Aynaya nasıl bakmalı? El altındalık ve kimliğin ontolojik olanağı

Abstract

Bu yazıda, kimlik konusuna felsefi açıdan bakmak için ideal sözcüğünü yeniden, özsel bir anlamda yorumlayabileceğimizi göstermeye çalışacağız. Bunun için, Heidegger’in varlığı el altındalık olarak yorumladığını, her ne ise o olarak varlığın kullandığımız şeylere yansıdığını, bu yansımasının, bu alete eşlik eden bu oluş olarak düşünülmesi gerektiğini, el altında kullandığımız aletlerin tümlüğünün ise, her bir aletin farklı oluşlarını aşan bir birliktelik olarak el altındalığın kendisini oluşturduğunu, varlığı yansıttığını göstermeye çalışacağız. Her bir aletin ancak aletsellik ilişkisindeki tümlük içinde anlamlı olması gibi, Dasein’ın kim olduğunun diğer insanlarla birlikteliğinin ontolojik yapısı içinde anlamlı olduğunu göstereceğiz. Varlığın, el altındaki aletlerin elverişsizliğinde hiçlik olarak yansıdığını, bu yansımada anımsanan bir olanak olduğunu, bu olanağın Derrida’nın deyimiyle farklılıkların kökeni olan farklılaşabilirliğin kendisi demek olduğunu öne süreceğiz.

In this paper, I discuss the notion of ideal from a Heideggerian point of view so as to put forward a fresh look to the problem of identity. My main concern is, to reply Ciftci’s arguments in his “how to look at the mirror?” where he attacks on my article, in which I discuss the problem of Kurdish identity in Turkey. In his paper he argues that, my way of looking at the problem of the Kurdish identity in Turkey is insufficient since I see the problem from an idealistic point of view. Nevertheless, idealistic point of view may well mean a philosophical perspective, which lets us see the problem of identity as such, in relation to the identities we posses. In this paper, in order to show how we can suggest an original and still philosophical approach to the problem of identity by making use of the origins of the concept of idea, I go back to Platon and Aristotle to see what eidos means and how it is used in the sense of ousia, being as such.