2002 Cilt 7 Sayı 1

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/10183

Browse

Now showing 1 - 3 of 3

700 yıllık Cumalıkızık Köyü yapısal sorunlarının fiziksel boyutu
(Uludağ Üniversitesi, 2002) Akıncıtürk, Nilüfer; Mühendislik Mimarlık Fakültesi; Mimarlık Bölümü
Bursa kenti Osmanlı’ya Başkentlik yapmış, sahip olduğu tarihi ve mimari mirasının geleceğe taşınması gereken eşsiz değerlere sahip bir kenttir. Kırsal alan sivil toplum mimarisi yapıları ile bozulmamış bir yerleşim örneği olan Cumalıkızık Köyü, Bursa’nın 10 km doğusunda 700 yıl önce Oğuz boyları tarafından 7 Kızık Köyünden biridir. 300 yıllık özgün ahşap evlere sahip günümüze kadar yangın tehlikelerini atlatarak gelmiş, bozulmamış tek örnektir. Cumalıkızık yerleşimi gibi kent bütününde kazanılmış ve bozulmamış bir mimari mirasın fiziksel boyutta iyileştirip korunarak, gelecek kuşaklara tanıma ve yaşama olanağı sağlamasıdır. Bu bağlamda Cumalıkızık koruma yaşatma amaçlı eylem planı harekete geçirilmiştir. Sosyal, Fiziksel ve Ekonomik boyutta ele alınan çok yönlü bir proje geliştirilmektedir. Hazırlanan projelerin mimari boyutu, üniversitemiz elemanlarının ortaklığı ile yürütülmektedir. 1998 yılı tüm öğretim elemanlarının katıldığı yaz stajında, ilgili anabilim dalının çalışmalarıyla düzenlenen, yaz stajı öğrenci çalışmaları kapsamında analiz yapılmıştır. Konu ile ilgili yapılacak en önemli çalışmalardan biri de yangından koruma projesidir. Defalarca yangın tehlikesi geçirmiş olan ve tesadüflerle kurtulmuş köy sakinleri bu konu ile ilgili çalışmaları desteklemektedir. Köyün yangın riski fiziksel açıdan çok fazladır. Sokaklar çok dar olduğundan itfaiye arabaları girememektedir. Evlerdeki elektrik tesisatı ahşap elemanlar açısından tehlike oluşturmakta, ısınma, pişirme sistemleri tehlikeyi arttırmakta, bacalar ise ahşap çatılardaki yılların tozu ve kurumuş yapı elemanlarıyla her an bir felakete hazırdır. Dolayısıyla seçilecek tesisat sistemi çok özel bir örnek ve bir sistem olacaktır. Yangın tesisatı sistemine su temini ile başlayacak sistem önerisi; ana bağlantıların yer seçimi, uygun hidrant tipinin seçimi, evlere ulaşım yapı ve tesisat sistemi önerisine farklı bir bakış açısı getirecektir. Sistem hem mimari açıdan konfor şartları ve yapı fiziği ile ilişkilendirilerek, hem de mühendislik açısından değerlendirilerek ele alınacaktır. Ayrıca ev içi yangından korunma, ikaz ve söndürme sistemleri detaylarıyla ele alınacak olan bu bildiri sonuç ve önerileri benzer problemleri olan yerleşim bölgelerine sistem modeli oluşturacaktır. Günümüzde doğası ve konumuyla, özgün dokusu ve mimarisiyle, halkın ev-el ürünlerini sunuş şekli ile konaklama hizmetiyle bütünleşen bir turizm anlayışı Türkiye’de bilinen ve tercih edilen, önemli bir örnektir.
Cumhuriyet sonrası 1930-1950 yılları arasında Bursa’da mimari gelişim
(Uludağ Üniversitesi, 2002) Kaprol, Timur; Mühendislik Mimarlık Fakültesi; Mimarlık Bölümü
XX.Yüzyılın ilk yarısında ülkemizde yaşanan savaş ve devrim yılları Türk toplumunun ekonomik ve sosyal yapısını değiştirmiştir. Bursa’nın Cumhuriyet sonrası sanayileşmesi ve ilk 5 yıllık kalkınma planı içinde yer alması, kente göçü getirmiştir. İpek-İş ve Merinos yünlü sanayi fabrikaların inşa edildiği mahalleler, yeni konut alanlarının bu bölgelerde yapılanmasını getirmiştir. Aynı zamanda Çekirge-Altıparmak Setbaşı-Namazgah ekseni üzerindeki yeni yapılaşmalarda, dönemin modernist yaklaşımlarının, Bauhaus-Bohemya Kübizmi-Art-Deco Uluslararası akımların izleri ile karşılaşılır. Bu binalar gerek yabancı mimarlar eli gerekse yetiştirdikleri Türk mimarlar tarafından tasarlanmıştır. Çağdaşlaşma olgusu ile kadının çalışma hayatına girmesi, Türk kentlerindeki konutlarda da konut plan tipinin değişimine zemin hazırlamıştır. Bu olgu sonrası yeni bina tipolojileri kentlerimizde, kent silüetinde ve duvarında yer almıştır. Bu çalışmada Bursa kentinin, Cumhuriyet sonrası kazandığı mimari değerlerin ortaya konması hedeflenmiş, çalışma aksında Cumhuriyet öncesi binaların mimarisi de incelenerek, Cumhuriyet sonrasında inşa edilmiş binaların mimarisinde görülen özelliklerin Türkiye genelindeki yapılarda karşılaşılan özellikler ile karşılaştırması gerçekleşmiştir. Batılılaşma hareketleri Cumhuriyet ile ivme kazanmış, sonuçta Bursa kentinde de, korunması gerekli taşınmaz kültür varlıkları da inşa edilmiştir. Bu kültür varlıkları gerek sosyo-ekonomik gerek sosyo-kültürel yaşamın birer belgesi olarak kentsel geçmişi, geleceğe yansıtmaktadırlar. Anlatılan yansımanın belgelenmesi makalede ele alınmış, 1930- 1950 yılları arasında Bursa’da mimari gelişim belgelenmiştir.
Trilye beldesindeki tarihi yapılar ve Taş Mektep’in yapısal bozulmaların incelenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2002) Akıncıtürk, Nilüfer; Mühendislik Mimarlık Fakültesi; Mimarlık Bölümü
Bursa, Osmanlı’nın özellikle uluslar arası ticaret ve üretim boyutlarında ipek başkenti ve Anadolu’nun da kültür başkentidir. Bursa döneminde Osmanlı yönetim / bilim / kültür / eğitim / inanç / ticaret ve üretim kurumları, gerçek kimliklerine kavuşma yolunda bir değişim içindedirler. Bu kurumların mimarlık kültürü yoluyla tek yapıdan yapı gruplarına değişen yansıması kentsel biçimi belirlemiş; Bursa böylece ilk Osmanlı kenti olma niteliğini kazanmıştır. Farklı kültürlerin bıraktıkları izler, fiziki yapıya yansımış yarınlara referans vermek üzere sahiplenmeyi beklemektedir. Mimari mirasın doku ve tek yapı ölçeğindeki örnekleri zaman ve çeşitli nedenlerle gelecek nesillere de kültürel mesajlar vermek üzere ilgi be bakım gereksinimindedir. Mimarlık, geçirdiğimiz toplumsal, ekonomik, siyasal ve kültürel gelişmelerin bütünüdür. Yerleşim dokusunda birçok önemli tarihi yapılar ve özellikli evler bulunur. Yaşanan mekanlar yaşar. Bakımsızlık ve terk yapı ömrünün sonunu hazırlar. Her yapının çevresine ve geleceğe aktaracağı mimari, tarihi, kültürel mesaj vardır. Ayrıca döneminin yapım tekniği ve malzeme kullanımına ait teknik bilgileri aktaran örneklerdir. Teknik ve sanatın arakesiti olan mimari, halk yapı kültürü ve sosyal ve ekonomik yaşam kültürünün fiziksel ve kalıcı göstergesidir. Bursa kenti merkez ve yakın çevresi ile birlikte; tek yapı ölçeğinden, kent ölçeğine uzanan yelpazeden öğrenilecek ve korunarak yaşatılacak, yorumlanacak çok özgün örneğe sahiptir. Trilye bu anlamda çok değere sahip olup, koruma, yaşatma çalışmalarının Taş Mektep örneği ve Belde bütününde kültürel anlamda değerlendirilmelidir. Özellikle çelik taşıyıcı döşeme profillerinde hasar olan ve bakımsızlık nedeniyle sürekli yıpranan yapı kısa sürede hayata geçirilmelidir. Gerek halkın, gerekse yapıların birbiriyle ilişkili beklentisi vardır. Halk yaşam tarzı ile bütünleştiği beldeye özü ile sahip çıkmak ve bu güzellikleri herkesle paylaşmak istemektedir. Bu arada hem hizmet vermek, hem de beldeyi yaşayan ve yaşanan bir tarihi kültürel miras olarak sunarak ekonomik döngüyü sağlamayı hedeflemektedir. Mimarlık, toplumun sosyal, fiziksel ve ekonomik yapısının mekanlara yansıdığı bir yaşam kültürüdür. Gelecek nesillere aktarılacak bu kültürel alt yapı önemini vurgulayacak, koruma ve yeniden işlevlendirilerek yaşatma kapsamında kültür projeleri tek yapı, doku ve kent ölçeğinde gerçekleştirilmelidir.

Browse

Browsing by Department "Mimarlık Bölümü"