Çarpan kalpte koroner arter bypass cerrahisinde farklı anestezik ilaç kombinasyonlarının karşılaştırılması: hemodinami, oksijenasyon ve derlenme profiline etkileri

Abstract

Çarpan kalpte koroner arter bypass (ÇKKAB) cerrahisinde farklı anestezik ilaç kombinasyonlarının hemodinami, oksijenasyon ve derlenme profiline etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. ÇKKAB cerrahisi planlanan, 60 olgu (EF>%40) rastgele beş gruba ayrıldı (n=12). Grup I’de anestezi indüksiyonu ketamin (2 mg/kg) ve fentanil (5 µg/kg), idamesi izofluran (%0.5-1.2) ile sağlandı. Grup II ve V’de indüksiyonda etomidat (0.3 mg/kg) ve fentanil (5 µg/kg), idamede Grup II’de izofluran (%0.5-1.2), Grup V’de ise sevofluran (%0.8-2.5) kullanıldı. Grup III ve IV’de indüksiyonda midazolam (0.15 mg/kg) ve fentanil (5-7 µg/kg), idamede Grup IV’de izofluran (%0.5-1.2), Grup III’de midazolam infüzyonu (0.1 µg/kg/dk) verildi. Grup I, II ve V’de indüksiyon öncesi sedasyon amacıyla midazolam, bölünmüş dozlar halinde (0.1 mg/kg’e kadar) uygulanırken, Grup III ve IV’de 1-3 mg verildi. Tüm gruplarda idamede fentanil infüzyonu (2-5 µg/kg/sa) uygulandı. Hemodinamik parametreler, oksijen tüketimi ve şant fraksiyonu farklı dönemlerde kaydedildi. Spontan solunum, ekstübasyon, mobilizasyon ve yoğun bakımdan çıkış için geçen süreler kaydedildi. İndüksiyon sonrası kardiyak debideki azalma, Grup I ve IV’e göre Grup II’de daha az (p<0.01 ve p<0.05), diğer parametreler ise benzer bulundu. Sonuç olarak, ÇKKAB cerrahisinde farklı anestezik ilaç kombinasyonları ile benzer hemodinamik ve postoperatif derlenme özellikleri gözlenmesine rağmen, anestezi indüksiyonu sonrası gözlenen kardiyak debi değişiklikleri dikkate alındığında, ventrikül fonksiyonları korunmuş kardiyak olgularda, etomidat, fentanil ve izofluran kombinasyonunun iyi bir seçim olacağı kanısındayız.

We aimed to compare the effects of different combinations of anesthetic drugs on hemodynamics, oxygenation, and recovery profile during a beating heart surgery (BHS). Sixty patients with good left ventricular function undergoing BHS were randomly divided into five groups (n=12). Anesthesia was induced with ketamine (2 mg/kg) and fentanyl (5 µg/kg) and was maintained with isoflurane (0.5-1.2%) in Group I. Induction was performed with etomidate (0.3 mg/kg) and fentanyl (5 µg/kg) in Group II and V, and maintained with isoflurane (0.5-1.2%) in Group II and with sevoflurane (0.8-2.5%) in Group V. Midazolam (0.15 mg/kg) and fentanyl (5-7 µg/kg) were administered for induction in Group III and IV, and isoflurane (0.5-1.2%) in Group IV, and infusion of midazolam (0.1 µg/kg/min) in Group III were used for maintenance. Midazolam for sedation was used as incremental doses (max. 0.1 mg/kg) in Group I, II, and V, whereas midazolam was administered 1-3 mg in Group III and IV before induction. In all groups, infusion of fentanyl (2-5 µg/kg/h) was used for maintenance. Hemodynamic parameters, oxygen consumption, and shunt fraction were recorded at different periods. The time to spontaneous ventilation, extubation, mobilization and intensive care unit discharge were recorded. Decrease in cardiac output after induction was significantly smaller in Group II than that in Group I and IV (p<0.01 and p<0.05), other parameters were similar in all groups. In conclusion, although similar hemodynamic and recovery profiles with different combinations of anesthetic drugs were observed during BHS, we suggest that combination of etomidate, fentanyl, and isoflurane may be a better choice for coronary patients with preserved ventricular function when taking the changes in cardiac output after anesthesia induction into consideration.