Entegrasyon paradoksunun tanıtımı ve çeşitli sosyal psikoloji perspektiflerinden bir derlemesi

Abstract

Entegrasyon paradoksuna göre ev sahibi topluma başarılı uyum sağlamış gibi görünen iyi eğitimli ve yüksek gelirli göçmenler esasen ayrımcılığı en çok hisseden ve göç edilen topluma psikolojik olarak en uzak hisseden bireylerdir. Türkiye, dünya çapında en çok mülteciye ev sahipliği yapmaktadır, ancak Türkçe literatürde entegrasyon paradoksuyla ilgili yayımlanmış çalışma sayısı azdır. Bu çalışmanın amacı, entegrasyon paradoksunu teorik arka planıyla beraber tanıtmak, paradoksu destekleyen ve desteklemeyen çalışmaları sıralamak ve paradoksu eleştirel bir şekilde tartışmaktır. Ayrıca entegrasyon paradoksu; kültürleşme, göreli yoksunluk ve gruplar arası temas gibi sosyal psikoloji perspektiflerinden ilgili çalışmalar ışığında incelenmiştir. Entegrasyon paradoksunun bir başka potansiyel sonucu olan ve literatürde geniş bir yer edinen göçmenlerin geri dönme niyetleri ile ilgili çalışmalar da tanıtılmış ve tartışılmıştır.

According to the integration paradox, well-educated and high-income migrants who appear to be integrated successfully into the host society are, in fact, the ones who feel the most discriminated against and the most psychologically distant from the host society. Türkiye hosts the largest number of refugees worldwide. However, few published studies on the integration paradox exist in Turkish literature. The aim of this study is to introduce the integration paradox with its theoretical background and to list and critically discuss the studies that support and non-support the hypothesis. In addition, the integration paradox is examined in the light of relevant studies from social psychology perspectives, such as acculturation, relative deprivation, and intergroup contact. This study also introduced and discussed migrants’ intentions to return, another potential consequence of the integration paradox and a new and expanding research area in the literature.