Dört bireyci kuramın toplumsal adalet sorununu ele alışlarındaki temel varsayımlarının bir eleştirisi

Abstract

Bu çalışmada, bireycilik düşüncesinin liberal adalet kuramları üzerindeki etkisi incelenmiştir. Öncelikle, bireycilik düşüncesi tartışılmış ve bireyin insanlık tarihinde her zaman aynı bu şekilde kurgulanmamış olduğu ortaya konmuştur. Sonra, liberal adalet kuramlarının ilk temsilcileri olarak sayılabilecek, klasik liberalizmin babası kabul edilen Locke’un ve faydacılığın etkili bir ahlaki ve siyasi bir kuram olarak kabul görmesini sağlayan Mill’in bireyci yaklaşımlarına yer verilmektedir. Ardından, uygulamalı etik, ahlak ve hayvan hakları denince ilk aklına gelen ismi ve faydacılığın günümüzdeki en önemli temsilcisi Singer’ın ve kendisini Locke’un mülkiyet görüşünün çağımızdaki sürdürücü olarak tanımlayan ve liberal yelpazenin en ucunda yer alan Nozick’ın adalet kuramları değerlendirilmiştir. Bu dört önemli liberal düşünürün toplumsal adaletle ilgili sorunlara bireyi merkeze alan çözümlerinin temelinde genel geçer ve mutlak anlamda rasyonel birey varsayımlarının hatalı olduğu bu nedenle de adalet sorunlarına bu kuramların gerçekçi bir çözüm oluşturamayacağı ortaya konmuştur. Adalet toplumsal bir sorundur ve adaletsizliklerin ortadan kaldırılması, birey ve toplumu karşıt bir ilişki içerisinde kurgulamakla mümkün görünmemektedir çünkü aynı gemide yaşayan insanların kaderleri birdir ya birlikte batar ya da birlikte yüzerler.

In this study, implications of individualism on the liberal theories of justice are examined. First, the notion of the individualism is discussed and it is posited that the individual has not always been constructed in this same way. Then, admittedly the father of classical liberalism Locke and his individualistic approach are explored. Subsequently, Mill who achieved the recognition of utilitarianism as a well-grounded moral and political theory and his understanding of utilitarian notion of individual are handled. Next, a contemporary utilitarian thinker Singer, who might be recognized as the first name in the field of morality, applied ethics and animal rights, and his individualist morality are criticized. Last of all is the successor of Locke, Nozick and his individualistic theory of justice which takes place at the one pole of the liberal political theory. It is claimed that these four eminent liberal thinkers comprehend social justice as if it is an individualistic matter and their solutions for the problem of social justice presume individuals as atomic, eternal and absolutely rational beings which is a fallacious assumption. Since their basic assumptions are inaccurate, their solutions do not seem realistic. Justice by its nature is a social matter and the elimination of injustices seems impossible if those theories position individuals as against society. The fate of people sailing in the same boat is common, either they shrink altogether or they survive.