Browsing by Author "Turan, Ömer Faruk"
Now showing 1 - 20 of 36
- Results Per Page
- Sort Options
Item Bardet-biedl sendromu (vaka takdimi)(Uludağ Üniversitesi, 1992) Aysun, Sabiha; Köse, Gülşen; Turan, Ömer Faruk; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.Mental retardasyon, obezite, retinitis pigmentoza ve opere polidaktilisi olan ll yaşındaki kız çocuğunda Bardet-Biedl Sendromu bulundu. Bu nedenle Bardel Biedl sendromu ve ilgili hastalıklar gözden geçirildi.Item Churg-strauss sendromu (alerjik granülomatöz anjitis) (bir olgu nedeniyle)(Uludağ Üniversitesi, 1992) Turan, Ömer Faruk; Oğul, Erhan; Bora, İbrahim; Zarifoğlu, Mehmet; Sadıkoğlu, Sadık; Balkır, Nihat; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.Churg-Strauss sendromu, bronşial asthma, hiper eozinofili ve sistemik vaskülitler giden nadir bir durumdur. Bu yazıda, kas atrofileri ile giden Churg-Strauss sendromu tanı alan 50 yaşında bir hasta sunuldu. Bu nedenle, Churg-Strauss sendromu ve ilgili hastalıklar gözden geçirildi.Publication Comparative analysis of fingolimod versus teriflunomide in relapsing-remitting multiple sclerosis(Elsevier Sci Ltd, 2019-11-01) Boz, Cavit; Terzi, Murat; Ozer, Bilge; Türkoğlu, Recai; Karabudak, Rana; Efendi, Hüsnü; Soysal, Aysun; Sevim, Serhan; Altintaş, Ayse; Kurne, Aslı; Akcali, Aylin; Akman, Gülşen; Yüceyar, Nur; Balci, Belgin Petek; Ekmekci, Özgül; Karahan, Serap Zengin; Demirkıran, Meltem; Altunrende, Burcu; Gözübatik Çelik, Gökçen; Kale, Nilüfer; Köseoğlu, Meşrure; Özakbaş, Serkan; Turan, Ömer Faruk; TURAN, ÖMER FARUK; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi; JHM-3244-2023Background: Fingolimod and teriflunomide are commonly used in the treatment of relapsing-remitting multiple sclerosis (RRMS). These have not been compared in controlled trials, but only in observational studies, with inconclusive results. Comparison of their effect on relapse and disability in a real-world setting is therefore needed.Objectives: The objective of this study was to compare the efficacy of fingolimod and teriflunomide in reducing disease activity in RRMS.Methods: This multicenter, retrospective observational study was carried out with prospectively collected data from 15 centers. All consecutive RRMS patients treated with teriflunomide or fingolimod were included. Data for relapses, Expanded Disability Status Scale (EDSS) scores and brain magnetic resonance imaging (MRI) scans were collected. Patients were matched using propensity scores.Annualized relapse rates (ARR), disability accumulation, percentage of patients with active MRI and treatment discontinuation over a median 2.5-year follow-up period were compared.Results: Propensity score matching retained 349 out of 1388 patients in the fingolimod group and 349 out 678 in the teriflunomide group for final analyses. Mean ARR decreased markedly from baseline after 1 and 2 years of treatment in both the fingolimod (0.58-0.17 after 1 year and 0.11 after 2 years, p < 0.001) and teriflunomide (0.56-0.29 after 1 year and 0.31 after 2 years, p < 0.001) groups. Mean ARR was lower in fingolimod-treated patients than in those treated with teriflunomide at years 1 (p = 0.02) and 2 (p = 0.004). Compared to teriflunomide, the fingolimod group exhibited a higher percentage of relapse-free patients and a lower percentage of MRI-active patients after 2.5-year follow-up. Disability worsening was similar between the two groups. Patients were less likely to discontinue fingolimod than teriflunomide (p < 0.001).Conclusion: Fingolimod was associated with a better relapse control and lower discontinuation rate than teriflunomide. The two oral therapies exhibited similar effects on disability outcomes.Item The contribution of diffusion-weighted MR imaging in multiple sclerosis during acute attack(Elsevier, 2008-03) Yurtsever, İsmail; Hakyemez, Bahattin; Taşkapılıoğlu, Özlem; Erdoǧan, Cüneyt; Turan, Ömer Faruk; Parlak, Müfit; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Radyoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-3425-0740; 0000-0001-7482-668X; AAG-8521-2021; AAK-6623-2020; AAI-2318-2021; 8535041400; 6602527239; 23037226400; 8293835700; 7003589220; 23037113500Purpose: The aims of the study are firstly, to determine the difference in diffusion-weighted imaging (DWI) in normal appearing white matter (NAWM) between patients with acute multiple sclerosis (MS) and controls; secondly, to determine whether there is a correlation between EDSS scores and DWI in acute plaques and also NAWM. Materials and method: Out of 50 patients with acute MS attack, 35 patients had active plaques with diffuse or ring enhancement on postcontrast images. Eighteen healthy volunteers constituted the control group. While 26 of 35 had relapsing-remitting, 9 had secondary progressive MS. Apparent diffusion coefficients (ADC) of the active plaques, NAWM at the level of centrum semiovale and occipital horn of lateral ventricle in the patients and NAWM in control group were measured. ADC values of active plaques were compared with WM of the patients and the control group. The relationship of ADC value of active plaques and WM in MS with expanded disability status scale (EDSS) was investigated by using Mann-Whitney U-test. Results: Of 63 plaques totally, 26 and 37 of the active plaques had diffuse and ring enhancement, respectively. There was no statistically significant difference between ADC value of active plaques and EDSS (p > 0.05). However, there was a statistically significant difference between ADC value of WM occipital horn and EDSS (p < 0.05). ADC value of active plaques were higher than WM in both groups (p < 0.001). The difference between ADC value of WM at the centrum semiovale (p < 0.05) and occipital horns (p < 0.001) in patients and controls was statistically significant. There was no statistically significant difference between EDSS scores, ADC value at centrum semiovale and WM around occipital horn and active plaques in subgroups (p > 0.05). Conclusion: Apparently normal tissue in MS patients may show early abnormalities when investigated carefully enough, and there is an even though moderate correlation between EDSS and ADC values and early alterations of ADC value are starting in the occipital white matter along the ventricles. This has to be verified in larger series.Item Correlation of brain atrophy with cognitive evaluation and OCT results in multiple sclerosis(Sage Publications, 2012-10) Yurtoğulları, Şükran; Taşkapılıoğlu, Özlem; Hakyemez, Bahattin; Bilgiç, Başar; Öztürk, Burkay; Bayram, Ali; Türkeş, Nevin; Sığırlı, Deniz; Turan, Ömer Faruk; Bakar, Mustafa; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi.; 0000-0003-4436-3797; 0000-0002-3425-0740; AAA-7472-2021; AAK-6623-2020; X-4479-2018; AAI-2318-2021Publication D vitamininin fingolimod tedavisi alan multipl skleroz hastaları üzerine etkisinin araştırılması(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2023-10-26) Sarıdaş, Furkan; Lazrak, Sarah Hamide; Koç, Emine Rabia; Turan, Ömer Faruk; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.; 0000-0001-5945-2317; 0000-0001-5596-5246; 0000-0002-0264-7284; 0000-0002-6752-1519Multipl skleroz (MS), genç erişkin yaşta başlayan merkezi sinir sisteminin kronik, inflamatuar ve nörodejeneratif bir hastalığıdır. MS genç yetişkinlerde travmatik olmayan sakatlığın önde gelen nedenidir. D vitamininin immünomodülatör özelliklere sahip olduğu bilinmektedir. Eksikliği MS gelişimi için çevresel bir risk faktörü olarak tanımlanmakta ve hastalık aktivasyonu ile ilişkilendirilmektedir. Bu çalışmanın amacı fingolimod tedavisi alan MS tanılı hastalarda başlangıç vitamin D düzeyleri ve replasman tedavisi ile hastalığın klinik ve radyolojik sonlanımı arasındaki ilişkiyi belirlemektir. 2015-2023 tarihleri arasında merkezimizde takip ettiğimiz 214 hastanın tıbbi kayıtları retrospektif değerlendirildi. Vitamin D düzeyi verileri tedavi öncesi için 132 ve replasman tedavisi için 98 hastada analiz edildi. Sonlanım parametreleri; radyolojik aktivasyon, yıllık atak oranı, yeni atak gelişmesi, Genişletilmiş Özürlülük Durum Ölçeği (EDSS)’nde progresyon ve hastalık aktivitesine dair kanıtın olmaması-3 (NEDA-3) olarak belirlendi. Fingolimod tedavisi başlangıcında vitamin D düzeyleri ile hastalığın klinik veya radyolojik aktivasyonu veya progresyonu ile herhangi bir ilişki saptanmadı. Vitamin düzeyi düşük olan hastalarda replasman tedavisi ile >30 μg/L sağlanamayan hastalarda belirlenen sonlanım parametlerinde farklılık saptanmadı. Yüksek hastalık aktivasyonu olan alt grup değerlendirildiğinde de olumlu yönde herhangi bir fark ve değişim gözlemlenmedi. Sonuç olarak başlangıçtaki düşük serum vitamin D düzeyi veya yetersiz replasmanı ile klinik ve radyolojik kötüleşme arasında ilişki saptanmadı. Ancak sonuçları etkileyebilecek diğer risk faktörlerinin ve türk popülasyonuna özgü genetik polimorfizmlerin de değerlendirildiği daha geniş kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.Publication Differences between general neurologists and multiple sclerosis specialists in the management of multiple sclerosis patients: A national survey(Aves, 2019-12-01) Kurtuncu, Murat; Tuncer, Aslı; Uygunoğlu, Uğur; Çalışkan, Zeynep; Kokenli Paksoy, Ayşenur; Efendi, Hüsnü; Sağduyu Kocaman, Ayşe; Özcan, Cemal; Terzi, Murat; Saip, Sabahattin; Karabudak, Rana; Siva, Aksel; Turan, Ömer Faruk; TURAN, ÖMER FARUK; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.; JHM-3244-2023Introduction: The management of multiple sclerosis (MS) has become more complicated after the introduction of new diagnostic and treatment options. Despite the abundance of guidelines, the experience of physicians still plays a major role in the management of patients. This study aimed to define differences in behavior patterns between general neurologists (GNs) and MS specialists (MSSs).Methods: We conducted a survey of 36 questions to 318 neurologists, including 33 MSSs. The survey covered topics including laboratory investigations, pregnancy, and treatment.Results: Our study found many differences between GNs and MSSs in terms of management, the most important being treatment initiation and switching. GNs had a tendency to initiate treatment later than MSSs however, they tended to switch treatment faster. Our study also showed that GNs ordered magnetic resonance imaging (MRI) more frequently than MSSs, even if patients were clinically stable. Moreover, although GNs more frequently relied on MRI, they did not consider brain atrophy as an important measure in the follow-up of their patients. Furthermore, GNs considered replacement therapy less often than MSSs, even in patients with vitamin D deficiency.Discussion: Our study revealed important discrepancies between the management patterns of GNs and MSSs in MS patients. These findings suggest the need for a national education program for GNs on MSSs.Item Efficacy, safety and tolerability of natalizumab in Turkish multiple sclerosis patients with high disease activity: a prospective, multicentre study(Elsevier, 2009-10) Eraksoy, Mefkure; Akman, Gülşen Demir; Agan, Kadriye; Günal, Dilek İnce; Us, Önder; Şaip, Sebahattin; Demirci, Nuri Onat; Tütüncü, Melih; Boz, Cavit; Terzi, Matthew C.; Onar, Musa; Aydin, H. Güngör; Türk, U. Boru; Soysal, Aysun; Petek, Belgin Balcı; Türkoğlu, Recai; Dib, Hussein; Siva, Aksel; Turan, Ömer Faruk; Taşkapılıoğlu, Özlem; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.Item Familyal periodik paraliziler (8 olgunun analizi)(Uludağ Üniversitesi, 1992) Turan, Ömer Faruk; Zarifoğlu, Mehmet; Bora, İbrahim; Oğul, Erhan; Sadıkoğlu, Sadık; Balkır, Nihat; Tatlıkazan, Ömür; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.Familyal periyodik paralizi (FPP), birkaç saatten, birkaç güne kadar süren flask parezi atakları ile karakterize nadir bir kas hastalığıdır. Ataklar anında serum K + değerlerine göre hipokalemik, normokalemik ve hiperkalemik FPP tanımlanmıştır. Hastalık patogenezi bilinmemekle birlikte kas hücre membranında sodyum potasyum iyon transport mekanizmasında tutulum olabilir. Bu çalışmada 1973-1991 yılları arasında 8 FPP'li hasta değerlendirildi. Bu hastaların 7'si hipokalemik,1'i normokalemik idi. Kas biyopsisinde, 2 hastada tipik vakuoller görüldü.Item Frequency of cognitive impairment in relapsing-remitting multiple sclerosis patients in Turkey and affecting factors(Sage Puplications, 2017-10) Özakbaş, Serkan; Türkoğlu, Recai; Tamam, Yusuf; Terzi, Murat; Yücesan, Canan; Limoncu, Hatice; Gencer, Mehmet; Akıl, Eşref; Şen, Sedat; Sorgun, Mine; Yiğit, Pınar; Taşkapılıoğlu, Özlem; Turan, Ömer Faruk; Türkeş, Nevin; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.; AAK-6623-2020; ECV-9026-2022; EAD-0629-2022Item Kalsiyum kanal blokerlerinin nörolojide kullanımı(Uludağ Üniversitesi, 1992) Turan, Ömer Faruk; Balkır, Nihat; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.Klinik çalışmalar kalsiyum kanal blokerinin (KBB) anevrizmal subaraknoid kanamaya sekonder vazospazma bağlı kötü nörolojik gidişi azaldığı ve önlediğini düşünülmektedir. KKB nin akut serebral iskemik infarktı nörolojik gidişi düzeltmedeki terapötik rolü için halen ilave bilgilerin desteği gereklidir. Flunarizin ve nifedipinin intraktabl epilepsili hastaların tedavisinde faydalı ilaç olduğu belirtilmektedir. KBB leri migren profilaksisi ve küme baş ağrısı tedavisinde etkilidirler. Son olarak, Flunarizinin vertigoda etkili olduğu gösterilmiştir.Item Klinik izole sendrom ve multiple skleroz hastalarında kognitif fonksiyon bozuklukların nörofizyolojik, nöropsikolojik testler ve nöroradyolojik olarak değerlendirilmesi(Uludağ Üniversitesi, 2010) Yıldız, Ayçin; Turan, Ömer Faruk; Bakar, Mustafa; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.Bu çalışmaya Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı Polikliniğinde Mc Donald's tanı kriterlerine göre 15 Klinik İzole Sendrom (KİS), 30 Multiple skleroz (MS) tanısı almış toplam 45 hasta(14 erkek, 31 kadın) alındı. MS'li olgular Relapsing Remiting (RRMS) ve Sekonder Progresif (SPMS) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Beck Depresyon Envanteri ile depresyon varlığı dışlandı. Tiroid fonksiyon testi ve vitamin B12 kan düzeyleri incelendi. Nörofizyoloji laboratuarında aynı oturumda Görsel Uyarılmış Potansiyel (VEP), Beyin Sapı Uyarılmış Potansiyel (BAEP), Olaya İlişkin Endojen Potansiyelleri (Görsel ve işitsel P300) yapıldı. Uzman Psikolog tarafından PASAT, vizüospasyal test, sözel hafıza testi, sembol sayı modalariteleri, Hayvan KAS testi, RAVEN, STROOP ve Benedict testi uygulandı. Tüm hastaların kranial MR görüntülemelerinde T1, T2 ve serebellar lezyon yükü, serebral ve korpus kallozum atrofisi, kontrast madde tutulum bilgileri değerlendirildi.Gruplar arasında VEP, BAEP, Görsel ve İşitsel P300 arasında farklılık saptanmadı. Nöropsikolojik testlerin gruplar arası karşılaştırmasında ise MMSE, PASAT, STROOP, Sembol sayı modalariteleri, RAVEN, FAMS, Benedict, Hayvan KAS toplam, sözel hafıza testlerinde anlamlı farklılık mevcuttu. Hastaların Kranial MR' larında 3. Ventrikül genişliği, Korpus kallosum indeksi ve alanı açısından gruplar arasında anlamlı farklılık saptandı. Optik nörit öyküsü olsun yada olmasın hastalığın erken dönemlerinde vizüospasyal işlevlerde bozukluk tespit edildi. RRMS hasta grubunda serebellar lezyon yükü ile STROOP ve sözel akıcılık test performansları ile anlamlı korelasyon bulundu. KİS hastalarında PASAT ve RAVEN testi ile işitsel P300 latansı arasında pozitif korelasyon saptanırken RRMS ve SPMS grubunda bu ilişki gösterilemedi.iiiNöropsikolojik testler hasta asemtomatik evrede iken kognitif fonksiyon bozukluğunun saptanmasında önemli yardımcı tanı yöntemlerindendir. Özellikle erken dönem MS hastalarının kognitif fonksiyon bozukluluğunun objektif olarak takibinde işitsel P300 kullanılabilir. Çalışmamızda MR daki nöroinflamasyon, nörodejenerasyon, atrofi ölçümleri ile uyarılmış potansiyel ve kognitif testler ilişkilendirilerek literatüre katkı sağlanmıştır.Publication MS and COVID-19 challenge: Asymptomatic COVID-19 infection during treatment with cladribine(Springer, 2021-06-24) Seferoğlu, Meral; Ethemoğlu, Özlem; Turan, Ömer Faruk; Siva, Aksel; TURAN, ÖMER FARUK; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı; JHM-3244-2023Background The use of disease-modifying therapies (DMTs) in people with multiple sclerosis (pwMS) may affect COVID-19 infection outcomes due to DMTs' immunomodulatory and immunosuppressive effects on immune response. The yet unknown issues are both the early response to the infection, as well as the post-infection development of immunity against the virus under these treatments due to their interaction with the immune system. Methods We report two asymptomatic cases of COVID-19 in patients with relapsing-remitting multiple sclerosis (RRMS) shortly after starting cladribine therapy, both developed anti-SARS-CoV-2 antibody response. Results Patients with MS who are under newly initiated treatment with cladribine tablets may experience an asymptomatic COVID-19 infection and they may develop immunity against SARS-CoV-2. Conclusion These observations raise the probability that DMTs with immunosuppressive effects, such as cladribine, may be considered as a treatment option for selected MS patients with high disease activity during the COVID-19 pandemic.Item Multipl skleroz hastalarında hastalık modifiye edici tedavilere uyumu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi(2024-01-26) Koç, Emine Rabia; Sarıdaş, Furkan; Turan, Ömer Faruk; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı; 0000-0002-0264-7284; 0000-0001-5945-2317; 0000-0002-2092-0504Multipl skleroz, dünya çapında yaklaşık 2,3 milyon insanı etkileyen, en sık genç yetişkinlerde görülen, edinilmiş sakatlığa yol açan nörolojik bir hastalıktır. MS kronik bir hastalık olduğundan hastaların uzun süreli tedavi kullanması gerekmektedir. Hastaların tedaviye uyumu hastalığın seyrini ve uzun dönem prognozu etkilediğinden öncelikli olarak dikkate alınması gereken bir konudur. Tedavi uyumunu etkileyen birçok faktör vardır. Olumsuz faktörlerin tespiti ve düzeltilmesi tedavi etkinlik ve güvenirlilik sonuçlarını ve hastalık sonlanımını etkiler. Bu çalışmada MS polikliniğinde takip edilen hastaların hastalık modifiye edici tedavilere uyumuna etki eden faktörlerin değerlendirilmesi planlanmıştır. Çalışmaya 209 MS hastası dahil edildi ve hastaların yaşı, cinsiyeti, hastalık süresi, eğitim düzeyi, geliri, ilaç kullanımı ve ilaç uygulanma şekli kaydedildi. MS hastalarına Morisky İlaç Uyum Ölçeği-8 (MMAS-8) uygulandı. Ortalama MMAS-8 puanı 6,05±1,94 idi. Tedavi uyumu %31 düşük (n=66), %36,4 orta (n=76) ve %32,1 yüksek (n=67) idi. Yaş, cinsiyet, hastalık süresi, gelir düzeyi, hastalığı değiştirici tedaviler, bu tedavilerin türü ve uygulanma şekline göre tedaviye uyum açısından farklılık saptanmadı (p= 0,074, 0,070, 0,600, 0,976, 0,940, 0,356, 0,249, 0,053, 0,701). Çalışmamızda MS hastalarında yaş, eğitim düzeyi, hastalık süresi, tedavi seçeneği veya uygulama şeklinin hastalık değiştirici tedaviye uyumu etkilemediği görüldü. Çalışma sonuçlarımız MS hastalarında ilaç uyumunu etkileyen farklı faktörlerin açıklanması gerektiğini göstermektedir.Item Multipl sklerozlu hastalarda beyin atrofisi, kognisyon ve optik koherans tomografi ilişkisinin sağlıklı kontroller ile karşılaştırılması(Uludağ Üniversitesi, 2010) Yurtoğulları, Şükran Ç.; Bakar, Mustafa; Turan, Ömer Faruk; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.Çalışmamızda McDonald tanı kriterlerine göre kesin MS tanısı almış olan Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı Multipl Skleroz Polikliniğinde izlenen Multipl Skleroz (MS) hastalığı tanılı 43 hasta ve 15 sağlıklı kontrol grubu alındı. MS'li olgular Relapsing Remiting (RRMS), Relapsing Remiting Optik Nörit (RRMS-ON) geçirmiş olgular ve Sekonder Progresif (SPMS) olmak üzre üç gruba ayrıldı ve TFT, Vit B12, folik asit değerleri incelendi. Hamilton depresyon testi ile depresyon varlığı dışlandı. Göz dibi muayeneleri yapıldı ve optik koherans tomografileri (OKT) çekildi. Olgulara uzman psikolog tarafından modifiye edilmiş Wechsler bellek ölçeği, Sözel bellek süreçleri testi, Görsel bellek testi, Mantıksal bellek testi, Dikkat testi, Çizgilerin yönünü belirleme testi, Raven testi (RSPM), Stroop, Benton yüz tanıma testi, Akıcılık testleri ve PASAT testi uygulandı. Tüm olguların otomatik segmentasyon yöntemi ile bilateral kranial subkortikal volümleri ölçüldü. Elde edilen volüm ülçümleri total intrakranial volüme oranlanarak beyin parankimal fraksiyonları hesaplandı. Çalışmaya toplam 58 (%65,5'i kadın, %34,5'i erkek) olgu alındı. Gruplar arasında atrofi açısından sol akkumbens, sol lateral ventrikül, sol talamus, sol kaudat, sol putamen, sol pallidum volümleri ile sağ lateral ventrikül, sağ talamus, sağ putamen, sağ pallidum, sağ hipocampus, sağ akkumbens, 3. ventrikül ve beyaz cevher hipointens volümleri açısından anlamlı fark saptandı. Derin gri cevher, meziyal temporal yapılar ve lateral ventrikül volümleri ile dikkat, akıcılık, sözel bellek süreçleri ve mantıksal bellek süreçleri testleri arasında anlamlı korelasyon mevcuttu. Optik nörit geçirsin yada geçirmesin tüm MS hastalarında SPMS grubunda daha kötü olmak üzre OKT skorları artmış olarak bulundu. Retinal sinir lifi kalınlığı (RSLK) ile beyin parankimal fraksiyonu arasında anlamlı korelasyon tesbit edildi. MS hastalarında yapılan beyin atrofisi ilgili çalışmalar ülkemizde elle çizme şeklinde yapılmakta, otomatik segmentasyon yöntemi henüz yaygın kullanılmamaktadır. Yaptığımız bu çalışma ile güvenilir ve ayrıntılı subkortikal ölçümler OKT sonuçları ve kognitif testlerler ile ilişkilendirilerek literatüre değerli ve güvenilir bilgiler sağlanmıştır.Item Multipl sklerozlu hastalarda beyin atrofisi, kognisyon ve optik koherans tomografi ilişkisinin sağlıklı kontroller ile karşılaştırılması(Türk Nöropsikiyatri Derneği, 2016-05-10) Yurtoğulları, Şükran; Öztürk, Burkay; Bilgiç, Başar; Taşkapılıoğlu, Özlem; Hakyemez, Bahattin; Türkeş, Nevin; Gelişken, Öner; Turan, Ömer Faruk; Bakar, Mustafa; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Kliniği.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0002-3425-0740; 0000-0003-4436-3797; AAK-6623-2020; AAI-2318-2021; X-4479-2018; 23037226400; 6602527239; 35886020700; 6602526353; 23037113500; 26643051200Amaç: Multipl skleroz (MS)’da, motor, duyusal, görsel ve serebellar etkilenmelerin yanı sıra bilişsel bozukluk da özürlülüğün önemli nedenlerinden biridir. Bu çalışmanın amacı, MS’deki kognitif bozukluğun beyin atrofisi ve retinal sinir lifi kalınlığı (RSLK) ile ilişkisini ortaya koymaktır. Materyal Metod: Çalışmamıza MS tanılı 43 hasta ve 15 sağlıklı kontrol alındı. MS’li olgular, relapsing remitting (RRMS), optik nörit geçirmiş relapsing remitting (RRMS+ON) ve sekonder progresif multipl skleroz (SPMS) olmak üzere üç gruba ayrıldı. Olgulara uzman psikolog tarafından Wechsler bellek ölçeği, Sözel, Görsel ve Mantıksal bellek, Dikkat, Çizgilerin yönünü belirleme, Raven (RSPM), Stroop, Benton yüz tanıma, Akıcılık ve PASAT testleri uygulandı. Optik koherans tomografileri (OKT) çekildi. Tüm olguların kranial subkortikal 1,5 tesla MR cihazı ile elde olunan 3 boyutlu T1A görüntülerden volümleri ölçüldü (tam otomatik Freesurfer programı ile). Elde edilen volüm ülçümleri total intrakranial volüme oranlanarak, beyin parankimal fraksiyonları hesaplandı. Bulgular: Çalışmaya toplam 58 (%65,5’i kadın, %34,5’i erkek) olgu alındı. Gruplar arasında, parankimal kalınlık, üçüncü ventrikül ve beyaz cevher volümleri açısından anlamlı farklar saptandı. Derin gri cevher, meziyal temporal yapılar ve lateral ventrikül volümleri ile, dikkat, akıcılık, sözel ve mantıksal bellek süreçleri testleri arasında anlamlı korelasyon mevcuttu. Optik nörit geçirsin ya da geçirmesin tüm MS hastalarında, SPMS grubunda daha belirgin olmak üzere, OKT skorları artmış olarak bulundu. RSLK ile beyin parankimal fraksiyonu arasında anlamlı korelasyon saptandı. Sonuç: MS hastalarında yapılan beyin atrofisi çalışmaları ülkemizde elle çizme şeklinde yapılmakta, otomatik segmentasyon yöntemi henüz yaygın kullanılmamaktadır. Bu çalışmamız ile OKT skorları ile beyin atrofisi arasında anlamlı korelasyon olduğu gösterilmiş ve bunun kognitif testlerdeki azalma şeklinde yansıması izlenerek literatüre değerli ve güvenilir bilgiler sağlanmıştır.Item Multiple skleroz tanısıyla takip edilen hastalarda fingolimod ve teriflunamid tedavilerinin etkinliğinin retrospektif değerlendirilmesi(Uludağ Üniversitesi, 2017) Ertaş, Ahmet Candost; Turan, Ömer Faruk; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.Multipl Skleroz (MS); santral sinir sisteminin, başlıca otoimmun inflamasyona bağlı, demiyelinizasyon, aksonal kayıp ve gliozis ile karakterize, ak maddenin ön planda tutulduğu ancak korteks ve derin gri maddeyi de etkileyebilen nörodejeneratif bir hastalığıdır. Relapsing Remitting MS (RRMS) hastalarında kullanılan oral ilaçlardan ikisi Fingolimod (Fingya®) ve Teriflunomid (Aubagio®)'dir. Fingolimod 2010 yılında Food and Drug Administration (FDA) tarafından RRMS hastaları için onaylanmıştır. İlk oral kullanılan MS ilacı olma özelliği taşır. Teriflunomid ise 2012 yılında RRMS'li erişkinlerin tedavisinde günde tek doz kullanım için onay almıştır. Çalışmamızda amacımız hastanemizde takip edilen RRMS hastalarında Fingolimod ve Teriflunomid tedavilerinin yıllık atak oranı (YAO) ve yine yıllık bazda hesaplanan Genişletilmiş Özürlülük Durum Ölçeği (Expanded Disability Status Scale:EDSS) üzerindeki etkisini araştırmak ve bu ilaçların gerçek dünyadaki yan etki profillerini ortaya koymaktır. Çalışmamıza McDonald kriterlerine göre MS tanısı konulan 189 hasta dahil edildi Bunlardan 107'si Fingolimod ve 82'si Teriflunomid kullanmaktaydı. Fingolimod alan hastaların 80'i kadın 27'si erkekti. Ortalama yaşları 39,51 (Standart Sapma (SS) 9,976), ortalama tanı yaşları 30,32 (SS 9,219), ortalama ilk atak yaşı 27,90 (SS 8,148), hastanemizde ortalama takip süreleri 7,53 yıl (SS 3,78) ve daha önce kullanılan tedavi süresi ise ortalama 6,40 yıl (SS 3,16) bulundu. Fingolimod kullanan hastalarımızdan 2 tanesi 1 yıldan az süredir; 68'i 1 yıldır; 14'ü 2 yıldır, 8'i 3 yıldır ve 15'i 4 yıldır bu tedaviyi kullanmaktaydı. Teriflunomid kullanan 82 hastanın ise 23'ü erkek 59'u kadındı. Hastaların ortalama yaşları %40,89 (SS 11,67), ortalama tanı yaşı 35,79 (SS 11,21), ortalama ilk atak yaşı 32,85 (SS 10,50), hastanemizde takip süresi ortalama 4,52 (SS 3,76), önceki tedavi süresi 5,45 (SS 3,84) olarak hesaplandı. Teriflunomid kullanan hastaların ortalama tedavi kullanım süreleri 1 yıldı. Çalışmamızda Fingolimod tedavisinden önceki ve bu tedavi sonrasında yıllık atak sıklığı için belirlenmiş değerler Wilcoxon Signed Rank Test'e göre median, minimum ve maksimum olrak sıralandı (sırasıyla 0,50, 0, 2,54; 0, 0, 2,0). Bu değişim istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,01). Aynı şekilde yıllık EDSS değişimi için de bu değerler hesaplandı (sırasıyla 0,20, -0,25, 0,75; 0, -1, 1,50) ve Fingolimod sonrası değişim istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,01). Teriflunomid kullanan hastalarda ise önceki tedaviler ve Teriflunomid sonrasında yıllık atak sıklığı için belirlenmiş değerlerdeki değişim (sırasıyla 0, 0, 3,0; 0, 0, 1,0) istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,01). EDSS değişimi için de aynı istatistiksel analiz yapıldı ve median, minimum ve maksimum hesaplandı (sırasıyla 0, -0,25, 1,50; 0,-0,50, 1) ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,01). Bu sonuçlar hem Fingolimod hem de Teriflunomid'in, öncesi kullanılan tedaviler ile kıyaslandığında YAO ve EDSS üzerine olan olumlu etkiyaptığını gösterdi. Fingolimod tedavisine başlangıç daha çok önceki tedavinin etkili olmaması nedeniyle (%84,1); Teriflunomid tedavisine başlangıç ise daha çok önceki tedavide görülen yan etkiler nedeniyle (%43,9) yapıldı. İlk tedavi olarak Teriflunomid başlanan hastaların oranı %32,9'du. Her iki tedavi de hastalar tarafından iyi tolere edildi. Fingolimod alan hastaların %87,9'unda, Teriflunomid alanların ise %95,2'sinde yan etki bildirilmedi ve Fingolimod kullanan hastaların %92,5'i ve Teriflunomid kullanan hastaların %97,6'sı tedavisini sürdürdü.Item Neurological and neurophysiological effects of oral isotretinoin: A prospective investigation using auditory and visual evoked potentials(John Libbey Eurotext, 2008) Karadogan, Serap Koran; Aydoğan, Kenan; Turan, Ömer Faruk; Onart, Selçuk; Yazıcı, Bülent; Tokgöz, Necdet; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Dermatoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kulak Burun Boğaz Baş ve Boyun Cerrahisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0001-8889-1933; AAH-6216-2021; AAA-5384-2020; 9739755800; 23037113500; 7801637934; 7005398015; 9738885800; 8286857800Over the last decade, accumulating evidence has indicated that retinoids may be capable of affecting the development, differentiation and function of nervous tissue. The purpose of the present study was to investigate whether oral isotretinoin can affect brainstem and cortical sensorial activities. We performed neurological and neurophysiological studies (brainstem auditory and visual evoked potentials) in 32 patients with various skin diseases receiving isotretinoin. A significant increase of the third (L,,,) and fifth peak latency (L-V) in left and right ear (p = 0.03, p = 0.02 for L-m, p = 0.03, p = 0.04 for L-V respectively), and a significant increase in the latency of wave one and interpeak latency (IPL) I-V in the left ear were found after isotretinoin administration, as compared to the pretreatment (p = 0.0036 and p = 0.02, respectively). No significant differences of other latencies, IPLs and the value of visual evoked potential P-100 implicit time were observed. However, a marked increase in latency P-100 wave was found in 6 patients after therapy. It seems reasonable to suggest that neurophysiological and neurological evaluation of audiological and Ocular nerve (or retinal) function may be added to the list of investigations that are performed in patients treated with oral isotretinoin.Item Onset of multiple sclerosis following post-partum depressive and manic episodes(Wiley, 2007-12) Akkaya, Cengiz; Kocagöz, Sevilay Zorlu; Turan, Ömer Faruk; Taşkapılıoğlu, Özlem; Kırlı, Selçuk; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Psikiyatri Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.; AAK-6623-2020; 14061855100; 23035248500; 23037113500; 23037226400; 14019745700Item The outcome of a national MS-Covid-19 study: What the Turkish MS cohort reveals?(Elsevier SCI LTD, 2021-07) Turan, Ömer Faruk; Uludağ Üniversitesi/ Tıp Fakültesi/Dahili Tıp Bilimleri/Nöroloji Anabilim Dalı; JDI-6091-2023; 23037113500Background: The pandemic of the new type of corona virus infection 2019 [Covid-19] also affect people with Multiple Sclerosis (pwMS). Currently, the accumulating information on the effects of the infection regarding the & nbsp;& nbsp;demographic and clinical characteristics of the disease, as well as outcomes within different DMTs & cedil; enable us to have better practices on the management of the Covid-19 infection in pwMS. Objective: To investigate the incidence of coronavirus disease 2019 (Covid-19) and to reveal the relationship between the demographic-clinical and therapeutic features and the outcome of Covid-19 infection in a multi- center national cohort of pwMS.& nbsp; Methods: The Turkish Neurological Society-MS Study Group in association with the Italian MuSC-19 Study Group initiated this study. A web-based electronic Case Report Form (eCRF) of Study-MuSC-19 were used to collect the data. The demographic data and MS histories of the patients were obtained from the file tracking forms of the relevant clinics.& nbsp; Results: 309 MS patients with confirmed Covid-19 infection were included in this study. Two hundred nineteen (219) were females (70.9%). The mean age was 36.9, ranging from 18 to 66, 194 of them (62.8%) were under 40. The clinical phenotype was relapsing-remitting in 277 (89.6%) and progressive in 32 (10.4%). Disease duration ranged from 0.2 years to 31.4 years. The median EDSS was 1.5, ranging from 0 to 8.5. The EDSS score was<= 1 in 134 (43%) of the patients. 91.6% of the patients were on a DMT, Fingolimod was the most frequently used drug (22.0%), followed by Interferon (20.1%). The comorbidity rate is 11.7%. We were not able to detect any significant association of DMTs with Covid-19 severity.& nbsp; Conclusion: The Turkish MS-Covid-19 cohort had confirmed that pwMS are not at risk of having a more severe COVID-19 outcome irrespective of the DMT that they are treated. In addition, due to being a younger population with less comorbidities most had a mild disease further highlight that the only associated risk factors for having a moderate to severe COVID-19 course are similar with the general population such as having comorbid conditions and being older.