Reflections on the relationship between Turkish government and the foreign humanitarian actors in the region following the Syrian crisis (2011-2019)

Abstract

The relationship between the Turkish government and Foreign Humanitarian Actors (FHAs) has been and still full of tensions, misperceptions, lack of trust and many other gaps that started with the beginning of the Syrian refugee’s influx to the country following the conflict in Syria back in 2011. This paper aims at understanding the relationship dynamics between the Turkish government and international foreign humanitarian aid providers who started to operate in the Turkish territories with the beginning of the Syrian crisis, bringing in a completely new concept to the Turkish context. The research is qualitative based in terms of methodology, where set of unstructured interviews were conducted with high level government representatives related directly to the researched subject, and with FHAs representatives. There is no systematic approach or specialized department, which efficiently organizes the relationship between both actors until today. This is the main reason behind the huge relational gaps facing FHAs and the Turkish Government in working cooperatively. The main findings in this research paper includes a suggested paradigm of cooperation that will contribute to enhancing the relationship dynamics, bridge the gaps and support the humanitarian space. Hence increases Turkey’s ranking amongst the countries piloting humanitarian work in later stages.

Bu araştırma, Türk Hükümeti ile Suriye Krizi’nin başlamasından sonra Türkiye sınırları için faaliyet göstermeye başlayan uluslararası insani yardım kuruluşları arasındaki ilişki dinamiklerini anlamayı ve Türkiye’deki durumla tamamen farklı olan HINGOs (sivil uluslararası insani yardım kuruluşları) konseptine açıklık getirmeyi amaçlamaktadır. Bu iki taraf arasındaki belirsiz ilişkiler, şartların malum hassasiyeti, Türk Hükümeti’nin uluslararası insani yardım kuruluşlarına karşı şüpheci bakış açısı, bu kuruluşların hükümetin sınırlamaları ve bu alandaki tecrübe eksiklikleri yüzünden karşılaştıkları zorluklar araştırmacıların konuyu ele almasını zorlaştırmıştır. Bu araştırma yöntem olarak nitelik temelli olup, araştırma konusuyla direk ilişkili olan üst düzey hükümet yetkilileriyle ve Türk Hükümeti’nin farklı kurumları ile direk ilişkileri olan uluslararası yardım kuruluşlarının temsilcileriyle yapılan röportajlarla oluşturulmuştur. Bu röportajlar taraflar arasındaki yanlış anlaşılmaları, ilişki kopukluklarını ve özellikle 2016 yılında yaşanan darbe girişiminin ardından ortaya çıkan yasal belirsizliklerle beraber yaşanan zorlukları ve iş birliği fırsatlarını anlamayı amaçlamaktadır. Ulaşılan sonuçlar şu şekilde özetlenebilir; Türk Hükümeti insani krizlerle baş etme hususunda tecrübe eksikliği yaşadığını ve hala yaşamakta olduğunu kabul ediyor. Dolayısıyla uluslararası insani yardım kuruluşları Türk Hükümeti ile iş birliği yapmanın zor olduğunu belirtiyorlar. Sistemsel yaklaşım eksiliği ve iki taraf arasındaki ilişkileri etkili bir şekilde organize edebilecek bir uzman birimin yokluğu tarafların iş birliği içinde çalışamamasına neden olan ilişki kopukluklarının arkasındaki temel sebepleri oluşturuyor. Bu çalışmayla ortaya konan öneriler, ilişki dinamiklerinin geliştirilmesine katkı sağlayacak bir iş birliği örneğiyle ilişki kopukluklarını gidermek ve insani çalışmalara daha fazla alan sağlamayı içermektedir. Böylelikle Türkiye’nin insani yardım faaliyetleri yürüten ülkeler arasındaki derecesi yükseltilebilir.