Kardiovasküler hastalıklarda digitalinin etkileri (Klinik ve elektrokardiografik araştırma)

Abstract

Bu çalışma kardiovasküler sistem yönünden normal 8 olgu ve kalp hastalığı tanısı almış çeşitli hastalık gruplarından seçilen 44 olgu olmak üzere, toplam 52 olgu üzerinde, digitalinin normal olgularda ve elektrokardiografi anormalliği gösteren çeşitli kalp hastalıklarında etkilerinin araştırılması amacı ile yapılmıştır. Normal olgularda digital tesirinin % 46 oranında olmasına karşın, klinik veya elektrokardiografik anomalisi olan olgularda dijital tesirinin % 90-100 gibi yüksek oranlarda görüldüğü saptanmıştır. Elektrokardiogramda digital etkisi en belirgin olarak ya QRS komplekslerinin en yüksek pozitiflik gösterdiği derivasyonlarda (kardiovasküler sistemi normal olgularda olduğu gibi) veya sağ kalp ve sol kalbin anatomik veya fizyolojik hastalığa uğradığı durumlarda (EKG'de sağ ventrikül hipertrofisi) V1 - V4 derivasyonlarında; veya (EKG'de sol ventrikül hipertrofisi bulunan olgularda) V3 - V6 derivasyonlarında en belirgin olarak ortaya çıktığı görülmüştür. Ayrıca digital etkisinin yaygın ST-T değişikliği yapmasından çok lokalize STT değişiklikleri oluşturduğu dikkati çekmiştir.

This study was done to investigate the effect of digitalis on a total of 52 cases, 8 cases with normal cardiovascular system and 44 cases with various types of cardiovascular disease showing electrocardiographic abnormalities. Although the effect of digitalis; was present 46 % in normal cases, it was determined that digitalis effect was detected as high as 90-100 % in cases who had clinical or electrocardiographic abnormalities. Digitalis effect on electrocardiogram was most prominently seen in derivations where QRS complexes were the most positive (Like in the cases with normal cardiovascular system) or in anatomical and physiological disorders of left heart (left ventricular hypertropy at ECG) on V3 - V6 derivations or of right heart (Right Ventricular hypertropy at ECG) in V1 - V4 derivations. Also digitalis effect was observed to cause more localized ST-T changes rather than extented ST-T changes.