Good governance, leadership and making decision

Abstract

Frequency in recent years, the term «good governance», which was reduced in some of the literature of political science and systems of governance under the word «governance» is not enough .I believe that the worst thing we suffered in our modern history can be shortened in the «lack of vision» and «weak insight» or « poverty of imagination ». We were not inspired by the footsteps of enlightened thought or culture rooted, but the past is always in dispute and clear among the holders of power and decision-makers in the side and awareness of history and political culture on the other side, so missed opportunities and wasted resources and disappeared vision and missed awareness. The reviewing what happened in the last three decades, we will discover that great sin lies in the poverty of imagination and lack of foreseeing vision in every field from education through to health and access to a low of basic services and the decline in indicators of social justice, which means clearly the absence of «good governance» and the disappearance of its components for the benefit of individual agendas, and with a case of lack of clarity or the ability to read the future, including making us prisoners of random intellectual reflected. Therefore, the objective study of recent years will put our hand clearly citizen malady underlying causes of error which robbed judgment vitality and its ability to regenerate and wounding some kind of sag due to aging political and ending life span, length of the growing period to stay in power leads to disastrous results paid for by the people of present and future, as they move away necessarily about the characteristics of good governance.

“İyi yönetim” kavramı ki o son yıllarda sıklıkla yönetim sistemlerinde ve siyaset bilimi literatüründe “yönetim” terimine indirgenmiştir, kesinlikle yeterli değildir. İnancıma göre modern tarihimizde başımıza gelen en acı şey, “vizyonsuzluk”, “zayıf kavrayış” ya da “hayal gücü yoksunluğu” ile özetlenebilir. Bizler, ne aydınlanmış düşüncenin ayak izlerinden, ne de köklenmiş bir kültürden ilham almaktayız, fakat geçmiş her daim güç sahipleri ve karar vericiler tarafından tartışılıp belirlenir ki sonuçta fırsatlar kaçırılır, kaynaklar tüketilir, vizyonlar kaybolur ve farkındalık kaçıp gider. Son otuz yılda olanlara ilişkin bir inceleme bize, eğitimden sağlığa ve temel ihtiyaçların giderilmesinden toplumsal adaletin gerilemesine kadar her alanda esas kötülüğün, hayal gücü yoksunluğunda ve geleceği göremeyen bir bakışta yattığını gösterecektir, ki bu da açıkça iyi bir yönetimin eksikliğine ve bireysel amaçlar uğruna bu yönetime ait öğelerin kaybolmasına işaret eder. Böylece bizler geleceği göremeyen bir takım mahkûmlara dönüşürüz.