On a forming of a method of intuition

Abstract

The paper focuses on that part of Henri Bergson's philosophy, which is represented by its methodological consequences. The main objective of the paper is a difference between intuition and intelect in Bergson's work. His method of intuition is utterly connected with a duration. According to Bergson, intelect moves about a field of stability, rigidity, routine. It is characteristed by misunderstanding of a duration and being. Intuition, on the other hand moves about a field of spontaneity and temporality. It is a direct understanding of matter. Bergson reasons, that there is not intuition without intelect and there is no intelect without a sign of intuition; these two types of understanding need each other in their demonstrations.

Bu çalışma, Henri Bergson’un felsefesinin metodolojik sonuçları üzerine odaklanmaktadır. Çalışmanın amacı, Bergson’un sezgi ve zeka kavramları arasındaki farka dikkat çekmektir. Bergson’un sezgi yöntemi bütünüyle süre kavrayışına bağlıdır. Bergson’a göre zeka durağanlık, kesinlik ve düzenlilik çevresinde dolaşmaktadır. Zeka, süreyi ve varlığı yanlış yorumlamaktadır. Diğer yandan sezgi ise zamansallık ve kendiliğindenlik sahasında iş görmektedir. Sezgi, maddenin doğrudan kavrayışını vermektedir. Bergson zekanın olmadığı bir sezginin, sezginin olmadığı bir zekanın varlığından söz edilemeyeceği sonucuna ulaşmıştır, bu iki anlama biçimi kanıtlamalarında birbirlerini gerektiriler.