Gelenbevî’nin en'âm 158. ayetle ilgili risâlesine göre imanın son kabul zamanı ve iman-amel ilişkisi

Abstract

Osmanlı âlimlerinden İsmâîl el-Gelenbevî, En’âm Sûresi 6/158. ayetle ilgili bir risâle yazmıştır ve bu risâlesinde, ilgili ayetten hareketle imanın son kabul zamanı ve iman-amel ilişkisi hakkında birtakım yorumlarda bulunmaktadır. Ona göre bu ayetten hareketle imanın son kabul zamanı, kıyamet alâmetlerinin ortaya çıkmaya başladığı zamandır. Müellife göre iman-amel ilişkisiyle ilgili Mu’tezilî müfessir Zemahşerî’nin yaptığı iman-amel bütünlüğü yönündeki yorum da yanlıştır. Doğru olan, iman ve amelin iki ayrı unsur olduğu ve kalbinde zerre kadar iman bulunan kişinin, Cehennem’de ebediyyen kalmayacağıdır.

An Ottoman scholar Ismail al-Galanbawee has written a treatise about the verse 158 of Sûrat al-An‘âm. In this work, he makessome comments about the latest time to make confession of faith, and the relationship between faith and deed. According to him, from this verse, the latest time to make confession of faith is when signs of doom occur. According to the author, the comment about the unity of deeds and faith made by a Mu’tazilite interpreter of the Qur’ân, Zamakhsharî is wrong. What’s right is that faith and deeds are two separate elements, and that who has even an iota of faith in his heart, there will not be in Hell forever.