Browsing by Author "Mert, Cevriye"
Now showing 1 - 20 of 41
- Results Per Page
- Sort Options
Item Anther and pollen morphology and anatomy in walnut (Juglans regia L.)(Amer Soc Horticultural Science, 2010-05) Mert, Cevriye; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.; AAH-3908-2021; 14054509700The morphology and ultrastructure of anthers and pollen grains were described for eight walnut (Juglans regia L.) cultivars (Sebin, Bilecik, Kaman I, Kaplan 86, Yalova 3, Pedro, Hartley, and Franquette) using light microscopy and scanning and transmission electron microscopy. Anther and pollen dimensions and pollen production capabilities were also determined. The mean number of stamens per staminate flower (14.90 to 20.03) and mean anther dimensions (1412.5 to 2553.5 mu m in length and 849.0 to 1145.5 mu m in width) differed significantly among the cultivars. The number of pollen grains per anther also varied significantly and ranged from 4720 to 9840 among the cultivars. The pollen grains of walnut plants are spherical in shape (nearly circular) and pantocolporate (with many colporate apertures on the exine). The pollen surface is microechinate with spiniferous projections. The germination pores are circular and nonbordered. Pollen grain length varied from 33.35 to 37.50 mu m in the examined cultivars. The ultrastructure of the pollen walls was similar between walnut cultivars. The exine was comprised of nexine and sexine, which was thicker than the underlying nexine. The sexine appeared as a strong tectum that was traversed by thin channels and decorated with spinulose processes. The thicknesses of the various layers of the pollen wall were as follows: intine: 82.1 to 200 nm; exine: 793.1 to 1161.1 nm; and total wall: 954.4 to 1327.8 nm.Item Bazı çilek çeşitlerinin Bursa ekolojik koşullarındaki morfolojik ve pomolojik özellikleri(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2021-02-22) Özok, Nursena; Mert, Cevriye; Bursa Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı.; 0000-0002-2288-1756Bu çalışmada 2018-2020 yıllarında Bursa ili, Bursa Uludağ Üniversitesi, Görükle kampüsü ekolojik koşullarında yetiştiriciliği yapılan bazı nötr gün çeşitleri (Albion, Fern, Monterey, Portola, San Andreas) ile bazı kısa gün çeşitlerinin (Aliso, Annapolis, Arnavutköy, Bursa Derekızık, Mindoir, Pineberry (Ananas), Senga Sengana, Tudla, Tufts, Yalova-416, 39) fenotipik özelliklerini ve performanslarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çeşitlerin ilk çiçekleneme ve hasat tarihleri kayıt edilmiş, UPOV kriterlerine göre bitki, stolon, yaprak, çiçek ve meyve özelliği olmak üzere toplam 32 özellik dikkate alınarak incelenmiştir. Meyve yükü, bitki gücü ve yapraklarda Fe noksanlığına bağlı olarak ortaya çıkan kloroz dereceleri görsel olarak belirlenmiştir. Aynı zamanda çeşitlerin meyve boyutları, meyve ağırlığı, meyve eti sertlik, titre edilebilir asitlik, suda çözünebilir kuru madde, pH değeri ve duyusal tat ve koku özelliği saptanmıştır. Çeşitlerin ilk çiçeklenme tarihleri 8 Mart-16 Nisan 2020, ilk hasat tarihlerinin 11 ile 20 Mayıs 2020 arasında değiştiği kayıt edilmiştir. Çeşitler bazında meyve ağırlığı 4,80 g ile 17,81 g, meyve boy değerleri 23,98 ile 48,75 mm, meyve en değerleri 19,93 ile 31,83 mm arasında değiştiği saptanmıştır. ‘Monterey’, ‘Portola’ çeşitleri en iri meyvelere, ‘Bursa Derekızık’, ‘Arnavutköy’, ve ‘Pineberry (Ananas)’ çeşitlerinin en küçük meyveler sahip olduğu belirlenmiştir. Çeşitlerin suda çözünebilir kuru madde (SÇKM) miktarı %6,4 ile %9,9, titre edilebilir asitlik değeri %0,53 ile %0,91, meyve eti sertlik değeri 0,18 ile 0,69 kg/cm² arasında değişmiş en yüksek meyve eti sertliği ‘Monterey’, ‘San Andreas’, ‘Portola’, ‘Albion’ çeşitlerinde saptanmıştır. Meyve yükünün ‘39’ genotipinde çok iyi, ‘Albion’, ‘Aliso’, ‘Fern’, ‘Mindoir’, ‘Portola’, ve ‘San Andreas’ çeşitlerinde iyi olduğu belirlenmiştir. Bitki gücünün ‘San Andreas’ çeşidi hariç tüm çeşitlerde iyi ya da çok iyi olduğu görülmüştür. ‘Fern’, ‘Pineberry (Ananas)’, ‘Tudla’, ‘Tufts’ çeşidinde şiddetli kloroz, ‘Albion’ çeşidinde orta şiddette, ‘Monterey’, ‘Portola’, ‘San Andreas’ çeşitlerinde hafif şiddette kloroz görülmüş, diğer çeşitlerde kloroz görülmemiştir. İncelenen özellikler dikkate alındığında verim ve kalite açısından nötr gün çeşitleri olan ‘Monterey’, ‘Portola’, ‘Albion’ ve kısa gün çeşitleri olan ‘Annapolis’ ‘Mindoir’, ‘Senga Sengana’ çeşitlerinin öne çıktığı belirlenmiştir.Item Bazı fertil ve steril kestane çeşitlerinin polen ve anter yapıları üzerinde araştırmalar(Uludağ Üniversitesi, 2005-07-19) Mert, Cevriye; Soylu, Arif; Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı.Bu çalışma, 2002-2004 yıllan arasında Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bahçe Bitkileri Bölümü Laboratuarında, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Histoloji Bölümüne ait Geçirimli Elektron Mikroskop (TEM) Laboratuarında ve Osmangazi Üniversitesine ait Taramalı Elektron Mikroskop (SEM) Laboratuarında yürütülmüştür. Fertil olan Firdola (62309), Karamehmet (62304), Sarıaşlama (51111), Hacıömer (52214) ve erkek kısır olan Osmanoğlu (51101), Vakit Kestanesi (52112) çeşitlerinde çalışılmış ve çeşitlerin erkek çiçek yapıları, başçık ve çiçek tozlarının yüzeysel yapıları, boyutları, şekilleri ve anatomileri ayrıntılı olarak incelenmiş ve aralarındaki farklılıklar belirlenmiştir. Araştırmadan aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir. Çalışmada yer alan çeşitlere ait püsküllerde bulunan kümelerdeki erkek çiçek sayısı 6-7; çiçekteki ortalama erkek organ (stamen) sayısı 9.50-11.95 olarak saptanmış, Osmanoğlu (51101) çeşidinde, bu sayı 2.60 olarak bulunmuştur. İncelenen fertil ve kısır kestane çeşitlerinde erkek organ (stamen) yapıları bakımından önemli farklılıklar bulunmuştur. Firdola (62309) ve Karamehmet (62304) çeşitlerinde sapçıklar uzun olup belirgin bir çiçeklenme gösterirler, Sarıaşlama (51111) çeşidinde orta uzunlukta olup, başçıklar tepallerin kısmen dışına çıkmaktadır. Hacıömer (52214) çeşidinde ise erkek organların boyu, tepal boyu kadar olabilmektedir. Osmanoğlu (51 101 ) çeşidinde sapçıklar kısadır yada sapçıklar uzun olup çiçek örtüsü içerisinde kıvrılmış durumdadır. Vakit Kestanesi (52112) çeşidinde sapçıklar çok kısadır, başçıklar çiçek örtüsünün dip kısmında bulunmaktadır. Firdola (62309), Karamehmet (62304), Sarıaşlama (51111) ve Hacıömer (52214) çeşitlerinin çiçekleri normal yapılı erkek organlara sahiptir. Osmanoğlu (51101) ve Vakit Kestanesi (52112) çeşitlerinin çiçekleri içerisinde anormal yapılı erkek organlar bulunmakta ve bu anormallikler her iki çeşitte farklı şekilde olmaktadır. Osmanoğlu (51101) çeşidinde çiçeklerin bir kısmının içinin boş olduğu (%36) ve erkek organ oluşumunun olmadığı tespit edilmiştir. Bir kısmında da sadece sapçıklar mevcuttur, başçıklar yoktur (%24.42) ya da102 gelişimini tamamlayamamış başçıklar (%64.54) bulunmaktadır. Çiçekler içerisinde anormal yapılı erkek organlarla birlikte, az sayıda (%11.05) çiçek tozlarını içeren normal yapılı erkek organlar da görülmüştür. Vakit Kestanesi (52112) çeşidinin erkek organları çok kısa sapçık ve küçük başçıklara sahiptir. Başçıkların çoğu normal görünümlüdür, bazıları ise büzüşmüş ve soluk renklidir. Başçıkların büyük bir kısmı içsel gelişimini tamamlayamamıştır ve başçık bölmelerinin iç kısmı farklılaşmamış doku kitlesinden oluşmaktadır. Çok az başçığın (%2.64) çiçek tozu içerdiği saptanmıştır. Çeşitler arasında üç farklı başçık yüzey yapısı tespit edilmiştir. Fert i I çeşitlerin aynı başçık yüzey yapısına, kısır çeşitlerin ise hem fertil çeşitlerin yüzey yapısından ve hem de birbirlerinden farklı başçık yüzey yapılarına sahip olduğu saptanmıştır. Firdola (62309), Karamehmet (62304), Sarıaşlama (51111) ve Hacıömer (52214) çeşitlerinin başçık yüzey yapısı çokgen şekilli kabarık epiderma hücrelerinden meydana gelmektedir. Osmanoğlu (51101) çeşidinde, epiderma hücreleri daha ince, uzun olmakla birlikte hücrelerin üzeri ipliksi yapıdadır. Vakit Kestanesi (52112) çeşidi tamamen farklı bir yüzey yapısına sahiptir ve epiderma hücrelerinin iç kısmı çukur, kenar kısımları kabarık durumda olup ağ şeklinde bir görünümdedir. Başçık boyutlarında önemli farklılıklar bulunmaktadır. Başçık enine uzunluk değeri Hacıömer (52214) (443.0 um), boyuna uzunluk değeri Firdola (62309) (464.6 um) çeşitlerinde en yüksek, Vakit Kestanesi (52112) çeşidinde ise en (208.8 um), boy (164.5 um) değerleri en düşük olarak tespit edilmiştir. Vakit Kestanesi (52112) çeşidinin başçıklarının, diğer çeşitlerle kıyaslandığında önemli derecede küçük olduğu saptanmıştır. Firdola (62309), Karamehmet (62304) Sarıaşlama (51111) ve Osmanoğlu (51101) çeşitlerinin başçıkları yuvarlağa yakın boyuna elips, Hacıömer (52214), Vakit Kestanesi (52112) çeşitlerinin başçıklarının ise yuvarlağa yakın hafif enine elips şeklinde olduğu bulunmuştur. Sarıaşlama (51111) ve Hacıömer (52214) çeşitlerinin daha bir örnek başçık yapılarına sahip olduğu (cv=7.98-8.13; 5.41-7.54), özellikle Vakit Kestanesi'nde (52112) (cv=1 3.41 -17.20) bir örnekliğin az olduğu tespit edilmiştir.103 Bir başçığa düşen ortalama çiçek tozu sayısı 120-5200 adet arasında değişmiş, bu bakımdan fertil ve kısır kestane çeşitleri arasında istatistiki açıdan önemli bir farklılık tespit edilmiştir. Fertiliteden kısırlığa doğru çiçek tozu sayısının azaldığı görülmüş, kısır çeşitlerde çiçek tozu sayısı çok düşük olarak saptanmış ve kısır çeşitler, fertil çeşitlerin ürettiği çiçek tozu sayısının ancak % 2.31 -4.81 'ini üretmiştir. Çiçek tozu yüzey yapısı, açıklık tipi ve sayısı bakımından fertil ve erkek kısır kestane çeşitleri arasında belirgin bir farklılık tespit edilmemiştir. Tüm çeşitlerde üç açıklık (apertür) bölgesi bulunmaktadır. Açıklıklar, hem kolpi, hemde porları içerdiği için kolporat tiptedir ve bunlar çiçek tozu üzerinde eşit aralıklarla dizilmiş durumdadırlar. Kolpiler hemen hemen çiçek tozu uzunluğu kadar olmaktadırlar. Çiçek tozları, belirgin olmayan ağsı bir yüzey yapısına sahiptir. Çiçek tozu boyutları ve şekli bakımından çeşitler arasında farklılıklar saptanmıştır. Fertiliteden erkek kısırlığa doğru çiçek tozu boy değerlerinde belirgin bir azalma görülmüş, Karamehmet (62304) ve Firdola (62309) çeşitlerinde çiçek tozu boy değerleri en yüksek (21.09, 21.30 um), Vakit Kestanesi (52112) çeşidinde (13.33 um) en düşük bulunmuştur. En değerleri ise Osmanoğlu (51101) (11.78 um) ve Vakit Kestanesi (10.67 um) çeşidinde en yüksek Hacıömer (52214) (8.72 um) çeşidinde en düşük olarak tespit edilmiştir. Çiçek tozu şekil indeksi bakımından çeşitler arasında farklılıklar görülmüş ve üç farklı çiçek tozu şekli tespit edilmiştir. Boy/en değerlerine göre Firdola (62309) (2.07), Karamehmet (62304) (2.01) çeşitlerinin perprolate, Sarıaşlama (51111) (1.91), Hacıömer (52214) (1.99) çeşitlerinin prolate, Osmanoğlu (51 1 01 ) (1.25), Vakit Kestanesi (521 12) (1.25) çeşitlerinin subprolate çiçek tozu şekline sahip olduğu belirlenmiştir. Kısır çeşitler bu bakımdan belirgin farklı bir şekil göstermişlerdir. Çiçek tozu ince yapısı geçirimli elektron mikroskopta incelenmiş ve tüm çeşitlerin, çiçek tozlarının sitoplazma, vakuoller, vejetatif ve generatif çekirdeklerle birlikte çiçek tozu çeperine sahip olduğu görülmüştür. Çiçek tozu çeperi, iç çeper (intin) ve dış çeper (ekzin) tabakalarından meydana gelmektedir. Dış çeper, nekzin ve sekzin tabakalarından oluşmaktadır. Sekzin104 tabakasında düzensiz çubuklar (bakula) ve tektum bulunmaktadır. Çiçek tozunun dış çeper yapısı tectatae'dir. Tektumlar kesintisizdir ve tektum üzerinde düzensiz hafif kabarıklıklar mevcuttur. İç çeper değişken kalınlıktadır. Açıklık bölgelerine (apertür) doğru dış çeper tabakası incelmekte, iç çeper tabakası ise kalınlaşmaktadır. Çeşitlere ait çiçek tozlarının; iç, dış ve toplam çeper kalınlıkları belirlenmiştir. İç çeper kalınlığı Hacıömer (52214) çeşidinde (153.15 nm), en yüksek, Sarıaşlama (51111) (86.22 nm) ve Osmanoğlu (51101) (83.24 nm) çeşitlerinde en düşük olarak bulunmuştur. Dış çeper kalınlığı, Firdola (62309) çeşidinde (520.07 nm) en yüksek, Osmanoğlu (51101) (432.76 nm) çeşidinde ise en düşük olarak saptanmıştır. Toplam çeper kalınlığı (iç+dış çeper) bakımından en kalın çeper Firdola (62309) (651.56 nm), en ince çeper Osmanoğlu (51101) (516.00 nm) çeşidinde tespit edilmiştir. Bu bakımdan fertil ve kısır çeşitler arasında belirleyici bir farklılık görülmemiştir. Firdola (62309), Karamehmet (62304), Sarıaşlama (51111) ve Hacıömer (52214) çeşitlerinin çiçek tozlarının, yapay ortamdaki çimlenme oranlarının önemli derecede olduğu saptanmıştır. Çiçek tozu çimlenme oranı, Firdola % 58.7-67.7, Karamehmet % 66.0-78.0, Hacıömer %39.3-46.0 ve Sarıaşlama (51 1 1 1 ) çeşidinde % 1 1.0-14.3 olduğu tespit edilmiştir. Başçıklarda içi boş çiçek tozu tanelerinin meydana geldiği görülmüş, bunların, oluşum oranlan çeşitlere göre farklılık göstermiştir. İçi boş çiçek tozu oranının, Sarıaşlama (51 1 1 1) çeşidinde en yüksek (%32), Karamehmet (62304) (%3) ve Firdola (62309) (%5) çeşitlerinde en düşük olduğu bulunmuştur. Çimlendirme denemeleri yapılan çeşitlerde, çiçek tozu çimlenme oranı ile içi dolu çiçek tozu oranı arasında pozitif yönde önemli bir ilişki tespit edilmiştir (r= 0.898**). Nitekim, içi dolu çiçek tozu oranı yükseldikçe çiçek tozu çimlenme oranında artış saptanmıştır.Item Bazı kestane (Castanea sativa Mill.) çeşit ve genotiplerin Bursa koşullarında bitki gelişim kuvveti ve morfolojik özelliklerinin belirlenmesi(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2019-10-11) Kumru, Ahmet; Mert, Cevriye; Bursa Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı.; 0000-0001-9220-2336; 0000-0003-3092-5023Bu çalışmada 2014-2016 yıllarında Bursa ekolojik koşullarında yetiştiriciliği yapılan, farklı ekolojilerde seleksiyon çalışmalarıyla öne çıkan 20 yerel (Castanea sativa Mill.) ve iki hibrit (Castanea sativa x Castanea crenata) olmak üzere toplam 22 kestane çeşit/genotipin ağaç, sürgün ve tomurcuk özellikleri incelenmiştir. Kestane çeşit/genotiplerin 2014 ile 2016 yıllarında ağaç boyu, genişliği ve çapı tespit edilerek bitki gelişim durumu belirlenmiştir. 'N-2-5', 'Karamehmet', 'Firdola', 'N-7-3' çeşitlerinin uzun, 'Ersinop', 'Sarıkestane' çeşitlerinin kısa ağaç boyuna sahip olduğu saptanmıştır. 'N-2-5' 'Erfelek', 'N-23-1', 'Karamehmet', 'Firdola' çeşit/genotiplerinin kalın gövde çapına, 'Dursun', 'Seyrekdiken', ''Hacıömer', 'Sarıkestane' çeşitlerinin ince gövde çapına sahip olduğu belirlenmiştir. Çeşitler bazında ağaç taç hacmi 2014 yılında 0,01 m3 ile 3,38 m3, 2015 yılında 1,19 m3 ile 9,64 m3, 2016 yılında ise 1,61 m3 ile 17,56 m3 arasında değişmiştir. Çeşitlerin bitki habitüs durumları iki çeşit dışında dik ve orta-dik gelişim göstermiştir. Sürgün boyutları, yoğunluğu ve köşelilik durumları belirlenmiştir. 'N-2-5', 'Bouche de Betizac', 'Marigoule' çeşitleri uzun, 'Öküzgözü' 'Karamehmet' ve 'Kızılcık' çeşitleri kısa sürgünlere sahip olduğu saptanmıştır. Çeşitlerin tomurcuk boyutu, şekli ve dökülme durumu saptanmış ve tomurcuk boyutları 'Ünal', 'Ersinop' ve 'Kızılcık' genotiplerinde büyük, 'Öküzgözü', 'Bouche de Betizac' ve 'Firdola' çeşitlerinde küçük olduğu belirlenmiştir. 'Derekızık', 'Hacıömer', 'N-23-1', 'Erfelek', 'Karamehmet' ve 'Ünal' çeşitlerinin sürgünlerinde tomurcuk dökümü görülmezken diğer çeşitlerde tomurcuk dökümlerinin olduğu tespit edilmiştir.Item Bazı kestane çeşit ve genotiplerinin fenolojileri ve çiçek yapıları üzerinde araştırmalar(Uludağ Üniversitesi, 2017) Müftüoğlu, Başak; Mert, Cevriye; Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı.Bu çalışma, 2014-2015 yılları arasında Bursa ili Yıldırım ilçesi Cumalıkızık köyünde bulunan Kestane Koleksiyon Bahçesinde ve Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bahçe Bitkileri Bölümüne ait Sitoloji Laboratuarı' nda yürütülmüştür. Farklı ekolojilerden seleksiyon çalışmaları ile öne çıkan 17 kestane (Castaea sativa Mill.) çeşit/genotipi ve iki hibrit (Castanea sativa x Castanea crenata) çeşit olmak üzere toplam 19 kestane çeşidinde çalışılmıştır. Çeşit/genotiplerin tomurcuk, erkek ve dişi çiçeklerinde fenolojik gelişim dönemleri incelenmiş ve erkek çiçeklerde ayrıntılı incelemeler yapılarak aralarındaki farklılıklar belirlenmiştir. Araştırmadan aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir. İki yıllık verilerin ortalamaları dikkate alındığında kestane çeşit/genotiplerinde tomurcuk kabarması 20 Mart - 26 Nisan, tomurcuk patlaması, 3 Nisan- 1 Mayıs tarihleri arasında değiştiği saptanmıştır. 'Marigoule' çeşidi en erken; 'Hacıömer', 'Nazilli 2-5', 'Nazilli 23-1' en geç tomurcuk patlaması gösteren çeşitler arasında yer aldığı belirlenmiştir. Kestane çeşit/genotipler bazında erkek çiçeklerde çiçeklenme başlangıcı 28 Haziran ile 1 Temmuz ve tam çiçeklenme 5 Haziran ile 5 Temmuz tarihleri arasında değişmiştir. 'Dursun', 'Firdola', 'Ersinop', 'Marigoule' çeşitleri erken, 'Kızılcık', 'Gavuraşı', 'Hacıibiş', orta, 'Hacıömer' çeşidi ise geç tam çiçeklenme gösteren çeşit/genotipler olarak belirlenmiştir. Çiçektozu yayma süresi çeşit/genotipler bazında 9-17 gün arasında değiştiği belirlenmiştir. Dişi çiçeklerin tozlaşmaya hazır oldukları dönem çeşit/genotipler bazında 11 Haziran- 2 Temmuz tarihleri arasında olduğu tespit edilmiştir. 'Ersinop', 'Serdar', 'Kızılcık' en erken, 'Hacıömer', 'Nazilli 2-5', 'Nazilli 23-1' 'Derekızık', 'Mahmutmolla' en geç çiçeklenen çeşit/genotip olarak belirlenmiştir. Dişi çiçeklerin reseptif olma süresi çeşit/genotipler bazında 9-22 gün arasında değiştiği saptanmıştır. Çalışmada yer alan çeşitlerin dikogami durumu protandry olduğu görülmüştür. Çeşit/genotipler bazında erkek çiçek ortalama püskül boyu 6.41 cm ile 20.06 cm, bir püsküldeki ortalama erkek çiçek küme sayısı 61.85 ile 154.35 adet, çiçek kümesindeki ortalama çiçek sayıları 3.21 ile 8.68 adet, çiçekteki stamen sayısı 7.36 ile 11.61 adet arasında değiştiği belirlenmiştir. Kestane çeşitlerinde stamen yapıları bakımından önemli farklılıklar saptanmış; 5 çeşit stamensiz (astamine), 1 çeşit kısa stamenli (brachistamine), 4 çeşit orta boyda stamenli (mezostamine) ve 9 çeşit uzun stamenli (longistamine) olarak sınıflandırılmışlardır. Çeşit/genotiplerin ortalama anter boy ve en uzunluğunun 366.03-732.60 µm ile 365.59-609.11 µm arasında değiştiği ve oblate spheroidal, prolate spheroidal ve subprolate olmak üzere 3 farklı anter şekline sahip olduğu saptanmıştır. Çeşit/genotiplerin ortalama çiçek tozu boy uzunluğu 13.14 µm ile 21.38 µm, en uzunluğu 10.23 µm ile 12.55 µm arasında değiştiği ve prolate, subprolate olmak üzere 2 farklı şekle sahip olduğu belirlenmiştir.Item Bazı kızılcık (Cornus mas L.) çeşitlerinin döllenme biyolojisi üzerinde araştırmalar(Uludağ Üniversitesi, 2006) Mert, Cevriye; Soylu, Arif; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.Bu çalışmada, Bursa koşullarında yetiştiriciliği yapılan Değirmendere, Erkenci Değirmendere, Yuvarlak Bardak, İri Bardak ve Uzun Memeli kızılcık yerel çeşitlerinde; kendilemenin ve serbest tozlanmanın meyve tutumuna etkisi araştırılmıştır. Ayrıca bu çeşitlerde in vitro koşullarında çiçek tozu canlılık ve çimlenme testleri yapılmıştır. Çeşitlerin çiçek tozu canlılık değerleri (% 56.02-75.01) genellikle yüksek bulunmuş, çimlenme düzeyi ise % 2.36-34.36 değerleri arasında değişim göstermiştir. Tüm çeşitlerde % 15 sakkaroz konsantrasyonundan en iyi çimlenme (% 13.85-34.36) oranı elde edilmiştir. Çeşitlerin serbest tozlanma koşullarındaki meyve tutma oranları % 11.50-13.93 ve kendilemelerdeki meyve tutma oranları ise % 1.0-5.73 arasında değişmiştir. Ancak, çiçek tozu borularının dişicik borusu içindeki gelişimleri, kendileme ve serbest tozlaşma koşullarında belirgin bir farklılık göstermemiş, diğer meyve türlerinde dişicik borusunda görülen tipik uyuşmazlık belirtilerine rastlanmamıştır. Elde edilen sonuçlar, incelenen kızılcık çeşitlerinden yüksek düzeyde ürün elde edebilmek için yabancı tozlaşmanın gerekliliğini ortaya koymaktadır.Item Bursa ekolojik koşullarında yetiştirilen kestane çeşit ve genotiplerin meyvelerinde morfolojik karakterizasyon ve kimyasal içeriğin belirlenmesi(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2019) Eser, Hilal; Mert, Cevriye; Bursa Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı.; 0000-0001-5663-6962; 0000-0003-3092-5023Bu çalışmada Bursa ekolojik koşullarında yetiştiriciliği yapılan ve farklı ekolojilerde seleksiyon çalışmaları ile öne çıkan 17 yerel (Castanea sativa Mill.) çeşit/genotip ve 1 hibrit (Castanea sativa x Castanea crenata) çeşit olmak üzere toplam 18 kestane çeşit/genotipinin meyvelerinde ayrıntılı pomolojik incelemeler ve kimyasal içerik analizleri yapılmış ve aralarındaki farklılıklar belirlenmiştir. Kestane çeşit/genotiplerinin hasat zaman aralığı 25 eylül ile 20 ekim tarihleri arasında değişmiştir. Meyvelerde yapılan ölçüm ve incelemeler sonucunda, ortalama meyve eni 28,68-40,96 mm, boyu 22,64-37,47 mm ve yüksekliği 16,32-26,48 mm arasında değiştiği saptanmıştır. Meyve boyutunun ‘Marigoule’, ‘N-7-3’, ‘Gavuraşı’ ve ‘Sarıaşlama’ çeşitlerinde büyük, ‘Serdar’, ‘Seyrekdiken’ ve ‘N-23-1’ çeşitlerinde küçük olduğu tespit edilmiştir. Çeşitlerin ortalama meyve ağırlığı 8,21-19,98 g, kilogramdaki meyve sayısı 50-120 adet/kg, bir kapsül içindeki meyve sayısı 1,6-2,8 adet ve kabuk kalınlığının ise 0,266-0,542 mm arasında değiştiği saptanmıştır. Çalışmada yer alan çeşit/genotiplerin tek embriyolu ve meyve iç renginin beyaz ve açık krem olduğu görülmüştür. Aynı zamanda çeşitlerin meyve şekli, hilum boyutları ve şekli, kabuk rengi ve parlaklığı, testanın soyulabilirliği, iç kabuğun meyve etine girme derecesi, stil uzunluğu özellikleri belirlenmiştir. Bununla birlikte kestane çeşit/genotiplerin meyvelerindeki kimyasal içerik miktarları tespit edilmiş ve çeşitler bazında istatistiki anlamda önemli düzeyde farklılıklar bulunduğu belirlenmiştir. Meyve nem miktarının %41,28 ile %53,95; kabuk nem miktarının %29,37 ile %52,81 arasında değiştiği saptanmıştır. Çeşitler bazında meyvedeki toplam karbonhidrat miktarı %47,23 ile %76,45, nişasta miktarı %29,33 ile %56,72, protein miktarı %3,98ile 6,43 toplam şeker miktarı %13,24 ile %20,26, invert şeker miktarı %1,87 ile 3,62 ve sakkaroz miktarı %9,69 ile 22,05 arasında değiştiği görülmüştür. Çalışmada yer alan 18 çeşit/genotipin morfolojik açıdan benzerlikleri saptamak için 21 özellik baz alınmış ve aralarındaki benzerlik düzeyinin %79,50-95,95 arasında değiştiği tespit edilmiştir. Böylelikle yöre için uygun olan çeşitler belirlenmiş, aynı zamanda çeşitlerin meyvelerinde ayrıntılı morfolojik özellikler tanımlanmış ve böylelikle kestane genetik çeşitliliğine ilişkin yeni bilgiler elde edilmiştir.Item Chemical composition of fruits of some important chestnut cultivars(Inst Tecnologia Parana, 2006) Ertürk, Ümran; Mert, Cevriye; Soylu, Arzu; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.; AAH-3908-2021; 7801661220; 14054509700; 14054901500In this study, chemical compositions of the fruits of some important domestic chestnut types and cultivars were investigated. They contained (g/100g dry matter basis) total carbohydrates 75.32 - 86.31, total sugar 10.32 - 22.79, invert sugar 0.08 - 1.25, starch 54.45 - 69.70, sucrose 8.86 - 21.28, ash 1.02 - 3.22, crude cellulose 3.58 - 5.96, total fat 0.49 - 2.01, total protein 4.88 - 10.87. Ca, Mg, Fe, Mn, Cu, Zn, P, Na and K contents were (mg/100g) 43 230, 70 - 160, 0.4 - 5.7, 0.7 - 5.5, 0.6 - 3.8, 1.8 - 9.1, 107 - 191, 6 - 41, 761 - 1271, respectively.Item Chemical compositions and sugar profiles of consumed chestnut cultivars in the Marmara Region, Turkey(University Agr Science & Veterinary Medical Cluj-Napoca, 2017) Mert, Cevriye; Ertürk, Ümran; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.; AAH-3908-2021; AAG-7343-2021; 14054509700; 7801661220In this study, the chemical compositions and sugar profiles of seventeen local cultivars and two foreign chestnut hybrids, grown in the Marmara Region, Turkey, were examined. The results showed that chestnut hybrids and cultivars have 58.12-69.83 total carbohydrates, 10.59-22.38 total sugars, 2.41-3.41 invert sugar, 6.15-12.44 total protein, 2.09-4.36 ash and 0.87-2.61 total fat values (g 100 g(-1) dry matter basis). It was determined that chestnut cultivars generally have over 50% water content and higher starch content (40.99-53.16 g 100 g(-1)). The sucrose contents of the cultivars were higher than the other sugars. Sucrose, glucose and fructose contents were 10.77-21.66, 0.33-1.13, and 0.15-0.79, respectively (g 100 g(-1) dry matter basis). These results stated that chestnuts have rich nutritive substances for human nutrition and health.Item Değişik uygulamaların "ichinosa" dut odun çeliklerinin köklenmesi üzerine etkileri. 1. Köklendiricilerin etkileri(Uludağ Üniversitesi, 1997) Soylu, Arif; Akbudak, Bülent; Gümüş, Cevdet; Mert, Cevriye; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.Bu çalışmada İpekböcekçiliği Araştırma Enstitüsü'nden temin edilen 1.0-1.5 cm çapında ve 30 cm uzunluğunda hazırlanan "İchinosa" dut çelikleri kullanılmıştır. Bu çelik/er, seyreltik (1 00, 200 ve 300 ppm) ve yoğun (1 000, 2000 ve 4000 ppm) IBA konsantrasyonları ve farklı şeker eriyiği konsantrasyonları (%1 O, 20 ve 30) ile muamele edilerek, köklendirilmek üzere alttan ısıtma/ı (22°C ± 2) ortamiara dikilmişlerdir. 40 gün sonra yapılan sayım ve değerlendirmelere göre, köklenme oranı kontrolde % 46. 6 olurken, en iyi sonuçlar 100 ve 200 ppm IBA konsantrasyonlarından sağlanmıştır (DA> 96. 6). Ortalama kök sayısı bakımından, kontrol çelikleri çok düşük değerler (1. 7 adet/çelik) verirken, en iyi sonuçlar 100 ppm (20.8 adet/çelik), 300 ppm (15.2 adet /çelik) ve 1000 ppm (13.8 adet/çelik) IBA konsantrasyonlardan elde edilmiştir. Ortalama kök uzunluğu bakımından ise, kontrole göre (3. O cm) en yüksek değer 2000 ppm'lik IBA uygulamasından (5.8 cm) sağlanmış, 100, 200, 300 ve 1000 ppm'lik IBA uygulamalarından da kontrole göre kısmen veya önemli derecede yüksek değer vermişlerdir. Şeker uygulamaları, köklenme oranını, çelik başına ortalama kök sayısını ve ortalama kök uzunluğunu genellikle belirgin ölçüde etkilenmiştir.Item The effects of harvesting time on the physicochemical components of aronia berry(TÜBİTAK, 2020-08-02) Engin, Sevgi Poyraz; Mert, Cevriye; Bursa Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.; AAH-3908-2021; 14054509700The aim of this work was to compare 'Nero' and 'Viking' aronia cultivars and to determine the optimum harvest dates of each cultivar for various utilizations. For this purpose, we characterized the changes in both aronia cultivars' physicochemical components over their harvest period and identified the correlations between them. Mean berry weight, dry matter, soluble solid content, antioxidant activity, and anthocyanin content of berries of both cultivars increased until the second and third weeks of September. They then began decreasing gradually, whereas total phenol content and condensed tannins kept increasing until 27 October. It was observed that berries of 'Nero' ripened 15 days earlier than those of 'Viking'. As a result, anthocyanin content of 'Nero' peaked earlier (25 August) than that of 'Viking'. The highest correlation (r = 0.75, P < 0.01) was found between anthocyanin and firmness; antioxidant activity was slightly correlated with total phenol content (r = 0.57, P < 0.01) and total anthocyanin (r = 0.49, P < 0.05). In terms of yield, the optimum harvest time for both cultivars was found to be the second week of September. Taking also into account the anthocyanin content, antioxidant capacity, and total phenol, the optimum harvest time was determined to be during the second and third weeks of September. On the other hand, the optimum harvest time for dry consumption was found to be during the first and second weeks of October.Publication Effects of naa and carbaryl on fruit set and return bloom for some apple (Malus domestica Borkh.) cultivars(Taylor, 2005-01-01) Mert, Cevriye; Soylu, Arif; MERT, CEVRİYE; Soylu, Arif; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü; AAH-3908-2021; HIA-5036-2022This research was conducted in 1997 and 1998 to investigate the effects of naphthalene acetic acid (NAA) (5, 10, and 15 ppm), Carbaryl (1-naphthyl N-methylcarbamate) (750, 1000, and 1250 ppm), and NAA + Carbaryl (5 + 750, 7.5 + 750, and 10 + 750 ppm) applications on the return bloom of some standard apple (Malus domestica Borkh.) cultivars grafted on MM106 rootstock. Of these applications, 750 ppm Carbaryl for 'Starkspur Golden Delicious', 1250 ppm Carbaryl for 'Granny Smith' and Starkrimson Delicious', and 5 ppm NAA for 'Jonagold' increased the mean number of flower buds significantly, compared with the control treatments. The other treatments of Carbaryl, NAA, and NAA + Carbaryl also increased the mean number of flower buds in a nonsignificant sense with a few exception. A negative correlation between the final fruit set and the mean number of next year's flower buds was found for three cultivars. The correlation coefficients were r = -00.5150 (P < 0.05), r = -0.6999 (P < 0.05), r = -0.0335 for 'Starkspur Golden Delicious', 'Granny Smith', and 'Jonagold' cultivars, respectively. However, this relationship was positive and nonsignificant for ` Starkrimson Delicious' (r = 0.1980). (C) 2005 by The Haworth Press, Inc. All rights reserved.Item Evaluation of some domestic and foreign walnut cultivars in the conditions of Bursa, Turkey(Int Soc Horticultural Science, 2014) Akça, Yaşar; Okay, Yeşim; Tian, J.; Ertürk, Ümran; Mert, Cevriye; Soylu, Arif; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.; AAH-3908-2021; 7801661220; 14054509700; 14054901500This study was carried out to evaluate some domestic ('Bilecik', 'Maras 12', 'Maras 18', 'Sebin Sen1', 'Sen 2') and foreign walnut cultivars ('Chandler', 'Fernette', 'Fernor', 'Howard', 'Pedro', 'Serr') in the conditions of Bursa, northwest Turkey (latitude 40 degrees 11' and longitude 29 degrees 3') between 2008 and 2012. The cultivars were compared according to leafing time, bloom period of staminate and pistillate flowers, leaf fall, tree vigour and fruit characteristics. The earliest leafing was observed in the cultivar 'Maras 12' and the latest leafing were noted in 'Fernette' and 'Fernor'. First female flowers appeared at the end of April in the 'Serr' cultivar, while the female flowers in 'Fernor' appeared at the end of May. Catkins flowered between mid-April in 'Sebin' and the end of May in 'Fernor'. Flowering of 'Sen 1' and 'Sen 2' was homogamous, the flowering of 'Bilecik' was protogynous, and other cultivars were protandrous. The earliest leaf fall was observed in 'Sen1', 'Sen 2', 'Sebin', 'Maras 12' and 'Maras 18' and the latest leaf fall was seen in 'Howard', 'Pedro' and 'Chandler'. 'Sen 1', 'Bilecik', 'Chandler' 'Maras 12', 'Fernor', 'Pedro' exhibited higher vigour than other cultivars. All cultivars produced nuts in 2012. The fruit weight of cultivars ranged between 9.86 g ('Maras 12') and 16.80 g ('Sen 1'). The shell thickness varied between 1.62 mm ('Sen 1') and 2.67 mm ('Howard'). The percent kernel was highest in 'Sebin' (57.22%).Item Farklı muhafaza şekillerinin tanelenmiş nar meyvelerinin (Punica granatum L.) fiziksel ve kimyasal özellikleri üzerine etkisi(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2022-12-02) Eşiyok, Hakan; Mert, Cevriye; Bursa Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı.; 0000-0002-1874-4062Çalışmada, nar meyvesinin pratik kulanımı amaçlı muhafazası için Hicaznar çeşidinde -18 0C ve +4 0C sıcaklıkta, vakumlu ve vakumsuz paketlerde 5 ay boyunca muhafaza edilen nar tanelerinin meyve kalitesindeki değişimleri incelenmiştir. Bu amaçla başlangıçta ve birer aylık aralıklar ile ağırlık kaybı, suda çözünebilir kuru madde (%), titre edilebilir asitlik (g/100mL), tat ve toplam fenol (mg GAE/100g), FRAB ve ABTS yöntemlerine göre toplam antioksidant (mg TE/mL), toplam antosiyanin (mg/mL) analizleri yapılmıştır. Aynı zamanda sıcaklık ve paketleme uygulamalarının nar tanelerinde mikroorganizma popülasyonu üzerine etkileri belirlenmiştir. Meyveler kapalı paketlerde muhafaza edildiği için ağırlık kaybı görülmemiştir. Muhafaza sonunda suda çözünen kuru madde miktarlarında azalış, pH değerleri ve titre edilebilir asit miktarında kısmi bir artış izlenmiştir. Depolama süresince -18 °C ortamda vakumlu pakette muhafaza edilen nar tanelerinin tat kalitesinin daha iyi olduğu, toplam fenol, antioksidant ve antosiyanin içeriğinin daha iyi korunduğu saptanmıştır. Aynı zamanda mikroorganizma sayımlarına bakıldığında en uygun sıcaklık ve paketleme yönteminin vakumlu -18 0C olduğu tespit edilmiştir. Tüm değerlendirilen özellikler yönünden nar meyvesi tanelenmiş olarak muhafaza yapıldığı zaman en uygun sıcaklık ve paketleme yönteminin vakumlu -18 0C olduğu belirlenmiştir.Item Flower and stamen structures of male-fertile and male-sterile chestnut (Castanea sativa Mill.) cultivars(Amer Soc Horticultural Science, 2006) Mert, Cevriye; Soylu, Arif; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.; AAH-3908-2021; 14054509700; 14054901500The flower and stamen structures of four male-fertile ('Firdola', 'Karamehmet', 'Sariaslama', and 'Haciomer') and two male-sterile ('Osmanoglu' and Wakit Kestanesi') chestnut cultivars were evaluated using scanning electron and light microscopes. Anther dimensions and pollen production capabilities were also determined. Stamens of the male-fertile cultivars showed more distinct flowering habit than male-sterile cultivars, which failed to show visible flowering due to shorter stamens. Flower clusters on the catkins had six to seven flowers while the mean number of stamens per flower varied from 9.50 to 11.95 among the cultivars, except for 'Osmanoglu' with 2.60 stamens per flower. Some 'Osmanoglu' flowers had no stamens or abnormal stamens (e.g., lacking anthers) or abortive anthers. Stamens of the male-sterile cultivar Vakit Kestanesi had short filaments and small anthers with few or no pollen. The pollen number per anther was significantly lower in the male-sterile than in the male-fertile cultivars. Three different kinds of anther surface morphologies were determined among the cultivars. The surface structure of male-fertile cultivars consisted of polygonal epidermis cells. Male-sterile 'Osmanoglu' had long polygonal epidermis cells, which had a thread-like surface appearance. Male-sterile Wakit Kestanesi' had epidermis cells with hollow middles and swollen edges. In male-sterile cultivars the length of the anthers was significantly less than that of the male-fertile cultivars. The anther wall of the male-fertile cultivars consisted of three clearly different cell layers. However, the anther walls of the male-sterile cultivars were not complete in all cases, and the number of layers varied from one to three.Item The future of chestnut breeding work in Turkey(Int Soc Horticultural Science, 2009) Soylu, Arif; Mert, Cevriye; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.; AAH-3908-2021; 14054901500; 14054509700Anatolia contains large chestnut populations (Castanea sativa Mill.) and chestnut culture has been developed here since ancient times. Scientific studies have been done in Turkey for over 50 years. Early studies were conducted primarily on chestnut diseases e. g. ink disease (caused by Phytophthora cambivora) and chestnut blight disease (caused by Cryphonectria parasitica). Recently, selection studies were started for improving the cultivars. The main selection studies were conducted first in the Marmara Region and then in the Black Sea and Aegean Regions. Although many of the selected genotypes and local cultivars have shown high level of productivity and quality, they are susceptible to the chestnut blight. For this reason chestnut grooves have seriously suffered from this disease. Breeding work is needed to develop trees with resistance and to improve some of the quality parameters of the cultivars being grown. In this article the objects of the breeding work, the subjects of the improvements, and the methods which must be used for reaching the goals of the cultivar breeding in Turkey are discussed.Item Gemlik zeytini klonları ve bazı melez tiplerin morfolojik özelliklerinin belirlenmesi(Uludağ Üniversitesi, 2018-01-18) Özer, Kübra; Mert, Cevriye; Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı.Bu çalışmada 2015 ve 2016 yıllarında Yalova ekolojik koşullarında yetiştiriciliği yapılan üstün özellik gösteren 8 Gemlik klonu ('G20/3', 'G20/7', 'G20/1', 'G20/5', 'G12/2', 'M2/3', 'İ2/1', 'O12'), 3 melez genotip ('GemlikxEdincik Su', 'GemlikxKaramürsel Su', 'GemlikxUslu') ve 3 baba çeşidin ('Edincik Su', 'Karamürsel Su', 'Uslu') sürgün, yaprak, somak, meyve ve çekirdek yapılarında sayım, ölçüm ve ayrıntılı morfolojik incelemeler yapılmıştır. Aynı zamanda stereo ve ışık mikroskop kullanılarak anter ve polen boyutları belirlenmiştir. Klonlar arasında incelenen parametreler bazında morfolojik değişkenliklerin olduğu saptanmış, melez genotip ve baba ebeveynler arasında incelenen bazı parametrelerde benzerlikler tespit edilmiştir. 2015 ve 2016 yılı verileri birlikte değerlendirildiğinde klonların 'sürgün uzunluğu' 19,56 ile 23,16 cm, 'sürgündeki boğum arası sayısı' 10,3 ile 15,5 adet, 'sürgündeki yaprak sayısı' 20,4 ile 35,7 adet, 'sürgündeki somak sayısı' 4,46 ile 10,34 adet arasında değiştiği belirlenmiştir. 'Yaprak alanı' 4,11 cm² ile 4,73 cm², 'yaprak uzunluğu' 5,05 ile 5,6 cm, 'yaprak genişliği' 1,22 ile 1,35 cm arasında değiştiği tespit edilmiştir. 'Somaktaki çiçek sayısı' 11,99 ile 19,73 adet, 'somak uzunluğu' 1,84 ile 2,47 cm, 'somak genişliği' 1,1 ile 1,5 cm, arasında değiştiği saptanmıştır. Melez genotip ve baba çeşitlerin 'sürgün uzunluğu' 24,01 ile 30,36 cm, 'sürgündeki boğum arası sayısı' 10,93 ile 18,91 adet, 'sürgündeki yaprak sayısı' 15,95 ile 32,8 adet, 'sürgündeki somak sayısı' 4,5 ile 16,95 adet arasında değiştiği belirlenmiştir. 'Yaprak alanı' 4,34 ile 6,51 cm², 'yaprak uzunluğu' 5,78 ile 5,99 cm, 'yaprak genişliği''nin 0,97 ile 1,36 cm arasında değiştiği tespit edilmiştir. 'Somaktaki çiçek sayısı' 16,38 ile 22,13 adet, 'somak uzunluğu' 1,85 ile 3,27 cm, 'somak genişliğinin' 1,03 ile 1,98 cm arasında değiştiği tespit edilmiştir. Aynı zamanda klon, melez genotip ve çeşitlerin somak, yaprak, meyve ve çekirdekleri 27 görsel parametre yönünden değerlendirilmiştir. Sürgün, somak, yaprak, meyve, çekirdek boyutları ve morfolojik özelliklerin klonlar bazında ve melez genotipler ile baba ebeveyn arasında ayrıt edici özellik taşıdığı belirlenmiştir. Çalışma sonucunda morfolojik esasa dayalı veri tabanı oluşturulmuş ve böylelikle zeytin genetik çeşitliliğine ilişkin yeni bilgiler elde edilmiştir.Item A general assessment of the candied chestnut industry in Turkey(Int Soc Horticultural Science, 2014) Serdar, Ümit; Double, M. L.; MacDonald, W. L.; Uylaser, Vildan; Yıldız, G.; Mert, Cevriye; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Gıda Mühendisliği Bölümü.; AAG-8410-2021; A-9944-2010; AAH-3908-2021; 56146745900; 56147503400; 14054509700European chestnut (Castanea sativa) is a commodity that contributes significantly to the Turkish economy. The most important value-added chestnut product in Turkey is candied chestnut. Production of chestnut puree, broken chestnut, chestnut flour and honey add significantly to its value. The majority of chestnut products are sold in Turkey. While chestnut cultivation occurs mostly in the Aegean and Black Sea regions of Turkey, conversion of chestnut to value-added products occurs in the Marmara region, particularly in Bursa. Chestnut products are used especially in the confectionery industry. Chestnut industry problems range from the supply of quality raw materials to marketing. The purpose of this study was to determine the current status of the Turkish chestnut industry (variety usage, product variety, processing techniques, storage, marketing, plant structure and capacity utilization). Survey questionnaires were sent to companies and the results were tabulated and evaluated.Item Horticultural characteristics of chestnut growing in Turkey(Springer, 2017-11-17) Serdar, Ümit; Akyüz, Burak; Ceyhan, Vedat; Hazneci, Kerem; Er, Ercan; Ertan, Engin; Savaş, Kıymet Senan Çoşkuncu; Uylaşer, Vildan; Mert, Cevriye; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.; AAH-3908-2021; 14054509700Chestnut is one of the important nut crops in Turkey. However, studies on production, marketing, and characteristics of chestnut growers is very limited in the literature. Also, the type of chestnuts production changes depending on the region. This is the result of being chestnut is a natural forest tree. To find out the growing characteristics of chestnut in Turkey a highly structured questionnaire study is done. The purposes of this study, therefore, are (i) to explore the typology of chestnut growers; (ii) to outline the characteristics of the farms, their production, care activities (such as weed management, fertilization, orchard floor etc., major insects and disease problems and their management), and harvest characteristics; and, (iii) to analyze marketing characteristics (storage, marketing channel, market structure). The bulk of the research data are collected from randomly selected 279 chestnut growers all around the Turkey. Descriptive statistics were used for summarize the research results. The results of per characteristic were presented with detailed according to the regions. For this aim, recommendations are also provided for improving chestnut production.Item Kestane (Castanea Spp.) çeşitlerinin kestane gal arısına (Dryocosmus Kuriphilus Yasumatsu) karşı hassasiyetlerinin tomurcuk yapıları ile ilişkisinin incelenmesi(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2019-08-07) Karaoğlan, Şerife Kaya; Mert, Cevriye; Bursa Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı.; 0000-0002-2257-9629Bu araştırmada, Bursa ili Yıldırım ilçesi Cumalıkızık köyünde aynı ekolojik koşullarda yetiştiriciliği yapılan dört yerel (‘Allimolla’, ‘Firdola’ ‘N-7-3’, ‘Seyrekdiken’,) ve üç hibrit kestane çeşidi (‘Bouche de Betizac’, ‘Maraval’,‘Marigoule’) yer almıştır. Çeşit/genotiplerde tomurcuk boyutları ve nem oranı ölçülmüş, tomurcuk yapısı incelenmiştir. Vegetatif ve generatif tomurcuklarda kestane gal arısının bıraktığı ortalama yumurta sayısı kayıt edilmiş ve bir tomurcukdaki ortalama yumurta sayısı hesaplanmıştır. Ayrıca çeşit/genotiplerin enfekteli tomurcuk oranı ve gal oluşturma oranları tespit edilmiştir. Yapılan ölçüm ve incelemelerde Dryocosmus kuriphilus Yasumatsunun (Hymenoptera: Cynipidae) yumurta bırakmak için tomurcuk seçiminde; tomurcuk boyutlarının, nem içeriğinin ve tomurcuğun yapısal özelliklerinin bir etkisinin olmadığı saptanmıştır. Zararlının hem generatif hemde vegetatif tomurcuklara yumurta bıraktığı ve ‘Alimolla’, ‘Firdola’, ‘Marigoule’, ‘Seyrekdiken’, ‘Maraval’ çeşitlerinde generatif tomurcukları, gal oluşumu görülmeyen ‘Bouche de Betizac’, ‘N-7-3’ çeşitlerinde vegetatif tomurcukları daha çok tercih ettiği görülmüştür. Bazı çeşitlerin tomurcukları kestane gal arısı (KGA) tarafından daha çok tercih edildiği ve çeşit/genotiplerin tomurcuklarındaki yumurta sayılarının farklı olduğu saptanmıştır. Tüm çeşitlere KGA’nın yumurta bıraktığı ve çeşitlerin tomurcuklarının %80-%95’inin enfekteli (yumurta bırakılmış) olduğu tespit edilmiştir. En fazla gal oluşumu ‘Alimolla’, ‘Marigoule’ ‘Firdola’ çeşitlerinde, en az ise ‘Maraval’ çeşidinde belirlenmiştir. ‘Bouche de Betizac’ ve ‘N-7-3’ çeşitlerinde gal oluşumu görülmemiştir.
- «
- 1 (current)
- 2
- 3
- »