Evrensel bir nizam anlayışından yerel-kültürel siyasal kimlik kodlarıyla dava söyleminin kurucu, inşa edici ve örgütleyici misyonu

Abstract

Söylem bağlamında dava; ferdi veya içtimai, bir Müslüman’ın siyasal ve/veya toplumsal nesnel ilişkilerini kuran, davranışsal ve düşünsel eylemlerini belirleyen geleneksel bir imgedir. Bu yönüyle dava Müslümanlar arasında bir bilinç durumunu ifade etmektedir. Saikleri ile ifade edilmek istenilen de bu imgeyi pekiştiren Müslüman toplumların tecrübelerine dayalı çok boyutlu tepkiler veya diğer bir ifadeyle olgulardır. Saikleri bağlamında dava söyleminin irdelenmesi ve açıklanması ikiye ayrılmaktadır. Klasik dönem dava söyleminin saikleri 19. ve 20. Yüzyıllarda yaşanan süreçlerin öncesini kapsamaktayken; modern dönem dava söyleminin saikleri ise bu yüzyıllar sonrasını kapsamaktadır. Dava söyleminin 20. Yüzyıldan itibaren uğradığı bu kırılma bağlamında dava söyleminin saikleri üç temel kategoriye ayrılabilmektedir. “İslami diriliş”, “İslami uyanış” ve “İslami örgütleniş” kavramları dava söyleminin saikleri olarak modern dönemde siyasal ve toplumsal hareketlerin müteakip periyotlarını açıklamaya imkân vermektedir.El-Dave in the context of discourse is traditional phenomenon that establishes political and social practical relations of a Muslim, determines her individual and social behaviroal and intellectual actions. In this perspective, the el-dave represent a state of consciousness among Muslims. There are main motives (impulse) that make this phenomenon visible in the state of consciousness. In other words, these motives are defined as a historical fact that is based on the muldimensional experiences of Muslim societies. In this study, these motive or in other words historical facts are diveded into two categories as an analytical. These categories are clasical period and modern period. Therefore, the focus point is on the modern period when the changed discourse of el-dave at in the 20th century. In the context of this historical breaking of the discourse of el-dave since the 20th century, motives are defined at the three main notions that the concept of "Islamic resurrection", "Islamic awakening" and "Islamic organization". Because the concepts of "Islamic resurrection", "Islamic awakening" and "Islamic organization" allow to explain the successive periods of social and political movements.