Aspirin ve parasetamolü 26 hafta süreyle hergün verdiğimiz sıçanların akciğerlerinde oluşan histopatolojik değişiklikler

Abstract

Aspirin ve parasetamol yaygın olarak kullanılan analjezik ve antipiretik ilaçlardır. Kaynaklarda her ikisinin de hepatotoksik etkilerinin bulunduğu bildirilmiştir. Parasetamolü tek yüksek dozda (15 gr. in üstünde) alanlarda karaciğerde sentrilobüler nekroz, yüksek tedavi edici dozlarda uzun süre kullananlarda kronik hepatitis oluştuğu bildirilmiştir. Aspirin birkaç kere yüksek tedavi edici dozlarda alındığında, romatizmal hastalığı olan kişilerde daha çok olmak üzere karaciğerde fokal nekroz, hücresel dizilerinde düzensizlik, dejeneratif değişiklikler, portal alanda genişleme ve çok ender olarak kronik aktif hepatit oluşturduğu yayınlanmıştır. Bu çalışmada aspirin ve parasetamol sıçanlara ayrı ayrı ve birlikte, içme sularında eritilerek 26 hafta süreyle her gün verildi. Bu süre sonunda akciğerlerin mikroskobik incelenmesinde deney gruplarındaki sıçanlarda belirgin sinüzordal dilatasyon ve sentrilobüler konjesyon, hepatositlerde hücresel şişme ve hücre diziliminde düzensizlik oluştuğu dikkati çekti. Nekroz ve kronik aktif hepatitis gibi ciddi bozukluklara hiç rastlanmadı. Sentrilobüler konjesyon ve dilatasyon ile hepatositlerdeki hücresel şişmenin aspirin ve parasetamolü birlikte alan sıçanlarda, ayrı ayrı alan sıçanlara göre daha yüksek oranda oluştuğu gözlendi.

Aspirin and paracetamol are widely used antipyretics and analgesic drugs. Their hepatotoxic side effects have been reported by various authors. Centrilobular necrosis caused by high dose (15 gr.) Paracetamol intake was reported in many cases. On the other hand some studies have shown that high therapeutic doses of paracetamol cause chronic hepatitis. Aspirin when taken in high therapeutic doses such as in rheumatic fever has been shown that it causes focal necrosis, distortion of the cellüler architecture, degenerative changes, portal dilatation and less extent chronic active hepatitis. In this study, aspirin and paracetamol were given to the rats, alone and in combination in their drinking water for 26 weeks daily. At the end of this period, histopathologic examination of the liver sections revealed centrilobular congestion, sinusoidal dilatation, cellüler swelling of the hepatocytes in all experimental groups. Parenchymal necrosis or chronic hepatitis were not encountered. But these alterations are much more conspicuous in experimental animals taking these drugs in combination than their counterparts taking alone.