The modernization of mosaic art in Turkey

Abstract

In Turkey, improvement of the mosaic art started in the Republic period with the help of far-sighted Atatürk who has attached great importance to history and art. The first excavation and restoration works started with foreign archaeologists. During that period, local archaeologists were also trained in order to keep these excavations up and running. Again in this period, Architect-Painter Association was founded after the“Fine Arts law”. The philosophy of the Bauhaus school, which aims to integrate the fine arts with architecture, has influenced our 1960 artists by the mosaics brought to light by our archaeologists. With the introduction of this law, between 1955 and 1970, Turkish artists applied the first original modern mosaic works to architecture. The “applied fine arts” (Today’s Marmara University Faculty of Fine Arts) was established under the influence of Bauhaus Art School. This school has trained artists who produced very successful works in architecture. In the 1960s Bedri Rahmi Eyüboğlu transferred the Plastic Art to architecture through the mosaic, as a pioneer. In 1990s H. Vurnal İkizgül pulled out mosaic art from architecture and carried it to today’s art. Today, mosaic art is re-experiencing and renewing itself with several new techniques and materials. Therefore we must aim to acquire the innovative mosaic education institutions that will pioneer in the world. The emergent artistic production and accumulation by the new generation will raise us on the international platform and underpin of our Contemporary Mosaic Museum.Türkiye’de mozaik sanatının gelişimi Cumhuriyetle birlikte, Atatürk’ün sanata ve tarihe verdiği önem ve öngörüsüyle başlamıştır. İlk kazı ve restorasyon çalışmaları, yurtdışından getirilen arkeologlarla başlatılmıştır. Kendi arkeologlarımızın da yetiştirilip çalışmaların sürekliliği sağlanmıştır. Yine bu dönemde çıkan “Güzel Sanatlar Kanunu” ile mimar ressam birlikteliğine yer verilmiştir. İtalyan Kültür Heyeti 1960 ve 1970’de antik ve modern olan iki Ravenna sergisini Türkiye’ye getirmiştir. Arkeologlarımızın gün ışığına çıkardığı mozaikler, güzel sanatları mimariyle kaynaştırmayı amaçlayan Bauhaus okulunun felsefesi 1960 sanatçılarımızı etkilemiştir. Bu kanun vesilesiyle 1955-1970 yılları arasında sanatçılarımız ilk özgün modern mozaik eserlerini, mimariye uygulamışlardır. Bauhaus etkisiyle “Tatbiki Güzel Sanatlar” (bugünün Marmara Üniversitesi GSF) kurulmuştur. Bu okul mimaride çok başarılı eserler üreten sanatçılar yetiştirmiştir. 1960’larda Bedri Rahmi Eyüboğlu, mozaik aracılığıyla Plastik Sanatları mimariye taşımıştır. 1990’larda H. Vurnal İkizgül mozaik sanatını mimariden bağımsız günümüz sanatına taşımış, çağdaş mozaik resim ve heykel sergileriyle, bu sanatın “mimariyle bir bütündür “tabusunu yıkmıştır. Bugünün mozaiği birçok teknik ve malzemeyle kendini sürekli deneyimlediği, yenilediği bir yerdedir. Bu nedenle dünyada ekol olacak, yenilikçi mozaik eğitim kurumlarını hedeflemeliyiz. Yetişen yeni nesil ile çıkacak olan sanatsal üretim ve birikim bizi uluslarası platformda yükseltecek ve Çağdaş Mozaik Müzemizin tabanını oluşturacaktır. Ancak özgün eserler, bizi de gelecekte hatırlanır kılacaktır.