Browsing by Author "Altun, Murat"

Now showing 1 - 20 of 58

10-11 yaş grubundaki öğrencilerin kesirleri kavramaları üzerine deneysel bir çalışma
(Uludağ Üniversitesi, 2007-10-22) Yazgan, Yeliz; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/İlköğretim Anabilim Dalı/Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı.
Bu çalışmada, eşit dağıtım ve paylaştırma durumlarını, problem çözmeyi, grup ve sınıf tartışmalarını esas alan bir deneysel öğrenme ortamının 4 ve 5. sınıf öğrencilerinin kesir kavramını kazanımları üzerindeki etkisi incelenmektedir. Çalışmayı gerçekleştirmek için deney grubu olarak seçilen bir ilköğretim okulunda 16 ders saati süreyle öğretim yapılmış ve sonuçlar kontrol grubu olarak seçilen başka bir ilköğretim okulundan elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Öğretimin planlanmasında ve yürütülmesinde Yapılandırmacılık ve Gerçekçi Matematik Eğitimi yaklaşımları esas alınmıştır. Her iki gruba, grupları denkleştirmek ve başarı düzeylerine göre alt gruplara ayırmak amacıyla Genel Matematiksel Başarı Testi (GMBT), öğretimin etkisini ölçmek amacıyla Kesir Kavrayış Ön Testi (KKÖT) ve Kesir Kavrayış Son Testi (KKST) uygulanmıştır. Deney grubundaki öğrenciler öğretime devam ederken, kontrol grubundaki öğrenciler öğretmen merkezli sunumun ve bireysel ödevli çalışmaların ağırlıkta olduğu geleneksel öğretimlerini sürdürmüşlerdir. Çalışmanın nicel sonuçları, öğretimin sonunda deney grubundaki öğrencilerin kontrol grubundaki öğrencilerinkinden daha güçlü ve ilişkisel bir kavrayış kazandıklarını göstermiştir. Bunun yanında öğretimin etkisinin öğrencilerin başarı düzeylerine ve cinsiyetlerine göre farklılaşmadığı da ortaya çıkmıştır. Nitel sonuçlar ise, deney grubundaki öğrencilerin özellikle temel kavramların (birim kesir, kesirlerin denkliği, kesirleri karşılaştırma ve sıralama vs.) anlamlarının kazanımı ve problemleri görselleştirme açısından kontrol grubundakilere göre daha ileri bir düzeye ulaştıklarını göstermiştir.
2005 yılı ilköğretim 5. sınıf matematik programının değerlendirilmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2006-11-02) Soycan, Selma Bolat; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/Eğitim Bilimleri Bölümü Anabilim Dalı/Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı.
Bu çalışma 2005-2006 yılında ülke genelinde uygulamaya başlanan ve yapılandırmacı yaklaşımı temel alan İlköğretim 5.sınıf Matematik Programı’nın yapılandırmacı yaklaşıma göre derslerde uygun olarak işlenip işlenmediğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Literatür araştırmasında uzman görüşleri de alınarak araştırmanın amacına uygun anketler geliştirilmiş ve Bursa İli Karacabey ve Yıldırım İlçelerinde 601 İlköğretim 5.sınıf öğrencisine ve 51 5.sınıf öğretmenine anket uygulanmıştır. Elde edilen veriler frekans, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma ve varians analizi teknikleri çözümlenmiştir. Analizler bilgisayarda SPSS istatistik programında yapılmış, anlamlılık testlerinde α :0,05 düzeyi esas alınmıştır. Öğretmenler programı X :3,80, öğrenciler ise X :3,85 ortalama ile programı yeterli kabul edilebilecek bir düzeyde değerlendirmişlerdir. Öğretmen ve öğrencilerin genel olarak programa bakış açılarında farklılık olmadığı görülmüştür. Öğretmenlerin kıdem ve mezun oldukları okul açısından program türüne göre program değerlendirmesine bakılmış ve anlamlı fark göstermedikleri görülmüştür.
6. sınıf öğrencilerinin zihnin cebirsel alışkanlıklarının geliştirilmesi üzerine bir çalışma
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2020-05-02) Sezer, Niyazi; Altun, Murat; Bursa Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi.; 0000-0001-8853-8523
Bu çalışmada, 6. sınıf öğrencilerinin Zihnin Cebirsel Alışkanlıklarını (ZCA’larını) geliştirmek için tasarlanan öğrenme ortamında, öğrencilerin ZCA’larının ne düzeyde geliştiğinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Çalışma kapsamında öncelikle uygulama öncesi öğrencilerde var olan zihnin cebirsel alışkanlıkları (ZCA) belirlenmiştir. Bu alışkanlıkları geliştirmek için hazırlanan ders planları, tasarlanan öğrenme ortamında uygulanmıştır. Ardından öğrencilerin ZCA’larında meydana gelen gelişmeler nicel ve nitel olarak incelenerek rapor edilmiştir. Araştırma, ön test-son test tek gruplu, tasarım araştırması modelinde deneysel bir çalışmadır. Veri toplama aracı olarak ZCA Testi 1, ZCA Testi 2 ve odak grup görüşme testi kullanılmıştır. ZCA Testi 1 ile öğrencilerde uygulama öncesi var olan alışkanlıklar belirlenmiş, ZCA Testi 2 ile uygulama sonrasında öğrencilerin alışkanlıklarında meydana gelen gelişmeler incelenmiştir. Odak grup görüşme soruları ile de öğrencilerin ZCA’larının ayrıntılı tematik analizi gerçekleştirilmiştir. ZCA Testi 1 ve 2 sonuçlarını karşılaştırmak için wilcoxon işaretli sıralar testi uygulanmıştır. Nicel analiz sonucunda, öğrencilerin ZCA’larında gelişme olduğu sonucuna varılmıştır (p= 0,00, p < 0.05). Odak grup görüşmelerinin tematik analizinde de öğrencilerin ZCA’nın bileşenlerinden yapma-tersini yapma ve fonksiyonel kural oluşturma alışkanlıklarının, uygulama öncesi alışkanlıklarına göre iyi düzeyde, işlemlerden soyutlama alışkanlıklarının ise düşük düzeyde geliştiği gözlemlenmiştir. Hazırlanan ders planı ve öğrenme ortamının, ZCA’ların geliştirilmesinde etkili olduğu sonucuna varılmıştır.
Açı kavramının gerçekçi matematik öğretimi ve yapılandırmacı kurama göre öğretiminin karşılaştırılması
(Uludağ Üniversitesi, 2010-01-27) Tunalı, Öznur Köse; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/İlköğretim Anabilim Dalı.
Matematiksel kavram ve genellemeler soyutturlar ve soyut bir bilginin kazanımı da oldukça zordur. Bununla birlikte; yurt dışında birçok bilim adamının soyutlama sürecinin oluşumu üzerinde çeşitli çalışmalar yapmasına rağmen, ülkemizde özellikle ilköğretim seviyesinde bu alandaki çalışmaların yetersizliği ve soyutlama kavramı ile oluşum sürecinin tanınmasına olan ihtiyacın eksikliği göze çarpmaktadır. Bu nedenle hazırlanan bu çalışmada, soyutlama kavramı derinlemesine tanımlanmış ve soyutlamaların oluşumunun analizi üzerinde durulmuştur. Bu sürecin analizinde; çağımızın matematik öğretiminin önemli yaklaşımlarından biri olan Gerçekçi Matematik Eğitimi (GME) ve Yapılandırmacı Öğrenme yaklaşımlarıyla matematiksel bir kavramın elde ediliş süreci üzerine odaklanılarak soyutlamanın nasıl oluştuğu incelenmiştir. Farklı teorik temeller çerçevesinde incelenen soyutlama süreci ve bilgi oluşturma süreçleri, bu süreci gözlemlenebilir hale getiren TKO+P (Tanıma, Kullanma, Oluşturma +Pekiştirme) modeli ile analiz edilmiştir. Buna göre; seçilen açı kavramı üzerinde örnek olay yöntemi kullanılarak grup ve bireysel öğretim görüşmeleri yapılmıştır. Çalışmaya katılan öğrenciler 3. Sınıf öğrencileridir ve yaşları 9-10'dur. Çalışmanın sonucu olarak; öğrencilerin bilgi oluşturma süreleri arasında farklılıklar olabileceği, bilgi oluşumuna, GME ve Yapılandırmacı Yaklaşımın farklı katkılarının olduğu, bir kavramın elde edilebilmesi için her iki kuramın da aynı kavramın farklı kazanımlarının elde edilmesinde kullanılabileceği gözlemlenmiştir. Bireysel ve grup çalışmalarında GME yaklaşımının bağlamsal yapısının bilgi oluşturma sürecinde oldukça etkili olduğunun, Yapılandırmacı yaklaşımda ise grup çalışmasının önemi ortaya çıkmıştır. Bu anlamda; epistemik eylemlerle açıklanan TKO+P modeli de, öğrencilerin oluşturduğu soyutlama sürecini açıklayan, tam öğrenmenin oluşumuna katkı sağlayan ve öğrenme stratejilerinin seçiminde belirleyici rol oynayan bir model olarak görülmüştür.
Altı yaş grubu çocukların problem çözme stratejileri ve bunlarla ilgili öğretmen ve müfettiş algıları
(Uludağ Üniversitesi, 2001-04-01) Altun, Murat; Dönmez, Nagihan; İnan, Hafize; Taner, Meral; Özdilek, Zehra; Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi.; Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bu çalışmada 6 yaş grubu öğrencilerinin problem çözme stratejileri ve problem çözmedeki başarı düzeyleri araştırılmıştır. Ayrıca bu çalışmada sınıf öğretmenlerinin ve ilköğretim müfettişlerinin 6 yaş grubu öğrencilerinin problem çözme başarı düzeyleri hakkındaki kanıları incelenmiştir. Araştırma kapsamında Türkiye’deki anaokullarında bulunan 6 yaş grubuna mensup toplam 70 öğrenciye dört işlem becerileri ile çözülebilen, rutin olan ve olmayan türden 9 sözel problem yöneltilmiştir. Görüşme sırasında ihtiyaç duydukları malzemeyi kullanabilmeleri için uygun ortam hazırlanmış ve her öğrenciye sorular ayrı bir odada sözlü olarak yöneltilmiştir. Cevaplama için süre sınırı konmamıştır. Öğrencilerin 16’sı tüm soruları doğru çözmüş, 2 öğrenci hiçbir soruyu doğru çözememiş, 15 öğrenci 7 ve daha fazla soruyu doğru çözmeyi başarmıştır. Öğrenciler problemleri çözerken, çoğunlukla hazır materyal kullanmak suretiyle modelleme yapmayı denemiş ve bunda başarılı olmuşlardır. Bunun dışında az sayıda öğrenci işlem yapma ve sayma yöntemini kullanmak suretiyle, bazıları da sezgisel olarak doğru cevabı yakalamıştır. Öğretmen ve müfettişlerin 6 yaş grubu öğrencilerinin problemleri çözmedeki başarı düzeyleri ile ilgili kanılarını belirlemek için 137 öğretmen ve 21 müfettiş ile görüşülmüştür. Öğretmen ve müfettişlerin araştırmada kullanılan 9 sorudan 8’inde çocukların gerçek başarısına göre düşük beklentiye, diğer 1 soruda gerçek başarıya göre yüksek bir beklentiye sahip oldukları gözlenmiştir. Bu çalışmanın sonuçlarına bakılarak 6 yaş grubunda problem çözme için modelleme stratejisinin uygun bir yol olduğu ve geliştirilmesi gerektiği, öğretmen ve müfettişlerin öğrencilerin problem çözme strateji ve başarı düzeylerini daha yakından tanımalarının problem çözme öğretiminin kalitesini yükselteceği söylenebilir.
Altıncı sınıf matematik dersi öğretim programının matematik okuryazarlığı yeterlikleri bakımından değerlendirilmesi ve geliştirilmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2017-12-18) Güzel, Sümeyra; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ Matematik ve Fen Bilimleri Anabilim Dalı.
Matematik okuryazarlığı, gündeme geldiği ilk günlerden bu yana araştırmalarda önemli bir yer almıştır. Özellikle ülkemizin matematik okuryazarlığı alanında istenen düzeye erişememiş olması bu alanda birçok araştırmayı beraberinde getirmiştir. Matematik okuryazarı bir bireyin kısa bir sürede yetişemeyeceğinden hareketle, bu çalışmada altıncı sınıf matematik dersi öğretim programı matematik okuryazarlığı yeterlikleri bakımından değerlendirilmiş ve bu açıdan zenginleştirilmeye çalışılmıştır. Öğretim programındaki bu geliştirme, programı yapı olarak değiştirme çabasına girmeden öğretim sürecinde, eğitim durumlarına odaklanmayı seçmiştir. Seçilen altıncı sınıf cebir öğrenme alanındaki kazanımların veriliş sırası ve ders kitabı içerikleri incelenmiştir. Cebir öğrenme alanı matematik okuryazarlığı yeterliklerini geliştirmeye yönelik etkinlik ve matematik okuryazarlığı sorularıyla zenginleştirilmeye çalışılmıştır. Bu araştırmada nicel ve nitel yöntemlerin bir arada olduğu karma yöntem kullanılmıştır. Bu araştırma Bursa ilinin bir ortaokulunda öğrenim gören 63 tane 6. sınıf öğrencisiyle yapılmıştır. Araştırmanın nicel boyutunda deney ve kontrol grupları oluşturulmuştur. Matematik okuryazarlığı yeterlikleri ile zenginleştirilen öğretimin uygulanmasından sonra deney ve kontrol gruplarının matematik okuryazarlığı başarıları analiz edilmiştir. Nitel boyutta ise öğretim süreci analiz edilmeye çalışılmıştır. Aynı zamanda öğretim bitiminde deney grubundan seçilen öğrencilerle görüşmeler yapılmıştır. Matematik okuryazarlığı yeterlikleri açısından zenginleştirilen öğretimin öğrencilerin matematik okuryazarlığını arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerin sürece aktif katıldığı ve matematik okuryazarlığı sorularını ilgiyle çözdükleri görülmüştür. Öğretim sürecinde matematiksel modelleme becerisinin de geliştiği ortaya çıkarılmıştır. Öğretim bitiminde öğrencilerle yapılan görüşmeler analiz edilmiştir. Uygulanan öğretimin özellikleri yedi kategoride sınıflandırılmıştır. Bu kategoriler yaşamsallık, eğlenceli, üst bilişsel becerileri geliştirme, öğrencinin sahiplenişi, ilgi çekmesi ve öğrenmeyi içselleştirmesi, öğrenmenin kalıcılığı şeklinde adlandırılmıştır. Araştırmayı yürüten öğretmenin aldığı soru yazma eğitiminin de bu çalışmada fayda sağladığı görülmüştür. Bu çalışmada yapılan zenginleştirme çalışmalarının, tüm sınıf seviyelerinde, öğrenme alanlarının tümüne yönelik genişletilmesi matematik okuryazarlığı başarısını arttırmak adına önemli olabilecektir. Özellikle sahada çalışan öğretmenlerin matematik okuryazarlığı alanında hizmet içi eğitim alması faydalı bir adım olabilir. Bunların yanında birkaç yıldır uygulanan seçmeli ders uygulamalarında matematik okuryazarlığını odak noktası kabul eden "problem çözme" adında, tamamen bağlamsal problemlerin çözüldüğü bir dersin açılması yararlı olabilecektir.
Analyzing in-service teachers' process of mathematical literacy problem posing
(Modestum Ltd, 2022-08-01) Bozkurt, Işıl; Ülger, Tuğçe Kozaklı; KOZAKLI ÜLGER, TUĞÇE; Altun, Murat; ALTUN, MURAT; Bursa Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi.; 0000-0001-8413-8290; A-6621-2018
Posing mathematical literacy problems is one of the challenging issues in literacy studies. The present study focused on how to develop the ability to pose mathematical literacy problems. Within the context of the training given to middle school mathematics teachers on how to pose mathematical literacy problems, literacy problems were introduced. Each of the problems was discussed and evaluated regarding the structural characteristics and differences from the routine problems. Respectively, the steps of (i) completing an incomplete problem with a context as a mathematical literacy problem; (ii) evaluating the problems in the textbooks in terms of realistic problems and converting them into mathematical literacy problems; and (iii) conducting exercises for writing original mathematical literacy problems. It was concluded that teachers were more successful in creating contexts, that they tended to write operation-oriented problems, that they often used sentences ending with the words "please calculate" and "find" by being influenced by the traditional word-problem sentences contained in the textbooks, and that they had more difficulty in developing problems which should bring forward a mathematical suggestion than other problem types.
Asal sayıların, bileşik sayılardan ayırımına istatistiksel bir yaklaşım
(Uludağ Üniversitesi, 2004) Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi.
Tüm asal sayıları veren bir bağıntının bulunması pür matematiğin, bilinen ve henüz çözülememiş olan önemli problemlerinden biridir. Bu çalışmada, bu probleme, problem çözme stratejileri kullanılarak, uygulamalı matematiğe ait bir yöntemle yaklaşılmaktadır. Çalışmanın amacı, sayıların ikilik sistemdeki karşılıklarında yer alan basamak değerlerinin sayının asal olmasındaki etkisini –varsa- ortaya koymak ve bu problemdeki kullanımına bakarak, problem çözme stratejilerinin ve bunların öğretiminin önemini vurgulamaktır. Çalışmada, asal olan ve olmayan sayıların ikilik sistemdeki ifadelerinde yer alan basamak değerleri veri olarak kullanılmış ve sayıların ayırımı için diskriminant analizine başvurulmuştur. Diskriminant analizi sonucunda basamakların, sayının asal olmasında farklı etkiye (faktör yüklerine) sahip olduğu, bazı basamakların ise eşit güce sahip oldukları saptanmıştır.
Cebirsel kavram ve genellemelerinin, soyutlama sürecine uygun öğretiminin tasarımı, uygulanması ve değerlendirilmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2021-02-22) Yılmaz, Rümeysa; Altun, Murat; Bursa Uludağ Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü/Matematik ve Fen Bilimleri Eğitimi Anabilim Dalı/Matematik Eğitimi Bilim Dalı.
Matematiksel kavram ve genellemelerin öğretiminde, soyutlama sürecinin analizinden yararlanılması, soyutlamaya olan ilginin artarak devam etmesine yol açmış bulunmaktadır. Öğrencilerin soyutlama süreçlerini inceleyen araştırmacılar; bireysel araştırmalara ağırlık vermişler, bu durum sınıf ortamında soyutlama süreçlerini incelemenin önemini arttırmıştır. Bu araştırmanın amacı ise 6. sınıftan başlayarak 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin cebirsel kavram ve genellemeleri oluşturma ve soyutlama süreçlerinin incelenmesi, süreç içerisinde hazırlanan öğretim tasarımının soyutlama sürecine katkısının belirlenmesidir. Araştırma karma yöntem araştırması modelinde olup iki aşamadan oluşmuştur. İlk aşamada tasarım tabanlı araştırma modeli, ikinci aşamada ise durum çalışması modeli kullanılmış olup, yarı boylamsal bir çalışmadır. Çalışma 2017-2018 yılları arasında iki yıl boyunca Bursa Setbaşı Ortaokulunda biri deney grubu diğeri ise kontrol grubu olarak belirlenen 32’şer kişilik iki grupta toplam 64 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Uygulama öncesi öğrencilerin cebir kavram ve genellemeleri bilgisini ölçmek için Chelsea Cebir Tanılama Testi (CCTT) uygulanmıştır. Altıncı ve yedinci sınıf müfredatındaki cebir kavram ve genellemeleri belirlenerek, bu kavram ve genellemelerin soyutlanma süreçlerini incelemeye imkân verecek öğretim tasarımı hazırlanmış ve pilot çalışması yapılarak eksikler tespit edilerek giderilmiş, hazırlanan öğretim tasarımı deney grubu öğrencilerine uygulanmıştır. Uygulama sonrası CCTT, SBT1 (Soyutlama Becerileri Testi), SBT2 ve SBT3 testleri yapılarak sonuçları analiz edilmiş ve öğrencilerin soyutlama süreçleri RBC+C modeliyle ayrıntılı olarak incelenmiştir. Yapılan ön ve son testler arasındaki gelişim nicel analizle belirlenmiştir. Öğrencilerin soyutlama süreçlerini derinlemesine analiz etmek için deney grubundan seçilen 2 düşük, 3 orta ve 4 yüksek başarı düzeyine sahip odak grup öğrencilerinin uygulamanın her aşamasında etkinlik kâğıtları, yapılan ön ve son testlerin nitel analizleri belirlenen tematik soyutlama göstergeleri çerçevesinde yapılmıştır. Göstergelerin RBC+C (Recognizing, Building with Construction, Consolidation) modelindeki gibi alındığında bazı durumları ayrıntılı analize imkân vermediğinden, detaylandırması yapılmıştır. Araştırmada kullanılan SBT2, SBT3 ve CCTT ön ve son testlerinin nicel analiz sonuçlarına bakıldığında, öğrencilerin 6. ve 7. sınıftaki uygulamalar sonrası, soyutlama becerilerindeki gelişimde anlamlı farklılıklar elde edildiği görülmüştür. Ayrıntılı analiz yapılmak için seçilen odak grubu öğrencilerinden elde edilen etkinlik kâğıtları ve testlerin nitel analizinde de soyutlama becerilerinin geliştiği gözlemlenmiştir. Öğrencilerden orta ve yüksek başarı düzeyine sahip öğrencilerin oluşturma ve pekiştirme basamaklarına ulaştığı gözlemlenmiştir. Başarı düzeyi düşük öğrencilerin ise yanlış oluşturmaya sahip olabildikleri ya da yardımcı tanımayla kısmi doğru oluşturmaya ulaştıkları gözlemlenmiştir. Araştırmanın ikinci aşamasında odak grup öğrencilerinden elde edilen nitel veriler analiz edildiğinde pekiştirme basamağına ulaşıp ulaşamayan öğrencilerin derinlemesine analizinde başarı düzeyi yüksek ve orta öğrencilerin pekiştirme basamağına ulaşabildikleri, düşük başarı düzeyine sahip öğrencilerin ise kısmi doğru oluşturma basamağında kaldıklarından dolayı pekiştiremedikleri sonucuna varılmıştır. Araştırma sonuncunda hazırlanan öğretim tasarımının öğrencilerin soyutlama becerilerini geliştirdiği sonucuna varılmıştır. RBC+C modelinin tanılama aracı olmasının yanında, bilgilendirici ve tasarımı aracı olarak da kullanılabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen bu sonuçlara göre soyutlama becerilerinin geliştirilme sürecinde öğretime ve gelecekte yapılacak çalışmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur.
Comparison of classical linear regression and orthogonal regression with respect to the sum of squared perpendicular distances
(Assoc Measurement & Evaluation Education & Psychology, 2016-12-01) Keleş, Taliha; Altun, Murat; ALTUN, MURAT; Bursa Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi.
Regression analysis is a statistical technique for investigating and modeling the relationship between variables. The purpose of this study was the trivial presentation of the equation for orthogonal regression (OR) and the comparison of classical linear regression (CLR) and OR techniques with respect to the sum of squared perpendicular distances. For that purpose, the analyses were shown by an example. It was found that the sum of squared perpendicular distances of OR is smaller. Thus, it was seen that OR line has appeared to present a much better fit for the data than CLR line. Depending on those results, the OR is thought to be a regression technique to obtain more accurate results than CLR at simple linear regression studies.
Development of mathematical literacy question writing process and skills
(Türk Eğitim Derneği, 2018-01-23) Demir, Furkan; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi/Matematik Bölümü.; 56011404800
This study aimed to evaluate an instructional activity designed for providing preservice teachers with the mathematical literacy questions choosing and writing skills. The study was conducted with the mathematics group students of the pedagogical formation program. The data for creating the content of the instruction was obtained from the PISA applications and the related literature. The data for developing the instruction was obtained from the video recordings of the classes during the application process and the data for evaluating the instruction was obtained from the pretests and posttests, observations and interviews. The research findings showed that the preservice teachers were interested in the subject and actively participated in the instructional process. It was observed at the end of the applications that preservice teachers' levels of mathematical literacy awareness increased and their skills of question choosing and writing in the field improved. Furthermore, it was concluded that there were opportunities and challenges confronted by the preservice teachers in the process of question writing. It was accordingly decided that life experiences, topics of limitation or exemplifications through representations such as pictures and videos proved to be opportunities for the preservice teachers. It was recommended that the instruction within the scope of the study would be enhanced and included in the undergraduate programs.
Diskriminant analizi ve uygulamaları
(Uludağ Üniversitesi, 1989-01) Altun, Murat; Saraç, İsa; Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Matematik Anabilim Dalı.
Çok değişkenli istatistiksel analiz türlerinden biri olan Diskriminant Analiz; grupların birbirinden kesinlikle ayrılamadığı durumlarda bireylerin ayırım ve sınıflandırılmasında kullanılan bir yöntemdir. Bu çalışmada Diskriminant Analiz ve dayandığı matematik temeller tanıtılmış ve bir Basic Bilgisayar Programı hazırlanmıştır. Daha sonra bu programla lise öğrencilerinin akademik kollara ayrılmasına ilişkin bir uygulama yapılmıştır.
Dlskrıminant analiz ve eğitimde bir uygulama
(Uludağ Üniversitesi, 1990) Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi.
Bu çalışmada çok değişkenli istatistiksel analiz türlerinden biri olan diskriminant analiz ve dayandığı matematik temeller kısaca tanıtılmış ve basic programlama dilinde bir program geliştirilmiştir. Sonra bu program kullanılarak lise birinci sınıf öğrencilerinin ikinci sınıfla akademik kol seçimleri analiz edilmiştir. Programın dökümünden kısaltılmış örnekler ekler bölümünde tablolar halinde sunulmuştur.
Doğrusal ilişki bilgisini oluşturma süreci üzerine bir durum çalışması
(Uludağ Üniversitesi, 2013-12-30) Altun, Murat; Durmaz, Burcu; Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi.
Son yıllarda öğrenme ortamı düzenlemede, bilişsel süreçlerle ilgili gelişmelerin ciddi etkileri olmuştur. Çalışmamızda bu gelişmelerin dikkate alınmasıyla hazırlanmış bir öğrenme ortamında, konu hakkında önöğrenmesi olmayan bir ilköğretim 6. sınıf öğrencisinin doğrusal ilişki bilgisini oluşturma süreci incelenmiştir. Örnek olay yöntemi ile gerçekleştirilen çalışma, gönüllü bir 6. sınıf öğrencisiyle yürütülmüş, çalışmada öğrencinin ön deneyim ve bilgilerini azami ölçüde kullanabilmesine imkân veren iki problem kullanılmıştır. Çalışmada öğrencinin ilk problemde oluşturduğu bilgiyi, sonraki problemde kullandığı ve doğrusal ilişki bilgisini belirli bir düzeyde doğru olarak soyutlayabildiği gözlenmiştir. Çalışma, doğrusal ilişkinin öğretiminde çevresel olay ve problemlerin kullanılmasının öğrenmeyi sağladığını ve öğrenmeye olan güçlü katkısını ortaya koymuştur.
Etkili bir geometri dersinin özelliklerinin belirlenmesi, geliştirilmesi ve değerlendirilmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2016) Güler, Hatice Kübra; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü/İlköğretim Anabilim Dalı.
Etkili bir geometri dersinin taşıması gereken özellikler ülkeden ülkeye değişmektedir ve matematik eğitimi alanında çalışanlar tarafından hala tartışılmaktadır. Bu araştırma ile ortaokul geometri konularının öğretimi için Türkiye'ye uygun, öğretmenlerin benimseyip kullanabilecekleri, uygulanabilir ve belli bir kurama bağlı kalmaktan ziyade tüm kuramlardan yararlanarak oluşturulmuş etkili bir geometri dersinin özelliklerinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Araştırma iki aşamadan oluşmaktadır. Birinci aşaması, nitel araştırma türlerinden durum çalışmasına; ikinci aşaması, nicel araştırma türlerinden yarı deneysel desene uygundur. Araştırma kapsamında; öncelikle sekiz ortaokul matematik öğretmeni geometri konularını anlattıkları derslerde sekizer ders saati (toplam 64 ders saati) bir gözlem formu çerçevesinde gözlemlenmiş ve öğretmenlerin benimsedikleri matematik öğretme modelleri ortaya konmuştur. Öğretmenler öğretici ve açıklayıcı olmak üzere iki kategoride toplanmıştır. Ardından öğretmen, öğrenci, veli ve idarecilerin etkili geometri öğretimine ilişkin görüşleri alınmıştır. Elde edilen verilerin analizi sonucunda etkili bir geometri dersinin taşıması gereken özellikler belirlenmiştir. Tespit edilen özelliklere göre 7. sınıf çokgenler ünitesine ait dokuz saatlik bir geometri dersi tasarlanmıştır. Tasarlanan ders akademisyenler ve matematik öğretmenleri ile paylaşılarak geliştirilmiş ve uygulamaları için iki matematik öğretmenine verilmiştir. Toplam iki deney iki kontrol grubu ile çalışılmıştır. Öğretmenlerin dersleri uygulamalarının ardından öğrencilerin erişi düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olup olmadığı test edilmiştir. Ek olarak öğretmenlerin ve öğrencilerin hazırlanan derse ilişkin görüşleri alınmıştır. Çalışmanın sonucunda gözlemlenen öğretmenlerin hiçbirinin kolaylaştırıcı öğretim modelini benimsemediği; dördünün öğretici, dördünün açıklayıcı modeli benimsediği görülmüştür. Etkili bir geometri dersinin özellikleri belirlenmiş ve bu özelliklerin literatürde belirlenen açıklayıcı matematik öğretimi modeline daha yakın durduğu tespit edilmiştir. Belirlenen özelliklere uygun hazırlanan geometri ders planlarının kullanılması sonucunda başarı düzeyi düşük olan okuldaki öğrencilerin erişi düzeyinin diğer okula nazaran arttığı ve bu okuldaki deney grubu öğrencilerinin erişi düzeyleri ile kontrol grubundaki öğrencilerin erişi düzeyleri arasında deney grubu lehine anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir. Uygulamanın ardından öğretmen ve öğrencilerin ders planları ile ilgili görüşlerinin olumlu olduğu tespit edilmiştir.
An examination of fourth and fifth graders’ fractional understandings based on mathematical achievement
(Uludağ Üniversitesi, 2010-04-01) Yazgan, Yeliz; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi/İlköğretim Bölümü.
The purpose of this experimental study is to investigate whether low, middle and high achieving students could benefit at the same extent from a fraction instruction which was prepared according to basic principles of Socioconstructivism and Realistic Mathematics Education. To this end, an instruction starting with sharing situations, and focusing on group and class discussions was carried out with experimental group. Meanwhile, the students in the control group attended their regular lessons. Both groups were consisted of 27 fourth and 28 fifth grade students. Three tests were administered to the participants: General Mathematical Achievement Test, Fractional Understanding Pre Test and Fractional Understanding Post Test. According to t-test and ANCOVA results, the positive effect of the designed learning environment on fractional understanding of high, middle and low achieving students was substantially similar. Likewise, high, middle and low achievers in the control group also did not show any difference with regard to effect of the traditional learning environment on their fractional understanding.
İlköğretim 2. sınıf matematik öğretiminde "aktif etkileşimli öğrenme yaklaşımı"nın öğrenci başarısına etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Biricik, Gülsün; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/İlköğretim Anabilim Dalı/Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı.
Bu araştırmada "Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımlına uygun düzenlenen eğitim durumunun, sınıf ortamına sokulmasının, öğrenci başarısına etkisi saptanmaya çalışılmıştır. Araştırmada Bursa İli Osmangazi İlçesi'ne bağlı Barbaros İlköğretim Okulu 2-B sınıfı deney, Şehit Üsteğmen Doğan Sevinç İlköğretim Okulu 2-C sınıfı kontrol grubu olarak seçilmiş ve çalışmalar bu gruplarda yürütülmüştür. Bu araştırmada çözüm aranan problem; "İlköğretim 2. sınıf matematik öğretiminde Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımı' nın Öğrenci başarısına etkisi nedir ?" şeklinde ifade edilmiştir. Araştırma problemi üç alt problemden oluşmuştur. Alt problemler aşağıdaki gibi ifade edilmiştir. 1. İlköğretim 2. sınıf matematik öğretiminde "Aktif Öğrenme Yaklaşımı' 'nın öğrencilerin bilgi ve kavrama düzeyindeki başarısına etkisi nedir ? 2. İlköğretim 2. sınıf matematik öğretiminde "Aktif Öğrenme Yaklaşımı' Yun öğrencilerin uygulama düzeyindeki başarısına etkisi nedir 9 3. İlköğretim 2. sınıf matematik öğretiminde "Aktif Öğrenme Yaklaşımf'nın öğrencilerin genel başarısına etkisi nedir ? Araştırmada ele alınan problem ve alt problemler ilişkin bilgiler, geliştirilen "İlk Test" ve "Son Test" ile elde edilmiştir. Toplanan bilgilere uygulanan istatistiksel analiz sonuçlarında elde edilen bulgular şöyle özetlenebilir: İlköğretim 2. sınıf matematik öğretiminde "Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımının geleneksel yönteme göre etkili olduğunu ve başarıyı arttırdığını göstermektedir.
İlköğretim 2. ve 3. sınıf öğrencilerinin problem çözme stratejilerini kullanabilme düzeyleri üzerine bir çalışma
(Uludağ Üniversitesi, 2002) Dönmez, Nagihan; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/İlköğretim Anabilim Dalı/Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı.
Genelde eğitimin, özelde matematik öğretiminin konusu olan problem çözme öğretimi ana sınıfından itibaren başlamalı ve her sınıf seviyesinde verilmeli; öğrenciler rutin ve rutin olmayan problemlerle karşılaştırılmalıdır. Bu çalışma ilköğretim 2. ve 3. sınıf düzeyindeki öğrencilerin problem çözme stratejilerini öğrenebilmesi ile ilgilidir. Çalışma rutin olmayan problemlerin ve problem çözme stratejilerinin öğrenilebilme düzeyini ortaya koymak ve böylece geleceğin etkin problem çözücülerini yetiştirmeye katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Çalışma 2001-2002 Eğitim ve Öğretim yılının 2. döneminde İzmit ili, Gebze ilçesi, Danca köyüne bağlı Servet Yalçın İlköğretim Okulu'nda 2. ve 3. sınıf öğrencileri ile deneysel olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın başında sınıf seviyelerine göre beş problem çözme stratejisi ve bu stratejilerle ilgili yapılacak olan öğretimde kullanılmak üzere uygun sorular seçilmiş ve toplam 16 saatlik öğretim yapılmış, 2. ve 3. sınıf öğrencilerinin bu stratejileri öğrenilebilme düzeyi ve stratejilerin öğrenilmesindeki zorluk dereceleri saptanmaya çalışılmıştır. Elde edilen veriler SPSS paket programında mevcut t testi yardımıyla analiz edilmiş ve her bir strateji ile ilgili basan yüzdeleri alınmıştır. Bu araştırma sonucunda 2. ve 3. sınıf öğrencilerinin az da olsa informal düzeyde problem çözme stratejilerini öğrenebildiği, 16 saatlik öğretimin problem çözme stratejilerini kullanmada olumlu yönde anlamlı bir artış yarattığı görülmektedir. iiiBu çalışma sonucunda rutin olmayan problemlerin ve problem çözme stratejilerinin İlköğretim Programı'na alınması, ders kitaplarının buna göre yenilenmesi ve materyal geliştirilmesi, konuyla ilgili öğretmenlere hizmet içi eğitim verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
İlköğretim 4. sınıf matematik öğretiminde "aktif etkileşimli öğrenme" yaklaşımının öğrenci başarısına etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Dağerik, Mustafa; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/İlköğretim Anabilim Dalı/Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı.
Bu araştırma, "Aktif Etkileşimli Öğrenme" yaklaşımına uygun olarak düzenlenen eğitim durumlarının örgün eğitimde uygulanmasının, öğrenci başarısı üzerindeki etkisi saptanmaya çalışılmıştır. Araştırma için; Bursa ili Osmangazi Merkez İlçesi'ne bağlı, Şehit Üsteğmen Mesut Beyazıtlı İlköğretim Okulu 4-C sınıfı deney grubu olarak, Şehit Üsteğmen Doğan Sevinç İlköğretim Okulu 4-D sınıfı kontrol grubu olarak seçilmiş ve deneysel çalışmalar, seçilen bu gruplarda yürütülmüştür. Bu araştırmada çözümü aranan problem; "İlköğretim 4. Sınıf matematik öğretiminde Aktif Etkileşimli Öğrenme yaklaşımının öğrenci başarısına etkisi nedir?" şeklin de ifade edilmiş ve dört alt probleme ayrılmıştır. Bu alt problemler aşağıdaki gibi ifade edilmiştir. 1. İlköğretim 4. sınıf matematik öğretiminde "Aktif Etkileşimli Öğrenme" yaklaşımının bilgi düzeyindeki öğrenci başarısına etkisi nasıldır? 2. İlköğretim 4. sınıf matematik öğretiminde "Aktif Etkileşimli Öğrenme" yaklaşımının kavrama düzeyi öğrenci başarısına etkisi nasıldır? 3. İlköğretim 4. sınıf matematik öğretiminde "Aktif Etkileşimli Öğrenme" yaklaşımının uygulama düzeyi öğrenci başarısına etkisi nasıldır? 4. İlköğretim 4. sınıf matematik öğretiminde "Aktif Etkileşimli Öğrenme" yaklaşımının, öğrencilerin toplam başarı düzeyine etkisi nasıldır? Araştırmada ele alınan problem ve alt probleme ilişkin veriler geliştirilen "IV. Sınıflar İçin Matematik Başarı Testi I" İlk Test adıyla, "IV. Sınıflar İçin Matematik Başarı Testi II"de Son Test adıyla uygulanarak elde edilmiştir.IV Toplanan verilere uygulanan istatistiksel analizlerle elde edilen bulgulara dayalı olarak ulaşılan sonucu şöyle özetleyebiliriz: "Aktif Etkileşimli Öğrenme" yaklaşımının, geleneksel yönteme göre daha etkili olduğunu ve başarıyı artırdığını göstermektedir.
İlköğretim 5. sınıf matematik öğretiminde "aktif etkileşimli öğrenme" yaklaşımının öğrenci başarısına etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 2000) Pekin, Hale; Altun, Murat; Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/İlköğretim Anabilim Dalı/Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı.
Eğitimde verimlilik esastır. Matematik derslerinde, öğretim programlarında amaçlanan davranışların her öğrenciye kazandırılması öğretimde değişiklikler yapmayı ve yeni öğretme öğrenme modellerine yönelmeyi gerektirmektedir. Bu araştırmada ilköğretim V. sınıf matematik öğretiminde Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımı'nın öğrenci başarısı üzerindeki etkisi belirlenmeye çalışılmıştır. Bu problemi açıklığa kavuşturmak için deneysel bir çalışma yapılmıştır. Deneysel çalışmada deney grubu öğrencilerine Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımı 'na uygun etkinliklerle öğretim yapılmış ve bu yaklaşıma göre yapılan öğretimin öğrenci başarısı üzerinde ne ölçüde etkili olduğu araştırılmıştır. Araştırma sonucunda V.sınıf matematik dersi ile öğrencilere kazandırılması amaçlanan "bilgi", "kavrama" ve "uygulama" düzeylerindeki davranışları kazandırmada, Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımı'nın geleneksel yöntemlerden daha etkili olduğuna ilişkin bulgular elde edilmiştir. Araştırmanın I. bölümünde, "Matematik nedir?, Matematik eğitim ve öğretimi nedir?, Matematik derslerini işlemede kullanılan yöntemler, Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımı, araştırmanın amacı, araştırmanın önemi, problem durumu, araştırma problemi, alt problemler, sayımlar, sınırlılıklar, ilgili araştırmalar açıklanmıştır. Araştırmanın II. bölümünde yöntem (araştırmanın yöntemi, deneysel çalışmanın tanıtılması, verilerin elde edilmesi, istatistiksel yöntemler); III. bölümde bulgular ve yorum (I., II., IH. ve IV. alt probleme ilişkin bulgular); IV. bölümde sonuç ve öneriler, V. bölümde ise ekler ve kaynaklar verilmiştir. Araştırmanın bulguları özetle aşağıdaki gibidir. 1. Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımı ile Geleneksel Yöntem'in öğrencilerin "bilgi" düzeyindeki basanlarım aynı derecede etkilediği,II 2. Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımı'nın öğrencilerin "kavrama" düzeyindeki başarılarını arttırmada Geleneksel Yöntem'den daha etkili olduğu, 3. Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımı'nın öğrencilerin "uygulama" düzeyindeki başarılarım arttırmada Geleneksel Yöntem'den daha etkili olduğu, 4. Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımı'nın öğrencilerin "toplam" başarılarını arttırmada Geleneksel Yöntem'den daha etkili olduğu söylenebilir. Bu araştırmadan elde edilen bulgulardan çıkarılan sonuca dayanarak, matematik ve öğretimi için bazı öneriler geliştirilmiştir.