Kurak koşullarda farklı azot dozlarının ayçiçeğinde verim ve bazı verim komponentlerıne etkileri üzerinde bir araştırma

Abstract

Kurak koşullarda ayçiçeğinin azot gereksinimini saptamak için 3 yıllık bir araştırma yapılmıştır. Bu amaçla iki farklı çeşit kullanılmıştır. Açık tozlaşmalı Vniimk-893I ve hibrid Sunbred-265 çeşitleri. Vniimk-893I çeşidi yalnız 1985 de denenmiştir . Sunbred-265 ise I986 ve I987 yıllarındaki deneme materyalini oluşturmuştur. 4 tekerrürlü tesadüf bloklarında yürütülen bu denemede temel gübre olarak 10 kg P 2 0 5 ve 10 kg K2 0 kullanılmıştır. Azot dozları ise O, 4, 8, 12 ve 16 kgN/dek. seviyelerinde tutulmuştur. Denemede tane verimi ve buna katkıda bulunan tabla çapı, 1000 tane ağırlığı yanında bitki boyu ve iç-organı da gözlenmiştir . Her üç deneme sonuçlarına göre doz arttıkça tabla çapı, 1000 tane ağırlığı artmış ve her iki çeşitte de en yüksek verime 12 kg'lık azot dozunda ulaşılmıştır. Verim ve azot dozu artısında önemli çıkan quadratik regresyon ise optimum dozun 11 kg N/dek. olduğunu göstermiştir. Bunların sağladığı verim artışları kontrole göre % 17-I9 'dur. Fakat, yetersiz yağış nedeniyle ayçiçeği çeşitlerinin azota cevapları oldukça düşük bir seviyede kalmıştır.

A three"Year study was conducted to determine the nitragen rate producing the highest yield in Bursa between 1985 and I987. Vniimk-8931, an open-pollinated variety, was used in I985 , but sunbred-265, an American hybrid in 1986 and 1987. Five different levels of nitragen (O, 40, 80, 120, 160 kg N/ha) were applied in the experiments. 120 kg N /ha rate of nitragen produced the highest seed yield in both varieties. The yield Differences of the various levels of hitrogen were not found more higher than expected due to inadequate rains o ecuring during the summer periods. lncreasing rates of nitragen have also increased 1000-seed weigh, head diameterand final plant height. But no significant nitragen effects were found on the kemel percentage or the hull percentage.