The effects of online scripted peer feedback on essay writing in a feedback-focused mixed approach to teaching writing

Abstract

The importance of teaching writing in English to learners at university level has long been accepted due to the amount of written communication that is carried out during tertiary education. Given the importance of acquiring strong writing skills, how to guide learners to be effective writers has also been under the scrutiny of research. However, in Turkish university level teaching context, there are only a few studies that has focused on the effects of online peer feedback, which has proven to be useful to tackle several obstacles in front of traditional in-class peer feedback practices in teaching writing. This classroom-based quasi-experimental study, with 40 participants at preparatory school of a public university in Turkey, mainly aims at investigating whether online peer feedback, which is provided on Peergrade, has an effect on improvement of the students’ opinion essay writing performances. Additionally, cognitive features of provided online peer feedback are analysed qualitatively in terms of its summarization, specificity, explanations, and scope in order to investigate how effective and accurate online peer feedback learners can provide. The results of the study showed that learners in experiment group produced moderately better opinion essays in terms of content, language use, vocabulary, and mechanics than the ones in comparison group. Although there was no statistically significant difference in the aforementioned criteria, experiment group statistically significantly outperformed comparison group in essay organization criterion. Moreover, the majority of learners managed to include appropriate summaries in their feedback, locate global level errors and offer solutions to these errors, and make explanations viii about the necessity of suggested correction. However, the proportion of the located and/or solved lower level errors, related to grammar and lexis, were much lower in learners’ feedback.

Üniversite düzeyindeki öğrencilere İngilizce yazma becerisini öğretmenin önemi, yüksek öğretim sırasında gerçekleştirilen yazılı iletişimin miktarı nedeniyle uzun süredir kabul edilmektedir. Güçlü yazma becerileri edinmenin önemi göz önüne alındığında, öğrencilerin etkin yazarlar olmaları için nasıl yönlendirileceği de araştırmaların odağında olmuştur. Bununla birlikte, Türk üniversite düzeyinde öğretim bağlamında, yazma öğretiminde geleneksel sınıf içi akran geri bildirimi uygulamalarının önündeki çeşitli engellerin üstesinden gelmede yararlı olduğu kanıtlanmış olan, çevrimiçi akran geri bildiriminin etkilerine odaklanan yalnızca birkaç çalışma vardır. Türkiye'de bir devlet üniversitesinin hazırlık okulunda öğrenim gören 40 katılımcı ile gerçekleştirilen sınıf temelli yarı deneysel bu çalışma, temel olarak Peergrade isimli araçtan faydalanarak sağlanan çevrimiçi akran geri bildiriminin öğrencilerin makale yazma performanslarını geliştirmede bir etkisinin olup olmadığını araştırmayı amaçlamaktadır. Ek olarak, sağlanan çevrimiçi akran geri bildiriminin bilişsel özellikleri, öğrencilerin ne kadar etkili ve doğru çevrimiçi akran geri bildirimi sağlayabildiğini araştırmak için özetleme, özgüllük, açıklamalar ve kapsam açısından niteliksel olarak analiz edilmiştir. Çalışmanın sonuçları, deney grubundaki öğrencilerin içerik, dil kullanımı, kelime dağarcığı, noktalama ve imla açısından karşılaştırma grubundaki öğrencilere göre nispeten daha iyi makaleler ürettiklerini göstermiştir. Bahsedilen kriterlerde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamakla birlikte, makale yöntemi açısından deney grubu karşılaştırma grubundan vi istatistiksel olarak önemli ölçüde daha iyi performans göstermiştir. Ayrıca, öğrencilerin çoğu geri bildirimlerinde uygun özetlere yer vermeyi, kapsamlı hataları bulmayı, bu hatalara çözümler önermeyi ve önerilen düzeltmenin gerekliliği hakkında açıklama yapabilmeyi başarmıştır. Ancak, incelenen akran geri bildirimlerinde, dilbilgisi ve sözcük dağarcığıyla ilgili bulunan ve/veya çözülen hataların oranının çok daha düşük olduğu gözlemlenmiştir.