Uluslararası koruma ve geçici koruma statüleri altındaki yabancıların sınır dışı edilmeleri

Abstract

Uluslararası koruma statüsüne sahip olan mültecilerin, şartlı mültecilerin ve ikincil koruma altında bulunan şahısların sınır dışı edilmesi bu şahısların taşıdıkları özellikler nedeniyle sınırlı sayıda sebebe dayanmaktadır. Bu sebepler mevzuatımızda terör örgütü veya çıkar amaçlı suç örgütü yöneticisi, üyesi veya destekleyicisi olmak, kamu düzeni, güvenliği veya sağlığı açısından tehdit oluşturmak ile uluslararası kurum ve kuruluşlarca tanımlanan terör örgütleriyle ilişkili olmak olarak belirtilmiştir. Bu durumdaki kişilerin sınır dışı edilmesi bakımından idareye takdir yetkisi tanınmıştır. Ayrıca, uluslararası koruma başvurucuları bu statüyü elde edememeleri, uluslararası koruma statüsü sahipleri ise statünün sona ermesi ya da iptal edilmesi halinde de sınır dışı edilecektir. Bu durumda idarenin takdir yetkisi yoktur. Geçici koruma statüsü sahiplerinin sınır dışı edilebilmesini mümkün kılan bir düzenleme mevzuatımızda yoktur. Bununla birlikte, geçici koruma statüsünün uluslararası koruma statüsünden daha dar kapsamlı bir statü olması da dikkate alınarak mevzuatımıza bunların da sınır dışı edilmesini mümkün kılan bir hüküm eklenmesi gerekmektedir. Uluslararası koruma statüsü ve geçici koruma statüsü altındaki kişilerin sınır dışı edilmelerinde geri göndermeme ilkesi özel önem arz etmektedir. Bu kişiler, işkenceye veya insanlık dışı ceza ve muameleye tabi tutulacakları veya etnik kökeni, dini, vatandaşlığı ya da bir sosyal gruba aidiyeti ve siyasi görüşleri nedeniyle hayat ve hürriyetlerinin tehdit altında olduğu ülkeye gönderemezler. Bu kişiler ancak güvenli üçüncü ülkeye sınır dışı edilebilirler.

Refugees, conditional refugees and foreigners under subsidiary protection are owners of international protection status and they can be deported in restricted situations due to specific characteristics of their status. These situations are described in our regulations as being a member, leader or supporter of a terrorist or benefit-oriented criminal organizations or being affiliated to organizations that were regarded by international organizations as a terrorist organization or becoming a threat for the public policy, public security and public health of the country. Administrative authorities has discretionary power in these cases. Moreover, applicants of international protection status should be deported if they can not get this status and owners of international protection status should be deported if their status is expired or cancelled. There is no discretionary power of administrative authorities in these situations. There is no provision that enables deportation of foreigners under temporary protection in our regulations. Nevertheless, taking into consideration that temporary protection status is more narrowscoped than international protection status, a provision should be added to our regulations that enables deportation of foreigners under temporary protection status. Non-refoulement principle has special significance for deportation of foreigners under international or temporary protection status. These people can not be sent to a country where they will encounter torture or cruel and inhumane punishment and treatment or where their life and freedom is under threat as a result of their ethnic origin, religion, nationality, political thoughts or being a member of a social group. These people can only be deported to a safe third country.