Prohairesis in aristotle and Epictetus: A comparative study

Abstract

The concept of prohairesis in Aristotelian ethics, usually translated as deliberate choice or policy decision, is later revived by Epictetus, a major figure among the Stoics. In this paper I critically examine how the concept of prohairesis is employed by Aristotle and by Epictetus and the differences involved. Aristotle’s concept of prohairesis acquires its meaning in a framework according to which we live in a world where at least some things are up to us whereas Epictetus’s concept of prohairesis acquires its meaning in a framework where nothing is up to us. As such, Aristotle’s concept of prohairesis is essentially about choice and assumes freedom and thereby more ethical in character, whereas Epictetus’s concept of prohairesis is used to provide a metaphysical basis for freedom and as such less ethical in character.

Bu makalede, prohairesis kavramının Aristoteles ve Epiktetos’ta nasıl ele alındığını ve bu kavrayışlardaki farklılıkları inceleyeceğim. Prohairesis’i sadece kelime anlamının karmaşıklığı değil, aynı zamanda bu anlamın Aristoteles’ten Epiktetos’a kadar geçirdiği değişim bakımından da, tek bir kelime ile karşılamak suretiyle çevirmek oldukça zordur. Bennett’e (2001) göre, antik ve Helenistik felsefe üzerine yazılmış olan ikincil literatürün, prohairesis’i Aristoteles için ‘iradi tercih’, Epiktetos içinse ‘amaca yönelik tercih olarak çevirme yönünde bir eğilimi vardır. Yine de Aristoteles ve Epiktetos’un prohairesis kavramları arasındaki farkları anlayabilmek için daha derin bir inceleme gereklidir. Bu nedenle, makalenin amacı hem Aristoteles hem de Epiktetos’un prohairesis ile neyi kast ettiklerini anlayabilmek açısından daha iyi bir kavrayış sağlamaktır. Kelimenin kronolojik kullanımına sadık kalmak bakımından, önce Aristoteles’in daha sonra da Epiktetos’un prohairesis kavramını ele alacağım.