farklılıklara yol açan faktörlerin belirlenmesini amaçladık. Çalışmamıza akciğeri tanı ve evreleme endikasyonu ile EBUS yapılan ve KHDAK tanısı olan 114 hasta dahil edildi. Hastaların klinik ve demografik özellikleri, PET/BT özellikleri ve evreleri, EBUS ile elden edilen US özellikleri, patolojik sonuçları, EBUS evreleri ve nihai MDD evreleri tespit edildi. MDD evre N2/N3'e göre EBUS-TBİA duyarlılığı %82, özgüllüğü %93, NPD %65, PPD %97 ve tanı doğruluk oranı %85 olarak bulundu. US özelliklerine göre maligniteyi öngörmede ise sadece lenf nodunun kısa aksının boyutu anlamlı olarak bulundu. MDD sonrası nihai evrelerine göre hastalar iki gruba ayrılmıştır. (Grup 1: MDD evre N0/N1, Grup 2: MDD evre N2/N3). Grup 2'yi öngörmek için hastaların klinik, demografik ve görüntüleme bulguları tek ve çok değişkenli analizde incelendi ve tek öngörücü faktörün PET/BT'deki N2/N3 hastalık olduğu görüldü. EBUS ve MDD evreleri uyumlu ve uyumsuz olan hastalar iki gruba ayrılarak tekrardan değerlendirilmiştir. Uyumsuz grubun primer tümör boyutu ve PET/BT'ye göre N evreleri daha yüksek bulunmuştur. Çalışmamız sonuçlarına göre EBUS, mediastinal evreleme için en uygun yöntem olarak görünmektedir ve KHDAK'de operabilite kararının verilmesinde anahtar role sahiptir. EBUS'un yanlış pozitiflik ve yanlış negatifliklerinin olması sebebiyle yüksek şüphe olduğu durumlarda cerrahi veya MDD ile hastaların tekrardan değerlendirilmesi gerekebilir.
Long-term oxygen treatment need is less frequent in eosinophilic COPD patients
(Wiley, 2021-10-26) Acet-Öztürk, Nilüfer Aylin; Dilektaşlı, Aslı G.; Aydın-Güçlü, Özge; Demirdöğen, Ezgi; Coşkun, Funda; Ursavaş, Ahmet; Karadağ, Mehmet; Uzaslan, Esra; ACET ÖZTÜRK, NİLÜFER AYLİN; GÖREK DİLEKTAŞLI, ASLI; AYDIN GÜÇLÜ, ÖZGE; DEMİRDÖĞEN, EZGİ; COŞKUN, NECMİYE FUNDA; URSAVAŞ, AHMET; KARADAĞ, MEHMET; UZASLAN, AYŞE ESRA; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0002-6375-1472; 0000-0001-7099-9647; 0000-0003-1005-3205; 0000-0002-7400-9089; 0000-0003-3604-8826; 0000-0002-9027-1132; AAG-9930-2019; AAD-1271-2019; AAG-8744-2021; AAI-3169-2021; JPK-7012-2023; Z-1424-2019; AAH-9812-2021; DTT-7416-2022; CDI-1977-2022
Introduction Eosinophilic airway inflammation is a recognized inflammatory pattern in subgroups of patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD). However, there are still conflicting results between various studies concerning the effect of eosinophils in COPD patients. Our aim with this study was to evaluate eosinophilic inflammation and its relation to the clinical characteristics in a group of COPD patients. Methods Stable COPD patients with FEV1% predicted < 50 or with >= 1 exacerbation leading to hospital admission or >= 2 moderate or severe exacerbation history were consecutively enrolled from outpatient clinics. Results We included 90 male COPD patients, with a mean age of 63.3 +/- 9.2. Mean FEV1% predicted was 35.9 +/- 11.3. Eosinophilic inflammation (eosinophil percentage >= 2%) was evident in 54 (60%) of the patients. Participants with eosinophilic inflammation were significantly older and had better FEV1 predicted % values. Eosinophilic COPD patients were characterized with better quality of life and fewer symptoms. COPD patients with noneosinophilic inflammation used supplemental long-term oxygen therapy (LTOT) more frequently compared to patients with eosinophilic inflammation (36.1% vs. 14.8%, p = 0.01). Eosinophilic inflammation is associated with less dyspnea severity measured by mMRC (OR: 0.542 95% CI: 0.342-0.859, p = 0.009) and less LTOT use (OR: 0.334 95% CI: 0.115-0.968, p = 0.04) regardless of age, severity of airflow limitation, and having frequent exacerbation phenotype. Conclusion Our study supports the growing evidence for a potential role of eosinophilic inflammation phenotype in COPD with distinctive clinical characteristics. Eosinophilic inflammation is inversely associated with dyspnea severity measured by mMRC and LTOT use independently from age, total number of exacerbations, St. George Respiratory Questionnaire (SGRQ) total score and FEV1% predicted.
Obstruktif uyku apne sendromlu hastalarda fibrinojen düzeylerinin değerlendirilmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2019-11-27) Demirdöğen, Ezgi; Ursavaş, Ahmet; Karadağ, Mehmet; Coşkun, Funda; Edigen, Dane; Uzaslan, Esra; Ege, Ercüment; Gözü, Oktay; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı.
Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) hastalarında vasküler hastalık riski artmıştır. Bu hastalarda kardiyovasküler hastalık gelişimine ait kesin mekanizma bilinmemektedir. Fibrinojen normal plazmanın ana bileşenidir. Akut faz reaktanı olan fibrinojen düzeyleri inflamatuar yanıtın bir parçası olarak yükselmektedir. Fibrinojenin koroner arter hastalığı ve inme için bağımsız risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Çalışmamızda yeni orta/ağır OUAS tanısı almış hastalarda ve non-apneik olgularda plazma fibrinojen düzeylerini karşılaştırmayı ve polisomnografi (PSG) parametreleri ile ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık. Tüm gece PSG sonrası yeni tanı almış 50 orta ve ağır OUAS olgusu ile 33 nonapneik kontrol olgu çalışmaya dahil edilmiştir. uyku çalışmasının ardından sabah 8.00-9.00 saatleri arasında kan örnekleri alınarak plazma fibrinojen düzeyleri Clauss metodu ile ölçülmüştür. Her iki grup arasında yaş, cinsiyet, sigara alışkanlığı açısından fark saptanmadı. Plazma fibrinojen düzeyleri OUAS grubunda (4.2 ± 0.14 g/L) kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.028). Plazma fibrinojen düzeyleri; Epworth uykululuk skalası (ESS) skoru (r=0.301, p=0.006), yaş (r=0.327, p=0.003), beden kitle indeksi (BKİ) (r=0.388, p<0.001), ortalama oksijen desaturasyonu (r=0.258, p=0.019), oksijen desaturasyon indeksi (r=0.281, p=0.010), oksijen satürasyonunun % 90’ın altında kalma süresi (r=0.248, p=0.024) ve arousal indeksi (r=0.220, p=0.046) ile pozitif korele idi. Plazma fibrinojen düzeyleri ile uykudaki oksijen saturasyonu arasında (r= -0.254, p=0.029) negatif korelasyon mevcuttu. Çoklu doğrusal regresyon analiz ile EUS skoru ve BKİ’nin, AHİ’den bağımsız olarak, fibrinojen düzeyleri ile ilişkili değişkenler olduğu saptanmıştır. Sonuçta plazma fibrinojen düzeyleri ile ESS ve BKİ’nin ilişkili olduğu bulunmuştur. Fibrinojen düzeyleri ve nokturnal desaturasyon arasındaki ilişki, hipoksi inflamasyon ilişkisini desteklemektedir. Yüksek fibrinojen düzeylerinin OUAS’lı hastalarda vasküler hastalık gelişimi için önemli bir faktör olabileceği sonucuna varılmıştır.
Obstrüktif uyku apne sendromlu hastalarda fibrinojen düzeylerinin değerlendirilmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2009) Demirdöğen, Ezgi; Gözü, R. Oktay; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Anabilim Dalı.
Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS); uyku boyunca tekrarlayan üst solunum yolu obstrüksiyonu ile karakterize, intermittant arteriyel oksijen desaturasyonu ve solunum eforunda artışla ilişkili bir sendromdur. OUAS hastalarında vasküler hastalık riski artmıştır. OUAS'lı hastalarda kardiyovasküler hastalık gelişimine ait kesin mekanizma bilinmemektedir. Fibrinojen normal plazmanın ana bileşenidir. Akut faz reaktanıdır ve fibrinojen düzeyleri inflamatuar yanıtın bir parçası olarak yükselir. Fibrinojenin koroner arter hastalığı ve inme için bağımsız risk faktörü olduğu gösterilmiştir.Bu çalışmada amacımız, OUAS ve kontrol grubunda plazma fibrinojen düzeylerini karşılaştırmaktı.Yeni tanı almış 50 orta ve ağır OUAS olgusu ile 33 nonapneik kontrol olgu çalışmaya alındı. Tüm hastalara tam polisomnografi yapıldı. Kan örnekleri, uyku çalışmasının ardından sabah 8.00-9.00 saatleri arasında alındı. Fibrinojen düzeyleri Clauss metodu ile ölçüldü (multifibren U kiti ile). Her iki grup arasında yaş, cinsiyet, sigara alışkanlığı açısından fark yoktu. Plazma fibrinojen düzeyleri OUAS grubunda (4.2 ? 0.14 g/L) kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.028). Plazma fibrinojen düzeyleri; Epworth uykululuk skalası (ESS) (r=0.301, p=0.006), yaş (r=0.327, p=0.003), beden kitle indeksi (BKİ) (r=0.388, p<0.001), ortalama oksijen desaturasyonu (r=0.258, p=0.019), oksijen desaturasyon indeksi (r=0.281, p=0.010), oksijen satürasyonunun % 90'ın altında kalma süresi (r=0.248, p=0.024) ve arousal indeksi (r=0.220, p=0.046) ile pozitif korele idi. Plazma fibrinojen düzeyleri ile uykudaki oksijen saturasyonu arasında (r= -0.254, p=0.029) negatif korelasyon mevcuttu. Çoklu doğrusal regresyon analiz ile ESS ve BKİ'nin plazma fibrinojen yüksekliği için AHİ'den bağımsız risk faktörü olduğu saptandı.Bu çalışma sonucunda plazma fibrinojen düzeyleri ile ESS ve BKİ'nin korele olduğu belirtilmiştir. Fibrinojen düzeyleri ve nokturnal desaturasyon arasındaki ilişki hipoksi inflamasyon ilişkisini desteklemektedir. Fibrinojenin OUAS'lı hastalarda vasküler hastalık gelişimi için önemli bir faktör olabileceği sonucuna vardık.
The outcome of antifungal prophylaxis with posaconazole in patients with acute myeloid leukemia: A single-center study
(Galenos Yayıncılık, 2018-07-26) Özkocaman, Vildan; Özkalemkaş, Fahir; Seyhan, Serdar; Ener, Beyza; Ursavaş, Ahmet; Ersal, Tuba; Kazak, Esra; Demirdöğen, Ezgi; Mıstık, Reşit; Akalın, Halis; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-4803-8206; 0000-0002-7400-9089; AAI-3169-2021; AAG-8459-2021; AAH-1854-2021; AAJ-4354-2021; AAU-8952-2020; AAG-8523-2021; AAH-9812-2021; AAG-8495-2021; 6603145040; 6601912387; 56154853700; 15053025300; 8329319900; 56061031700; 24921238200; 14062849300; 6602564624; 57207553671
Objective: Invasive fungal infections (IFIs) are a significant cause of morbidity and mortality among neutropenic patients undergoing chemotherapy for acute myeloid leukemia (AML) and stem cell transplantation. The aim of this study was to evaluate the real-life impact of posaconazole prophylaxis. Materials and Methods: Eighty-four adult patients were included with AML under remission induction chemotherapy and posaconazole prophylaxis. The 34 patients in the control group did not receive primary antifungal prophylaxis. The period between June 2006 and January 2009, when antifungal prophylaxis was not administered (control group), was retrospectively compared to the period between December 2010 and May 2012 when primary oral posaconazole prophylaxis was administered in similar conditions (posaconazole group) according to the use of antifungal agents for treatment, breakthrough infections, galactomannan performance, and the necessity for performing bronchoalveolar lavage (BAL) procedures. Results: The two groups were compared according to the use of antifungal agents; progression to a different antifungal agent was found in 34/34 patients (100%) in the control group and in 9/84 patients (11%) in the posaconazole group (p<0.001). There were four breakthrough IFIs (4/84, 4.8%) in the posaconazole group and 34 IFIs in the control group (p<0.001). In addition, 15/34 patients (44%) in the control group required BAL compared to 11/84 patients (13%) in the posaconazole group (p<0.001). Posaconazole treatment was discontinued within 7-14 days in 7/84 patients (8.3%) due to poor oral compliance related to mucositis after chemotherapy. Conclusion: Posaconazole appears to be effective and well-tolerated protection against IFIs for AML patients.
Plevral glukoz ve adenozin deaminaz: intraplevral streptokinaz sonrası cerrahi gereksinimini öngören belirteçler
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2020-04-03) Demirdöğen, Ezgi; Dilektaşlı, Aslı Görek; Melek, Hüseyin; Coşkun, Funda; Ursavaş, Ahmet; Karadağ, Mehmet; Ege, Ercüment; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı.
İntraplevral streptokinaz etkinliğinin incelenmesi amacıyla, enfekte plevral sıvıda intraplevral streptokinaz tedavi (İPST) takiben cerrahi ihtiyacı, opere olan ve olmayan olgularda plevral sıvı parametrelerinin bu ihtiyacı öngörmedeki etkisinin değerlendirilmesi planlanmıştır. Kliniğimizde beş yıllık periyotta İPST uygulanan olgular retrospektif olarak incelenmiştir. Tüberküloz plörezi olguları çalışma dışı bırakılmıştır. Çalışmaya dahil edilen İPST uygulanmış 72 hastanın 58’i parapnömonik efüzyon (PPE), 10’u komplike parapnömonik efüzyon (KPE) ve 4’ü ampiyem idi. İPST sonrası 72.saat, 24saat öncesi ile karşılaştırıldığında plevral sıvı drenajının anlamlı düzeyde arttığı gözlenmiştir [0 ml (0–1000) karşı 650 ml (0-2935), p<0.001]. Hastaların %76’sı cerrahi ihtiyacı olmadan başarılı bir şekilde tedavi edilmiş iken, %24’ünde intraplevral tedaviye rağmen cerrahi yapılmıştır. İki grupta İPST öncesi başlangıç plevral sıvı analizleri karşılaştırıldığında, opere olmayan grupta glukoz düzeylerinin daha düşük, plevral adenozin deaminaz (ADA) seviyesinin ise daha yüksek olduğu saptanmıştır [10 mg/dl (0-161) karşı 69 (5-148), 35 U/L (0-234) karşı 19 (3-82), p=0.026, p=0.003, sırasıyla ]. İPST plevral drenajı arttırıp, operasyon ihtiyacını azaltabilir. Bu çalışmada bulgular, İPST öncesinde plevral sıvı glukoz ve ADA düzeylerinin cerrahi gereksinimini, dolayısıyla İPST etkinliği ve başarısını tahmin etmek için kullanılabileceğini düşündürmektedir.
Remarkable diversity in the geographic distribution of NTM species in Bursa, Turkey: Analysis of nontuberculous mycobacterial pulmonary disease in a two years retrospective cohort
(European Respiratory Soc Journals Ltd, 2019-09-28) Dilektaşlı, Aslı Görek; Türkan, Görkem Baydoğan; Demirdöğen, Ezgi; Bulut, Tülay; Ursavaş, Ahmet; Coşkun, Funda; Özakın, Cüneyt; Akalın, Halis; Karadağ, Mehmet; GÖREK DİLEKTAŞLI, ASLI; BAYDOĞAN TÜRKAN, GÖRKEM; DEMİRDÖĞEN, EZGİ; URSAVAŞ, AHMET; ÖZAKIN, CÜNEYT; Bulut, Tülay; COŞKUN, NECMİYE FUNDA; AKALIN, EMİN HALİS; KARADAĞ, MEHMET; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0001-7099-9647; 0000-0002-7400-9089; 0000-0003-3604-8826; 0000-0001-7530-1279; 0000-0002-9027-1132; AAU-8952-2020; AAG-8744-2021; AAG-8392-2021; JPK-7012-2023; AAI-3169-2021; AAH-9812-2021; AAD-1271-2019; DTT-7416-2022; EEH-3025-2022
The age-dependent role of Th22, Tc22, and Tc17 cells in the severity of pneumonia in COVID-19 immunopathogenesis
(Wiley, 2021-08) Şimşek, Abdurrahman; Çağan, Eren; Kızmaz, Muhammed Ali; Dombaz, Fatma; Tezcan, Gülçin; Asan, Ali; Demir, H. İbrahim; Bal, S. Haldun; Ermiş, Diğdem Yoyen; Demirdöğen, Ezgi; Heper, Yasemin; Akalın, E. Halis; Oral, Haluk Barbaros; Budak, Ferah; ŞİMŞEK, ABDURRAHMAN; TEZCAN, GÜLÇİN; BAL, SALİH HALDUN; DEMİRDÖĞEN, EZGİ; BUDAK, FERAH; HEPER, YASEMİN; AKALIN, EMİN HALİS; Kızmaz, Muhammed Ali; Dombaz, Fatma; YÖYEN ERMİŞ, DİĞDEM; ORAL, HALUK BARBAROS; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi; 0000-0001-8850-0269; 0000-0001-5334-7911; 0000-0001-7288-3250; 0000-0002-5956-8755; 0000-0002-7400-9089; 0000-0001-7625-9148; AAG-7381-2021; HKN-2347-2023; DWR-5356-2022; KBR-5535-2024; GYL-2038-2022; AAH-9812-2021; CTY-9474-2022; AAU-8952-2020; IZP-9398-2023; K-7285-2012; AAH-3843-2020
The relationship between serum periostin levels, 6-minute walking test and quality of life in patients with idiopathic pulmonary fibrosis
(Carbone Editore, 2019-01-01) Eken, Özge Aslantekin; ASLANTEKİN EKEN, ÖZGE; Coşkun, Funda; COŞKUN, NECMİYE FUNDA; Demirdöğen, Ezgi; DEMİRDÖĞEN, EZGİ; Dilektaşlı, Aslı Görek; GÖREK DİLEKTAŞLI, ASLI; Ursavaş, Ahmet; URSAVAŞ, AHMET; Budak, Ferah; BUDAK, FERAH; Karadağ, Mehmet; KARADAĞ, MEHMET; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İmmunoloji Anabilim Dalı.; 0000-0003-3604-8826; 0000-0002-7400-9089; 0000-0001-7099-9647; 0000-0001-7625-9148; 0000-0002-9027-1132; AAG-8744-2021; AAI-3169-2021; JPK-7012-2023; AAD-1271-2019; IZP-9398-2023; F-4657-2014; AAH-9812-2021
Introduction: Interstitial lung disease (ILD) is a group of chronic respiratory diseases characterized by inflammation and fi-brosis in different patterns at the interstitium, which is the most common form of idiopathic pulmonary fibrosis (IPF). Considering the prevalence, incidence, and outcomes of IPF, it is important to ensure the availability and validity of biomarkers that can be used in determining the diagnosis and prognosis. In this study, we aimed to assess the relationship between serum periostin levels, pulmonary function tests, 6-minute walking test (6MWT) and quality of life in IPF patients.Material and methods: Our study was carried out with 40 IPF patients who were followed at Uludag University, Faculty of Medicine, Department of Pulmonary Medicine. Spirometer and carbon monoxide diffusion test (DLCO) for respiratory functions, 6MWT and periostin level measurement were performed on the patients, and results were recorded.Results: A total of 31 of patients were males and nine were females. The diagnosis of IPF was made according to the guidelines of ATS / ERS / JRS / ALAT with 25 (62.5%) patients by radiologically and 15 (37.5%) patients with histopathological and radiological features. The mean periostin level was 32.9 +/- 37.57 ng/ml. No significant correlation was found between St. George's Respiratory Questionnaire (SGRQ) score, FVC% predicted, DLCO adj% predicted values, 6MWT distance and periostin level which were measured simultaneously. A negative correlation was found between SGRQ score and DLCO adj% predicted value, 6MWT distance.Conclusion: It has been shown that there is no correlation between periostin levels and the results of the pulmonary function tests, when measured and performed at the same time. No studies are evaluating the relationship between 6MWT and SGRQ scores and periostin levels. In our study, serum periostin level, pulmonary function test results, 6MWT and SGRQ scores were not significantly correlated.