Anlamsızlığın, ayrılığın, yalnızlığın ve ölümün egemen olduğu mutsuzluklarla dolu, acılı yaşamı sürdürmek durumunda olan Camus'nün insanlarının tek amacı mutluluğu gerçekleştirmektir. Ayırımsız, kahramanlarının hepsini, bir mutluluk arayışı içerisinde görmekteyiz. Pierre-Henri Simon, Sartre ve Camus arasındaki ayrılığa değinirken, Noces yazarının mutluluk fikrine ne denli bağlı olduğunu şöyle belirtir: "L'appel vers les hommes et ces rares jaillissements de tendresse qui parfois irriguent le désert sartrien de l'amour, on les retrouve chez Camus, mais plus fréquents et plus forts.
