The contractual foundation of justice and democracy as an imperative for social development in Africa

Abstract

In this paper, attempt is made not only to establish the inextricable link between social contract and the notion of justice but to emphasise their imperativeness to democracy as a means of achieving the goals of development in Africa. In examining the relationship between social contract and justice, the paper asserts that our every day dealing with others at various layers of existence is underpinned by the notion of a contract, whether explicit or implicit and that such dealings are meant primarily to facilitate some measure of justice and to foster development in human society. While accepting democracy as the best means for achieving the goals of development, the paper concludes that the reason most African states have not made giant developmental strides, despite their practice of democracy, is because their leaders are yet to accept democracy as a form of contract that carries with it, serious implications bordering on the question of justice, whenever the terms of the contract (represented by the principles of democracy) are not strictly adhered to.Bu makalede sadece, adalet kavramı ile toplumsal sözleşme arasında var olan içinden çıkılamaz bağlantının kurulması için bir deneme yapılmaz, fakat aynı zamanda bu kavramların Afrika’da gelişmenin amaçlarını elde etmenin bir aracı olarak demokrasi ile olan zorunlu ilişkilerine vurgu yapılır. Toplumsal sözleşme ile adalet kavramı arasındaki bağlantıyı araştırmakla bu makale, varoluşun çeşitli katmanlarında günlük yaşantımızda diğer kişiler ile ilişkilerimizin açık ya da örtük olarak toplumsal sözleşme tarafından desteklendiğini ve bu ilişkilerin her şeyden önce bir adalet ölçüsüne olanak tanımak ve toplumsal düzeyde bir gelişmeyi teşvik etmek anlamına geldiğini iddia eder. Demokrasiyi, gelişmenin amaçlarını elde etmenin için en iyi aracı olarak kabul etmekle beraber bu makale, demokrasi pratiğine karşılık çoğu Afrika ülkesinin devasa gelişme adımları atmamasının sebebi olarak ülke liderlerinin demokrasiyi, sözleşme şartlarına(ki bu şartlar demokrasi ilkesi tarafından temsil edilir) sıkıca bağlı kalınmadığında adalete ilişkin ciddi bir sınırlamanın içerimlerini beraberinde getiren bir sözleşme formu olarak kabul etmemesini gösterir.