Gül-deste-i Şuʽarâ adlı şiir mecmuası ve mecmuaya göre Bursa şairleri

Abstract

Bu çalışmada 1287 (1870-71) yılında Bursa’da yayımlanmış olan Gül-deste-i Şuʽarâ adlı şiir mecmuası incelenmiştir. 32 sayfalık bu mecmuada 77 şairin 81 şiiri mevcuttur. Gül-deste-i Şuʽarâ’nın en belirgin yanı Bursalı şairlerin şiirlerinden topluca örnekler sunuyor olmasıdır. Mecmuada 52 Bursalı şairin şiiri kayıtlıdır. Bursa’da Demircilerbaşı’nda deprem nedeniyle yıkılan bir caminin yeniden inşasına maddi kaynak sağlayabilmek için tertip edilmiş olan eser bu tertibi bakımından diğer şiir mecmualarından ayrılmaktadır. Mecmua MESTAP’taki (Mecmuaların Sistematik Tasnifi Projesi) tabloya göre tasnif edilip incelenmiştir. Şiirler eğer şairin divanı varsa oradan, yoksa şairden söz eden biyografik kaynaklardan kontrol edilmiş ve bulunabildiyse “Açıklamalar” kısmında şiirin bulunduğu yer gösterilmiştir. Şiir mecmualarının edebiyat tarihi için en önemli yanı yeni şairlerin ve şiirlerin tespit edilmesine vesile olmalarıdır. Gül-deste-i Şuʽarâ’nın incelenmesi neticesinde görülebildiği kadarıyla kaynaklarda yer almayan Râziye Kadın adlı 1 şairenin varlığı tespit dilmiştir. Bundan başka Eşref, Hakkî, Hisâlî, ʽİşretî, Muhibbî, Râʼî, Reʼyî, Rifʽatî, Saʽîd ve Sırrî’ye ait, kaynaklarda yer almayan 12 şiir tespit edilmiştir.In this study, the poetry journal titled Gül-deste-i Şuʽarâ, published in 1287 (1870-71) in Bursa, was examined. The journal consists of 32 pages and contains 81 poems of 77 poets. The most significant aspect of Gül-deste-i Şuʽarâ is that it provides collective examples of the poems written by the poets of Bursa. The poems of 52 poets of Bursa are documented in the journal. As this journal was compiled with an aim to provide a financial resource for the reconstruction of a mosque that was demolished during an earthquake in Demircilerbaşı, Bursa, the journal differs from other poetry journals in terms of the purpose of compilation. The journal was classified and examined based on the table in MESTAP (Project on Systematic Classification of the Journals). The poems were checked from the divans of the poets, if any, or otherwise, they were checked from biographical sources and the sources of the poems, if any, were specified in the “Comments” section. The most significant contribution of poetry journals to the history of literature is that such journals play a crucial role in identifying new poets and poems. Based on the examination of Gül-deste-i Şuʽarâ, a female poet named Râziye Kadın, who did not seem to be found in the sources, has been identified. In addition, 12 poems, which were not found in the sources and written by Eşref, Hakkî, Hisâlî, ʽİşretî, Muhibbî, Râʼî, Reʼyî, Rifʽatî, Saʽîd, and Sırrî, have been identified.