İstemli egzersizin sıçanlarda fruktozdan zengin beslenmeyle uyarılan böbrek fonksiyon bozukluğu ve oksidan durumu düzeltici etkisi

Abstract

Fruktoz tüketimindeki artışın oksidatif stresi artırarak böbrek fonksiyonlarını olumsuz etkilediği bilinmektedir. Egzersizin böbrek için koruyucu etkileri olduğu gösterilmiş olmasına karşın fruktozdan zengin beslenmeye bağlı değişimlerde istemli koşu egzersizinin etkileri bilinmemektedir. Çalışmamızda yüksek fruktozla beslenmenin böbrek fonksiyonu ve histolojisi üzerine meydana getirdiği olası etkiler ve oksidatif hasarda istemli fiziksel aktivitenin rolünü araştırdık. Deneyde kullanılan 21 adet erkek Sprague Dawley sıçan 3 gruba ayrıldı. Sekiz hafta süren deney boyunca Sedanter+su (kontrol) grubu içme suyu alırken sedanter+fruktozlu su (F) ve aktivite+fruktozlu su (A+F) grupları %20 fruktoz içeren içme suyu aldılar. A+F grubu 8 hafta boyunca dönen tekerlek bulunan kafes yardımıyla istemli fiziksel aktivite yaptı. Deney sonunda alınan kan örneklerinde üre ve kreatinin seviyeleri, böbrek dokularında malondialdehit ve glutatyon düzeyleri incelendi. Ayrıca böbrek dokusunun histopatolojik incelemesi yapıldı. Böbrek fonksiyonlarının göstergesi olan serum kreatinin seviyesi F grubunda kontrol grubuna göre yüksek bulundu (p=0,012). Malondialdehit (MDA) seviyesi F grubunda kontrol grubuna göre yüksek iken A+F grubunda kontrol grubuyla benzerdi (sırasıyla p=0,024 ve p>0,99). Glutatyon (GSH) seviyesi F ve A+F gruplarında kontrol grubuna göre yüksekti (sırasıyla p=0,015 ve p=0,001). GSH seviyesi A+F grubunda F grubuna göre anlamlı düzeyde yüksekti (p=0,014). Kontrol grubuna kıyasla F grubunun böbrek kesitlerinde glomerüler çap, glomeruloskleroz oranı ve kollajen yoğunluğunda artış görüldü. A+F grubunda kontrol grubuna benzer histolojik görünüm saptandı. Bu çalışma ile yüksek fruktozla beslenmeye bağlı böbrek yapısı ve fonksiyonlarında meydana gelen olumsuz etkilerin ve oksidatif hasarın istemli fiziksel aktivite ile önlenebileceği ortaya konmuştur.It is known that the increase in fructose consumption negatively affects kidney functions by increasing oxidative stress. Although exercise has been shown to have protective effects for the kidney, the effects of voluntary jogging exercise on changes due to fructose-rich diet are unknown. In our study, we investigated the possible effects of high fructose feeding on kidney function and histology and the role of volun tary physical activity in oxidative damage. The 21 male Sprague Dawley rats used in the experiment were divided into 3 groups. During the experiment, which lasted eight weeks, the sedentary + water (control) group received drinking water, while the sedentary + fructose water (F) and activity + fructose water (A + F) groups received drinking water containing 20% fructose. The A + F group performed voluntary physical activity for 8 weeks with the help of a cage with a rotating wheel. Urea and creatinine levels in blood samples taken at the end of the experiment, malondialdehyde and glutathione levels in kidney tissues were examined. In addition, histopathological examination of the kidney tissue was made. Serum creatinine level, which is an indicator of renal functions, was found to be higher in the F group compared to the control group (p = 0.012). While the malondialdehyde (MDA) level was higher in the F group compared to the control group, it was similar to the control group in the A + F group (p = 0.024 and p> 0.99, respectively). Glutathione (GSH) level was higher in F and A + F groups compared to the control group (p = 0.015 and p = 0.001, respectively). GSH level was significantly higher in the A + F group com pared to the F group (p = 0.014). Compared to the control group, an increase in glomerular diameter, glomerulosclerosis rate and collagen density were observed in the kidney sections of the F group. Histological appearance similar to the control group was detected in the A + F group. As a result of this study, it was revealed that the negative effects and oxidative damage on kidney structure and functions due to high fructose feeding can be prevented by voluntary physical activity.