Diz osteoartritinde ikiasit preparatı ve metiletki ve yan etkilerinin farklı molekül ağırlıklı hyaluronik prednisolon asetat preparatının klinik olarak karşılaştırılması

Abstract

Diz osteoartritinde iki farklı molekül ağırlıklı hyaluronan preparatı ve metil prednisolon asetat preparatının etki ve yan etkilerini karşılaştırmak. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya American College of Rheumatology kriterlerine göre diz osteoartriti tanısı konulan toplam 75 hasta katıldı. Hastalar rastgele yöntemle üç gruba randomize edildiler. Çalışmayı 69 hasta tamamladı. Grup I (n= 22) 6-metilprednizolon Asetat (6-MPA), Grup II (n=24) düşük molekül ağırlıklı hyaluronik asit (DMA HA), Grup III (n=23) yüksek molekül ağırlıklı hyaluronik asit (YMA HA) tedavisine alındı. Her üç gruba da birer hafta ara ile üç kez intraartiküler enjeksiyon uygulandı. Çalışma prospektif ve tek kör olarak yürütüldü. Hastalar radyolojik evre, fonksiyonel evre, doktor ve hasta tatmini, günlük asetaminofen kullanımı, doktorun ve hastanın global osteoartrit değerlendirmesi, ağrı, SF-36, Lequesne algofonksiyonel indeks ve Womac osteoartrit indeksi parametreleriyle değerlendirildi. Değerlendirmeler tedavi öncesi, tedavi sonrası, üçüncü ve altıncı ayda yapıldı. Enjeksiyonlardan sonra effüzyon varlığı, lokal ve sistemik yan etkiler kaydedildi. Bulgular: Tedavi öncesinde gruplar arasında fonksiyonel evre dışında farklılık yoktu. Grup içi karşılaştırmalarda radyolojik evre ve fonksiyonel evre dışında SF-36 ’nın bazı alt bölümlerinde ve diğer parametrelerde altıncı aya kadar uzayan anlamlı düzelmeler saptandı. Gruplar arası karşılaştırmalarda ise hastanın ve doktorun tedavi öncesine göre ikinci aydaki global osteoartrit değerlendirmesinde (p<0,05), SF-36 sosyal fonksiyonda tedavi sonrasında (p<0,05) anlamlı farklılıklar saptandı. Geçici lokal yan etkiler dışında ciddi sistemik yan etki saptanmadı. Sonuç olarak iki farklı molekül ağırlığına sahip HA preparatı ile metilprednizolon asetatın karşılaştırıldığı bu ilk çalışma ile her üç grupta da SF-36’nın bazı bölümleri dışında tüm değişkenlerde 24. haftaya uzayan anlamlı iyileşmeler saptandı. Gruplar arası karşılaştırmalarda ise sadece ikinci ayda hastanın ve doktorun global osteoartrit değerlendirmesinde ve tedavi sonrasında SF-36 sosyal fonksiyon alt bölümünde Grup I (6-MPA) ve Grup II’de (DMA HA) Grup III’e (YMA HA) göre daha anlamlı iyileşme saptandı. Diğer parametrelerde ise anlamlı farklılık saptanmadı.

To compare the two hyaluronan preparations with different molecular weights and a methyl prednisolone acetate preparation in terms of efficacy and adverse effects in knee osteoarthritis. Materials and Methods: A total of 75 patients diagnosed with knee osteoarthritis according to the American College of Rheumatology (ACR) criteria were enrolled in this study. Sixty-nine patients completed the study. The patients were randomized into three groups: Group I (n=22) received 6-methylprednisolone acetate (6-MPA), Group II (n=24) low molecular weights hyaluronic acid (LMW HA), and Group III (n=23) received high molecular weight hyaluronic acid (HMW HA). All the three groups had three intraarticular injections at one-week intervals. The study was conducted with a prospective and single-blinded fashion. The patients were assessed in terms of radiological stage, functional stage, patient and physician satisfaction parameters, daily acetaminophen intake, physician’s and patient’s global assessment, pain, as well as SF-36, Lequesne’s algofunctional index and Womac osteoarthritis index scores. Assessments were done at pretreatment, posttreatment, and at three and six months posttreatment. Presence of effusion and local and systemic adverse events were recorded. Results: There were no differences among groups at baseline except for the functional stage. Intra-group comparisons demonstrated significant improvements within six months of treatment in some of the subsections of SF-36, except for radiological stage and functional stage, as well as in other parameters. In inter-group comparisons, significant differences were noted in patient’s and physician’s global assessment of osteoarthritis at second month and in post-treatment SF-36 Social Functioning compared to pre-treatment (p<0.05) (p<0.05). No serious systemic adverse effects were noted except for transient local adverse effects. Conclusion: As a result, with this first study comparing two hyaluronic acid preparations with different molecular weights and methylprednisolone acetate, significant improvements extending up to 24 weeks in all the three groups in all variables were determined except for some parts of SF-36. As for the comparisons between the groups, only at the second month, Group I (6-MPA) and II (LMW HA) were significantly superior to Group III (LMW HA) in terms of patient’s and physician‘s global assessment of osteoarthritis and, after the treatment, in SF-36 Social Functioning scores. No significant differences were observed in other parameters. second month and in post-treatment SF-36 Social Functioning compared to pre-treatment (p<0.05) (p<0.05). No serious systemic adverse effects were noted except for transient local adverse effects. Conclusion: As a result, with this first study comparing two hyaluronic acid preparations with different molecular weights and methylprednisolone acetate, significant improvements extending up to 24 weeks in all the three groups in all variables were determined except for some parts of SF-36. As for the comparisons between the groups, only at the second month, Group I (6-MPA) and II (LMW HA) were significantly superior to Group III (LMW HA) in terms of patient’s and physician‘s global assessment of osteoarthritis and, after the treatment, in SF-36 Social Functioning scores. No significant differences were observed in other parameters.