Çocuklara İslâm’ı bir bütün olarak nasıl anlatabiliriz? (İslâm bahçesi benzetmesi)

Thumbnail Image

Date

2003

Authors

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Uludağ Üniversitesi

Abstract

Makale, İslâm’ı; iman, ibadet ve ahlâk esasları ile birlikte bir bütün olarak anlamak ve kavramak amacıyla soru yönelten çocuklar ve gençler düşünülerek hazırlanmıştır. Makalede anlatım, üç ayrı kişinin dünya hayatında sahip olabilecekleri muhayyel/tasviri bir İslâm bahçesi üzerinden yapılmaktadır. Üç kişiden birincisi; Allah’a ve diğer iman esaslarına inanmakta, iyi bir mümin ve Müslüman olarak yaşamaktadır. İkincisi; Allah’a inanmakla birlikte büyük günahlar işleyerek yaşamaktadır. Üçüncüsü ise; Allah’a ve diğer iman esaslarına inanmamaktadır. İşte bu üç kişinin dünya hayatındaki durumları, tasvirî İslâm bahçesi (bahçeli ev) benzetmesi üzerinden anlatılmaktadır. Makalede bu kişilerin; inanma veya inanmama, ibadet yapma veya yapmama durumlarına göre, gerek bu dünyada ve gerekse ahiret aleminde kavuşabilecekleri huzur ve mutluluk ile mutsuzluk söz konusu edilmektedir.
How can we teach children Islam as a whole including beliefs, worships and morality? The issue is explored by reference to some symbolic figures in order to make the subject-matter more understandable. The figures in the article are three individuals seeking to own an imaginative garden of Islam. The first person believes in Allah and other principles of faith and lives his life accordingly. The second person also believes in Allah but does wrong and commits sin every now and then. And the third one is an unbeliever. The article is an attempt to evaluate the status of these three individuals in terms of the happiness they will receive both in this world and the hereafter.

Description

Keywords

Din eğitimi, Din öğretimi, İslâm bahçesi benzetmesi, Religious education, Religious instruction, A model of garden of Islam

Citation

Öcal, M. (2003). "Çocuklara İslâm’ı bir bütün olarak nasıl anlatabiliriz? (İslâm bahçesi benzetmesi)". Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12(2), 103-114.