Long-term outcome of unreamed intramedullary nails in femur diaphyseal fractures

Abstract

BACKGROUND: We evaluated the results of patients with traumatic femur diaphyseal fracture who had undergone biologic fixation with unreamed intramedullary nailing. METHODS: Twenty-five adults with 29 traumatic femur diaphyseal fractures who had undergone unreamed intramedullary nailing at Uludag University School of Medicine, Department of Orthopedics and Traumatology were included in the study between January 1997 and December 2007. Gender, age, cause of injury, fracture type, operation length, time lapse till surgery, blood loss, fluoroscopy duration, early and late complications, time until union, and functional results were noted. Functional results were evaluated with Klemm-Borner and Thoresen systems and Short Form (SF)-36 health survey questions. RESULTS: The mean follow-up of the patients was 65.1 +/- 31.6 months (26-138). There was no statistically significant difference between operation length, blood loss and time until union of simple and complex fractures (p>0.05). Furthermore, the SF-36 questionnaire revealed no statistically significant difference between pain scores (p>0.05). CONCLUSION: Sparing of the endosteal and periosteal circulation, low infection and high union rates, and good functional outcomes of unreamed intramedullary nailing fixation make it the treatment of choice for simple and comminuted fractures of the femur shaft, especially for multi-trauma patients and patients with cardiopulmonary comorbidities.Travmatik femur cisim kırığı tanısı nedeniyle oymasız kilitli intramedüller çivi (İMÇ) kullanılarak biyolojik tespit yapılan hastaların sonuçları değerlendirildi. GEREÇ VE YÖNTEM Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı’nda, Ocak 1997 - Aralık 2007 tarihleri arasında travmatik femur cisim kırığı tanısı ile oymasız kilitli İMÇ kullanılarak biyolojik tespit yapılan 25 (29 kırık) erişkin hasta çalışmaya dahil edildi. Olguların yaş ve cinsiyetleri, yaralanma nedenleri, kırık tipleri, ameliyata alınma zamanları ve ameliyat süreleri, kanama miktarları, skopi kullanım süreleri, erken ve geç dönem komplikasyonları, kaynama zamanı ve fonksiyonel sonuçları değerlendirildi. Fonksiyonel sonuçlar Klemm-Börner, Thoresen sistemi ile SF-36 genel sağlık anketi kriterlerine göre değerlendirildi. BULGULAR Olguların ortalama takip süresi 65,1±31,6 (dağılım, 26- 138) ay idi. Basit ve kompleks kırıklar arasında ameliyat süresi, kanama miktarı ve kaynama süresi açısından anlamlı fark olmadığı saptandı (p>0,05). SF-36’ya göre ağrı skorları arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). SONUÇ Femur cisminin basit ve çok parçalı kırıklarının oymasız İMÇ ile tespiti; endosteal ve periosteal kan dolaşımını bozmaması, derin enfeksiyon riskinin az olması, yüksek kaynama oranı ve fonksiyonel sonuçlarının iyi olması nedeniyle özellikle çoklu yaralanmalı, pulmoner ve kardiyovasküler riskleri olan hastalarda tercih edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.