Browsing by Author "Kaderli, Aysel Adyın"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 1 of 1
  • Thumbnail Image
    Item
    Koroner arter hastalığı nedeniyle revaskülarizasyon uygulanan olgularda erken dönem restenoz ile hiperkoagülabilitenin ilişkisi
    (Uludağ Üniversitesi, 2003) Kaderli, Aysel Adyın; Kumbay, Ethem; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kardiyoloji Anabilim Dalı.
    Amaç: Bu çalışma, perkütan translüminal koroner anjiyoplasti (PTKA) ve stent uygulanan olgularda hiperkoagülobilitenin kalıtsal nedenlerinden olan G1691A FV Leiden Mutasyonu ve protrombin G20210A mutasyonu varlığının anjiyoplastinin uzun dönem başarısını kısıtlayan en önemli faktör olan restenoz ile ilişkili olup olmadığını değerlendirmek üzere planlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı Hemodinami Laboratuvarı'nda Nisan 2001 ile Temmuz 2003 tarihleri arasında PTKA ve stent uygulanmış; işlem sonrası ilk 6 ayda herhangi bir (rekürren Mİ, yeni başlayan angina, ani ölüm) nedenle yapılan koroner anjiyografide stent içinde %50'den fazla daralma saptanan olgular çalışma grubu (n=22), stent içinde %50'den fazla daralma olmayanlar kontrol grubu (n=19) olarak alındı. Çalışmaya dahil edilen tüm olgulardan, EDTA'lı tüpe alınan 2cc kanda polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) yöntemi ile DNA ekstraksiyonu yapılarak FV Leiden (G1691A) ve protrombin G20210A mutasyonları varlığı araştırıldı. Olgular ayrıca yaş, cinsiyet, kardiyovasküler risk faktörleri (sigara, hipertansiyon, aile anamnezi, hiperlipidemi, diyabetes mellitus, obezite), aldıkları antikoagülan tedavi, tutulan koroner arter sayısı, PTKA uygulanan damar, damarın çapı, anjiyoplasti öncesi darlığın şiddeti, balon çapı, balonun şişirildiği basınç, uygulanan stent çap ve boyu açısından da değerlendirildi. Bulgular: G1691A FV Leiden Mutasyonu heterozigot taşıyıcılığı PTKA ve stent uygulanması sonrası restenoz gelişen 3 olguda (%13.6); restenoz gelişmeyen olgulardan sadece 1'inde (%5.3) izlendi. İki grup arasında G1691A FV Leiden Mutasyonu heterozigot taşıyıcılığı açısından anlamlı farklılık saptanmadı (p>0.05). Heterozigot protrombin G20210A mutasyonu taşıyıcılığı restenoz gelişen 2 olguda (%9.1) pozitif bulunurken, restenoz gelişmeyen hiçbir olguda saptanmadı (p>0.05). Ayrıca iki grup arasında kardiyovasküler risk faktörleri ve aldıkları antiplatelet tedavi, tutulan koroner arter sayısı, PTKA uygulanan damar, damarın çapı, anjiyoplasti öncesi darlığın şiddeti, balon çapı, balonun şişirildiği basınç, uygulanan stent çapı açısından farklılık saptanmazken, stent uzunluğu restenoz gelişen grupta daha fazlaydı. Sonuç: Çalışmamız sonucunda, istatistiksel anlamlılığa ulaşmasa da stent içi restenoz gelişiminde kalıtımsal hiperkoagülabilitenin rolü olabileceği görüşüne vardık, ancak bu sonucun daha geniş vaka serili çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir.