Türkiye’de 1990-2021 döneminde kadının işgücüne katılımı ile kentleşme ilişkisi: Nedensellik analizi

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, Türkiye’de 1990-2021 yılları arası dönemde kadının işgücüne katılımı ile kentleşme olgusu arasındaki nedensellik ilişkinin zaman serisi yöntemi ile ampirik olarak sınanmasıdır. Modelde, kadının işgücüne katılımı, kentleşme ve doğurganlık değişkenleri yer almıştır. Çalışma kapsamında Dünya Bankası veri tabanından elde edilen veriler kullanılarak öncelikle serilerin durağanlıkları sınanmıştır. Durağan olmayan seriler durağan hale getirildikten sonra, Granger nedensellik testi yardımıyla değişkenler arası nedensellik ilişkisi belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmadan elde edilen ampirik bulgulara göre, kentleşmenin kadının işgücüne katılımının ve doğurganlık oranının Granger nedeni olduğu, dolayısıyla kentleşme değişkeninin geçmiş değerlerinin hem kadının işgücüne katılımının hem de doğurganlık oranının cari değeri üzerinde anlamlı etkili olduğu sonucuna varılmıştır.

The main purpose of this study is to empirically test the causality relationship between women's labor force participation and the urbanization phenomenon in Türkiye between the years 1990–2021 using the time series method. The model included female labor force participation, urbanization, and fertility variables. Within the scope of the study, firstly, the stationarity of the series was tested using the data obtained from the World Bank database. After the non-stationary series were made stationary, a Granger causality test was used to determine the causality relationship between variables. According to the empirical findings obtained from the study, it was concluded that urbanization is the Granger cause of women's labor force participation and fertility rate; therefore, the historical values of the urbanization variable have a significant effect on both female labor force participation and the current value of the fertility rate.