2019 Cilt 17 Sayı 1

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/9319

Browse

Browsing by Department "Tıp Fakültesi"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    Item
    Kronik periton diyalizi uygulanan çocuklarda peritonitlerin değerlendirilmesi; tek merkez deneyimi
    (Uludağ Üniversitesi, 2019) Uysal, Berfin; Dönmez, Osman; Akacı, Okan; Çelenk, Mercan; Tıp Fakültesi; Çocuk Nefroloji Bilim Dalı
    GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, periton diyaliz ünitemizdeki peritonit ataklarının etyolojisi, klinik bulgusu, tedavisi, görülme sıklığı ve mikrobiyolojik profili incelenmiştir. YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2004 – Aralık 2011 tarihleri arasında merkezimizde, kronik periton diyalizi ile izlenen, peritonit atağı geçirmiş olan 55 hastayı retrospektif olarak incelendi. BULGULAR: Hastalarımızda toplam 157 atak saptandı. Peritonit atak sıklığı incelendiğinde; 23,9 hasta ayında 1 atak olarak saptandı. SAPD uygulanan hastalarda atak sıklığı 26,8 hasta ayında 1 iken, APD uygulanan hastalarda 20,1 hasta ayında 1 olarak saptandı. Atakların %30,5‘inde (n=48) üreme saptanmadı,%42,6‘sında (n=67) gram pozitif üreme, %19,7‘sinde (n=31) gram negatif üreme, % 3,8 ‘inde (n=6) polimikrobial gram pozitif üreme, %0,6 ‘sında (n=1) polimikrobial gram negatif üreme, % 0,6 ‘sında ( n=1) polimikrobial kombine üreme ve % 1,9 ‘unda (n=3) diğer grup üremeler saptandı. Swanneck çift cuff periton diyaliz katateri takılı olan 42 hastada ortalama peritonit atak sayısı 3 ± 2,34 iken, tenckhoff çift cuff periton diyaliz katateri takılı olan 13 hastanın ortalama peritonit atak sayısı 2,38 ± 1,60 olarak saptandı. TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda, hasta yaşının, cinsiyetinin, diyalize başlama yaşının, periton diyaliz tipinin, katater tipinin, katater takılma şeklinin peritonit atak sayısını etkilemediğini gördük. Bu tespit peritonit atak sıklığını azaltmada uygulayıcı ebeveyn eğitimini sorgulamanın önemine işaret edebilir.
  • Thumbnail Image
    Item
    Metisiline dirençli staphylococcus aureus olgularının değerlendirilmesi
    (Uludağ Üniversitesi, 2019) Yeşil, Edanur; Çelebi, Solmaz; Özer, Arife; Hacımustafaoğlu, Mustafa; Tıp Fakültesi; Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı; Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Bilim Dalı
    AMAÇ: Bu çalışma, hastanemiz Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği’nde yatarak izlenen hastalarda metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) enfeksiyonlu olguların incelenmesi ve ayrıca toplum kaynaklı MRSA’ya dikkat çekmek amaçlı yapılmıştır. MATERYAL ve METOD: Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği’nde, Ekim 2012-Şubat 2017 tarihleri içerisinde yatmış olan hastalardan alınan kültürlerde S. aureus anlamlı üremesi olanlar çalışmaya dahil edildi. İstatistiksel analizlerde SPSS 17.0 programı kullanıldı. BULGULAR: Bu dönem içerisinde toplam 31 S. aureus enfeksiyonu saptandı. Staphylococcus aureus enfeksiyonu gelişen olguların 17’si (%54,8) sağlık bakımı ilişkili idi. Sağlık bakımı ilişkili stafilokok enfeksiyonlarının 12’sinde (%70,5) MRSA mevcuttu. Toplum kaynaklı 14 stafilokok enfeksiyonundan 12’sinde (%85,7) MRSA üremesi saptandı. Toplum kaynaklı MRSA enfeksiyonlu olgularının %83’ü (n=10) erkek olup ortalama yaşı 67,6±77,8 ay (medyan 26, aralık 1-204) idi. Sağlık bakımı ilişkili MRSA (SB-MRSA) enfeksiyonlu olguların %67’si (n=8) erkek olup ortalama yaşı 106,7±81,3 ay (medyan 108, aralık 0-222) idi. Toplum kaynaklı MRSA üreyen olgularda ön planda yumuşak doku enfeksiyonu tanısı mevcuttu. Sağlık bakımı ilişkili MRSA olgularında sık görülen etyolojik sebep bakteriyemi idi. Yumuşak doku enfeksiyonlarının %69'u TK-MRSA iken, diğer enfeksiyonların % 73'ü SB-MRSA'dan kaynaklanmaktadır (p=0,041). Olgularda MRSA ilişkili mortalite saptanmamıştır. SONUÇ: Çalışmamızda toplum kaynaklı stafilokok enfeksiyonlarında MRSA (%85,7) oranı yüksek bulunmuştur. Toplum kökenli MRSA, çoğu durumda yumuşak doku enfeksiyonları ve ardından septisemi ile saptanmıştır. Bakteriyemi, sağlık bakımından edinilen MRSA olgularının başlıca nedeni olmuştur.