Opu işlemi ve komplikasyonları

Abstract

In-vitro fertilizasyon (IVF) tedavisi ana hatları ile eksojen gonadotropinler kullanılarak yapılan kontrollü ovaryan hiperstimulasyon, ardından transvajinal ultrason eşliğinde overlerden oositlerin toplanması (OPU), embryoloji laboratuarında gerçekleştirilen fertilizasyon ve embryoların uterusa transservikal olarak transferi aşamalarından oluşmaktadır. OPU işlemi bu sürecin kısa bir dilimini oluştursa da, işlem sonrasında yeterli sayıda oosit elde edilebilmesi direkt olarak tedavi başarısı ile ilişkilidir. İşlemin uygun teknikle yapılması toplanan oosit sayılarının arttırılması ve hayatı tehdit edebilecek komplikasyonların önlenmesinde büyük öneme sahiptir. Biz bu derlememizde uygulayıcılar tarafından OPU tekniğinin optimize edilebilmesi için güncel literatürü gözden geçirerek en doğru tekniğin belirlenmesini hedefledik.

In-vitro fertilization (IVF) treatment involves highly coordinated steps mainly consisting of controlled ovarian hyperstimulation using exogenous gonadotropins, followed by retrieval of oocytes from the ovaries under transvaginal ultrasound guidance (OPU), fertilization performed at embryology laboratory and transcervical transfer of embryos into the uterus. Although OPU procedure constitutes a short interval of this process, sufficient oocyte yield after the procedure is directly relevant to treatment success. Performing the procedure with an appropriate technique is of great importance in increasing the oocyte yields and in the prevention of life-threatening complications. In this article, we aimed to establish the most accurate technique for optimization of OPU procedure by operators reviewing the recent literature about the subject.