Browsing by Author "Görgülü, Numan"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    Item
    Barrett özofagusu ve özofagus kanserlerinde p53 protein ekspresyonu
    (Uludağ Üniversitesi, 2001) Görgülü, Numan; Gürel, Selim; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.
    AMAÇ: Günümüzde pek çok malign tümör gelişiminde onkogen ve tümör süpressör gen mutasyonları rol oynamakta ve bu genlerin ürünü olan onkoproteinler, immünohistokimyasal boyamalarla tümör hücrelerinde gösterilebilmektedir. Normalde apoptozisi uyaran onkoproteinlerden olan p53 proteininin mutasyonuna özofagus kanserlerinde sık rastlanmaktadır. Bu çalışmada, ülkemizde oldukça sık görülen ve önemli bir ölüm sebebi olan özofagus kanserlerinde p53 onkoprotein ekspresyonunun ne kadar görüldüğü, hastalığın patolojik tipi ile bir ilişki olup olmadığı ve prekanseröz bir lezyon olan Barrett özofagusundaki p53 onkoprotein ekspresyonu araştırılmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: 1995-2001 yılları arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Gastroenteroloji Bilim Dalı'nda tetkik edilerek Patoloji Bilim Dalı'nda histopatolojik olarak Barrett özofagusu veya özofagus kanseri tanısı konmuş toplam 78 hasta seçildi. Barrett özofaguslu olguların endoskopik biyopsi materyallerine immünohistokimyasal yöntemlerle Alcian-blue ve p53; özofagus adenokarsinomlu veya epidermoid karsinomlu olguların endoskopik veya ameliyat materyallerine ise sadece p53 protein ekspresyonunu gösteren boyamalar uygulandı. SONUÇ: Çalışmaya alınan 78 hastanın 23'ü Barrett özofagusu; 27'si özofagus adenokarsinomu, 28'i ise epidermoid karsinom olup, Barrett özofaguslu olgularda p53 ile pozitif boyanma % 60.8, özofagus adenokarsinomlularda % 40.7 ve epidermoid karsinomlularda % 60.7 olarak bulundu. p53 boyanma açısından Barrett özofagusu ile özofagus adenokarsinom veya epidermoid karsinom arasında bir ilişki saptanamadı. Sonuç olarak, özofagus kanserine predispozan bir faktör olan Barrett özofagusu ve gerek adenokarsinom gerekse de epidermoid karsinomlu vakalarda p53 protein ekspresyonunun bir önemi olmadığı kanaatine varıldı.
  • Thumbnail Image
    Item
    Diyaliz ve erektil disfonksiyon
    (Uludağ Üniversitesi, 2004-12-20) Kahvecioğlu, Serdar; Akdağ, İbrahim; Arabul, Mahmut; Görgülü, Numan; Ersoy, Alpaslan; Güllülü, Mustafa; Yavuz, Mahmut; Dilek, Kamil; Yurtkuran, Mustafa; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı/Nefroloji Bilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.
    Kişiler tarafından dile getirilmekten çekinilen ve kronik hastalıklar ile psikiyatrik bozukluğu olanlarda sıklığı artan erektil disfonksiyon (ED) sağlıklı erişkin erkeklerde yaklaşık %50 oranındadır. Çalışmamızda, erkeklerde bu kadar sık görülen bu hastalığın ünitemizdeki renal replasman tedavisi alan hemodiyaliz (HD) ve periton diyalizi (PD) uygulanan olgularımızdaki sıklığını ve psikiyatrik tablo ile ED bağlantısını araştırmayı amaçladık. Bu amaçla çalışmaya 18 HD, 9 PD hastası ve 14 gönüllü sağlıklı kontrol grubu olarak alındı. Tüm olgulardan ED uluslar arası indeks formu, hastane anksiyete ve depresyon formunun cevaplanması istendi. HD’de %50, PD’de %66 ve kontrol grubunda %35 oranında ED’a rastlandı. HD grubunda psikiyatrik bozukluğu olan hastalarda ED sıklığının arttığı diğer gruplarda istatistiksel anlamlılığa ulaşmadığı görüldü.