Sığır karkaslarının derecelendirilmesi ve et veriminin saptanması üzerinde araştırmalar

Abstract

Hızla artan dünya nüfusuna karşılık, hayvansal protein üretiminde kullanılan kaynaklar giderek azalmaktadır. Bu nedenle, sığır eti üreticilerinin karşı karşıya bulunduğu en önemli sorun ucuz ve kaliteli sığır eli üretimidir. Ülkemizde son yıllarda kaliteli ve az yağlı ete olan talep artmıştır. Gerek Amerika ve gerekse Avrupa Topluluğu ülkelerinde sığır karkaslarından elde edilen etin kaliteye göre sınıflandırılmasında kullanılan metodlar, Türkiye'nin taleplerini karşılayacak nitelikte değildir. Araştırmada U.Ü. Veteriner Fakültesi besi ünitesinde besiye alınan 125 adet Karacabey esmeri besi danasına ait veriler değerlendirildi. Besi danalarında sıcak karkasın 307.35 kg, kemik ağırlığının 56.20 kg, parça etlerden kıyma, kuşbaşı, rosto ve pirzolanın ise sırasıyla % 42.94, 16.96, 3.04 ve 3.10 olduğu belirlendi.

The human population is increasing, while resources available for livestock production is decreasing. In developing countries, the beef pro- ducers continually face problems of satisfying consumer demans for their product while producing it as cheaply as possible. In Turkey, a recent trend in consumer prefence is for first quality beef cuts and with less excess fat. The American and European beef greading methods are not suitable for Turkish kitchen demands. The materials of research was formed by data on the 125 carcasses of Swiss Brown calves belonging to U.Ü., Veterinary Faculty Fattening Units. The average hot carcasses weigt was 300.35 kg, the bone weights 56.20 kg. The percentages of products like minced meat, cube cuts, rosto, weal chups were 42.94, 16.96, 3.04 and 3.10 percent respectively.