Birinci kuşak göçmen yazınına Bekir Yıldız’ın “Alman Ekmeği” açısından bakış

Abstract

2. Dünya Savaşı sona erdikten sonra Almanya’da çığ gibi büyüyen işçi açığını gidermek için 31 Ekim 1961’de de Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile Almanya Federal Cumhuriyeti Devleti arasında “Türk İşgücü Anlaşması” imzalandı ve böylece ilk resmi Türk işgücü göçü başladı. Bu göç ile birlikte Almanya’da yeni bir yazın türü olan Göçmen Yazını oluştu. Bu çalışmada da, Almanya’ya işçi alımı ile yerleşen Türklerin Almanya’ya ilk gidişlerinden, 60-70’lerdeki göçmen yazınının konusu ve özelliklerinden, birinci kuşak göçmenlerin yaşadıkları sorunlardan ve bunlara sebep olan etkenlerden bahsedilmiştir. Çalışmada 60-70’lerde ortaya çıkan ya da birinci kuşak olarak adlandırılan kuşağın yazdığı eserlerdeki bunalım ve yaşadıkları dil sorununu ortaya çıkarmak amaçlanmış, yöntem olarak da belge çözümlemesi yapılmaya çalışılmıştır. 1960 ve 70’lerde Almanya’ya iş için gelmiş olanların oluşturduğu birinci kuşağın içinde bulunduğu bunalımı örneklendirmek amacıyla Bekir Yıldız’ın “Alman Ekmeği” adlı eseri ele alınacaktır.

After the Second World War had finished, man powered deficit emerged in Germany. In order to compensate this vacancy, “The Turkish Manpower Alliance” was signed on the 31st October, 1961 between the state of the republic of Turkey and the state of Germany Federal Republic. Thus, the first legal labor migration started. Thanks to this migration, a new literature type which is called “Migrant Literature” consisted. The study about “Migrant Literature” is relevant with the Turkish people’s first going to Germany, the subject and characteristics of the sixties and seventies “Migrant Literature”, the concerns of the first generations migrants and the factors which cause these situations. The aim of this study is the reveal the first generation migrant’s depression which was reflected to their works and their language problem. The method of Literature review was used on this study. In order to exemplify the depression of the first generation that comes to Germany to work in the sixties and seventies “Bekir Yıldız’s German Bread” will be handled.