1999 Cilt 15 Sayı 1

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/15012

Browse

Now showing 1 - 17 of 17

Brokkolinin kontrollü atmosferde (KA) depolanma potansiyeli
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Özer, M. Hakan; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.
Çalışmada Pirate çeşidi brokkolilerin kontrollü atmosferde (KA) depolanma potansiyeli araştırılmıştır. Plastik kaplar içerisindeki brokkoliler, 0±0.5°C sıcaklık ve %90-95 nispi nem (n.n.) ortamındaki soğuk hücrelerde, farklı KA koşullarında [(%CO2: %O2) 0:21-kontrol, 5:2.5, 5:5, 5:7.5, 5:10] 84 gün süreyle muhafazaya alınmıştır. Brokkoliler, raf ömrünü belirlemek amacıyla, muhafazaya ilaveten 7 günde oda koşullarında bekletilmiştir. Muhafaza süresince ve raf ömrü sonunda alman örneklerde bazı fiziksel ve biyokimyasal analizler yapılmıştır. Çalışma sonucunda, tüm KA uygulamaları kontrole göre daha başarılı sonuçlar vermiştir. KA uygulamaları arasında ise 5:2.5 ve 5:5 KA bileşimleri daha iyi olarak belirlenmiştir.
Bursa ili topraklarının yarayışlı çinko durumu ve bu topraklarda çinko miktarlarının belirlenmesinde kullanılacak yöntemler
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Özgüven, Nurşen; Katkat, A. Vahap; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Toprak Bölümü.
Bursa ili topraklarını temsilen alman 40 toprak örneği üzerinde 9 farklı kimyasal ekstraksiyon yöntemi uygulanarak toprakların bitkiye yarayışlı çinko içerikleri saptanmıştır. Deneme topraklarının yarayışlı çinko miktarlarını belirlemek için kullanılan yöntemler biyolojik indekslerle yüksek korelasyonlar göstermiştir. Bu ekstraksiyon yöntemleri ile biyolojik indeksler arasındaki korelasyon katsayılarının önemine göre yöntemlerin önem sıralaması; 0.01 M HEDTA > 0.005 M DTPA + 0.01 MCaCi2 + 0.1 M TEA> 0.1 N HCl> 0.01 M Na2 EDTA + 1 M (NH.J2 C03 >0.01 M Na2EDTA > 1 N NH-10Ac > 0.01 M Na2EDTA + 1 N NH40Ac> 0.05 NHCl + 0.025 N H2SO"' > 0.01 M CaClı şeklinde bulunmuştur. 0.01 M HEDTA. 0.005 M DTPA + 0.01 M CaCiı + 0.1 TEA, 0.1 N HCl ve 0.01 M Na1EDTA + 1 M (NH4)ıCO; yöntemleri biyolojik indekslerle yüksek korelasyonlar verdiği için, bu yöntemlerden herhangi biri Bursa ili topraklarında yarayışlı çinko miktarını belirlemek amacıyla kullanılabilir. Ancak bu yöntemlerden O. 1 N HCl yöntemi biyolojik indekslerle yüksek korelasyon katsayılarını vermesi uygulama kolaylığı ve diğer yöntemlere göre daha ekonomik olması nedeni ile en uygun yöntem olarak önerilmektedir.
Mısır bitkisinin çinko, demir, mangan ve bakır içerikleri üzerine toprağa artan miktarlarda verilen çinkonun etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Özgüven, Nurşen Çıl; Katkat, A. Vahap; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi.
Bu araştırma, toprağa artan miktarlarda verilen çinkonun mısır bitkisinin çinko, demir, mangan ve bakır içerikleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla serada, Bursa ilinde 40 farklı yerden alınmış topraklar üz erinde mısır bitkisi yetiştirilmiştir. Denemede topraklara çinko O, 2.5, 5 ve 10 ppm düzeylerinde ZnS04. 7 H20 şeklinde uygulanmış ve bitkinin çinko, demir, mangan ve bakır içerikleri belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre araştırma konusu topraklara farklı düz eylerde uygulanan çinkonun mısır bitkisinin çinko, demir, mangan ve bakır içerikleri üzerine etkisi istatistiki yönden % 1 düzeyinde önemli bulunmuştur. Artan miktarlarda uygulanan çinkoya bağlı olarak mısır bitkisinin çinko içeriği artarken, demir, mangan ve bakır içeriklerinin ise azaldığı belirlenmiştir.
Bazı şeftali çeşitlerinde meyve seyreltme derecesinin verimlilik ve meyve kalitesi üzerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Ertürk, Ümran; Soylu, Arif; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.
Bu araştırma 1994-1996 yılları arasında, Bursa yöresinin bazı önemli şeftali çeşitlerinde farklı derecelerdeki seyreltme uygulamalarının verim ve meyvelerin kalite özelliklerine etkilerini saptamak amacıyla yapılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, meyve ağırlığı seyreltmeye bağlı olarak değişmiştir. Dixired, Redhaven ve J.H.Hale çeşitlerinde ürün yükü arttıkça meyve ağırlığı kısmi bir azalma eğilimi göstermiş sürgünde 4 ve 5 meyve bırakılan uygulamalar, diğer uygulamalara göre daha düşük değerler vermiştir. Daha büyük meyve veren seyreltme uygulamalarındaki Et/Çekirdek oranı genellikle daha yüksek bulunmuştur. Seyreltme derecesine bağlı olarak meyvelerin sertlik, SEKM, pH, asit, toplam ve invert şeker değerlerinde belirgin ve kararlı bir değişim saptanmamıştır. Ağaç başına ve gövde kesit alanını düşen verim bağlamından en yüksek değerleri sürgün başına daha fazla meyve bırakılan uygulamalar genellikle de 4 ve 5 meyveli uygulamalar vermiştir. Sürgün boylan uygulamalara göre belirgin bir değişim göstermemişdir. Birim uzunluğa düşen sürgün sayısı, ürün artışına paralel olarak kısmen veya önemli derecede azalmıştır.
Gibberellik asit ve katlama uygulamalarının kivi fidelerinde çıkış ve büyüme üzerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Sivritepe, Nuray; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bahçe Bitkileri Bölümü.
Araştırmada Bruno kivi çeşidine ait tohumlar kullanılmıştır. Tohumlarda dinlenmeyi ortadan kaldırmak ve çimlenmeyi teşvik etmek amacıyla GA3, katlama ve katlama + GA3 uygulamalarından yararlanılmıştır. GA3 uygulamaları tohumların 24 saat süreyle 1500, 2000 ve 2500 ppm dozlarında bekletilmesiyle gerçekleştirilmiştir. Katlama uygulamalarında ise tohumlar nemli kum içerisinde O, 2, 4 ve 6 hafta süreyle 4°C 'de bekletilmişl erdir. Bir grup tohum ise bu katlama sürelerine ilave olarak 24 saat süre ile O, 10, 50 ve 100 ppm GA3 'te bekletilmiştir. Bu uygulamalardan sonra tohumlar içlerinde kum + torf (1: 1 v/v) bulunan plastik çimlendirme tepsilerine ekilerek, 2l±l °C'ye ayarlanmış iklim dolabında 45 gün süre ile çimlenmeye bırakılmıştır. Toplam fide çıkışı ve fide büyümesine olan etkileri bakımından en iyi sonuçlar; 6 hafta katlama, 4 hafta katlama + 50 ppm GA3 uygulaması ve 2000 ppm GA3 uygulamasından elde edilmiştir.
Mis süt sanayi arıtma tesisi atığının tarımda kullanılma olanakları
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Özgüven, Nurşen Çil; Katkat, A. Vahap; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Toprak Bölümü.
Süt sanayi arıtma tesisi atığının toprağın kimi fiziksel ve kimyasal özellikleri üzerine olan etkisinin araştırılması amacıyla bu çalışmada Mis Süt Sanayi A.Ş. Gönen Fabrikası arıtma tesisinden çıkan arıtma çamuru kullanılmıştır. Deneme sera koşullarında yürütülmüş, atık madde 2, 4, 6 ve 8 t/da hesabıyla toprağa uygulanmış ve topraklar 1,2,3 ve 4 ay süre ile inkübasyona bırakılmıştır. Belirtilen süreler sonunda saksılardan alınan toprak örneklerinin kimi fiziksel ve kimyasal özellikleri belirlenmiştir. Toprağa karıştırılan atık madde miktarına bağlı olarak toprak pH'sı, EC, toprağın organik madde içeriği, toplam azot içeriği, yarayışlı fosfor miktarı, toprakların değişebilir sodyum, potasyum, yarayışlı bakır ve çinko miktarlarında belirgin artışlar meydana gelmiştir. Atık maddenin toprak pH's1, EC ve topraktaki sodyum içeriğinde artış meydana getirmesi teorik olarak bitki gelişmesi üzerine olumsuz etkiler yaratırken organik madde ve öteki mineral element içeriklerinde meydana gelen artışlar ise bitki gelişmesi üzerine olumlu etkiler yapacaktır.
Bursa ilinde yetiştirilen buğdaylarda kök ve kökboğazı fungal hastalık etmenlerinin saptanması üzerinde araştırmalar
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Arslan, Ümit; Baykal, Necati; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Bitki Koruma Bölümü.
Bu çalışma, 1996 ve 1997 yıllarında Bursa ilinde yetiştirilen buğdaylardaki kök ve kökboğazı fungal hastalık etmenlerini saptamak amacıyla yapılmıştır. Sürvey alanları Bursa ilinin Karacabey, Mustafakemalpaşa, Nilüfer, Orhaneli ve Yenişehir ilçeleridir. Araştırma alanındaki hastalığa yakalanma oranı 1996 ve 1997 yıllarında sırasıyla %14.53 ve %11.27, yaygınlık oranı ise %38.81 ve %37.97'dir. Hastalıklı buğdayların kök ve kökboğazından en yüksek oranda izole edilen funguslar Fusarium spp., Rhizoctonia cerealis van der Hoeven, Alternaria alternato (Fr.) Keissler ve Drechslera sorokiniana (Sacc.) Subram and Jain 'dir. Fusarium spp. ve Rhizoctonia cerealis izolatları ile yürütülen patojenisite testlerinde, patojenisitesi en yüksek izolatların R. cerealis, F. culmorum ve F. gramineorum 'a ait olduğu saptanmıştır.
Bursa ili kırmızı kahverengi Akdeniz büyük toprak grubu topraklarının verimlilik durumunun belirlenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2001) Tümsavaş, Zeynal; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Toprak Bölümü.
Bu araştırma, Bursa ili Kırmızı Kahverengi Akdeniz büyük toprak grubu topraklarının verimlilik durumunu belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Bu amaçla araştırma alanını temsil edebilecek şekilde 25 adet toprak örneği alınmış ve bu örneklerin bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre topraklar genellikle orta ve ince bünyeli, nötr ve hafif alkolin pH'da, tuzluluk sorunu olmayan, kireç, organik madde, toplam N ve yarayışlı Fe yönünden yetersiz, değişebilir K, Ca, Mg ile yarayışlı P, Mn, Cu ve Zn yönünden yeterli düzeyde olduğu ortaya konulmuştur.
Allüvial topraklarda farklı organik gübrelerin mineralizasyonu ve mineralizasyon üzerine bor konsantrasyonlarının etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Çengel, Muzaffer; Başar, Haluk; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi.
Bu çalışma, farklı bor konsantrasyonları içeren topraklarda yeşil, çöp ve ahır gübrelerinin mikrobiyolojik mineralizasyonlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, gübreler % 5 oranında toprakla karıştırılarak C mineralizasyonu için 35. N mineralizasyonu için 40 gün süreyle inkübasyona bırakılmıştır. İncelenen organik gübrelerden yeşil gübrenin, çöp ve ahır gübrelerine göre daha kısa zamanda mineralize olduğu belirlenmiştir. Organik gübrelerde C'nun mineralizasyon sırasının çoktan aza doğru; yeşil gübre>çöp gübresi> ahır gübresi, N mineralizasyon sırasının ise, yeşil gübre>ahır gübresı> çöp gübresi şeklinde gerçekleştiği belirlenmiştir. Karbon ve N mineralizasyonunu 0.333 - 0.495 ppm arasındaki bor değerlerinin aktivite ettiği, ancak 0.514 - 0.613 ppm bor değerlerinin az da olsa mineralizasyonu olumsuz yönde etkiledikleri belirlenmiştir.
Isparta ekolojik koşullarında farklı nohut (cicer arietinum L.) genotiplerinde ekim zamanlarının verim ve verim öğelerine etkilerinin belirlenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Karasu, Abdullah; Uludağ Üniversitesi/Mustafa Kemal Paşa Meslek Yüksek Okulu.
Bu araştırma, Isparta ekolojik koşullarında nohutta farklı ekim zamanl arının verim ve bazı tarımsal özellikler üzerine etkisini belirlemek amacıyla 1996 ve 1997 yıllarında yapılmıştır. Araştırmada, İspanyol nohut (bölgesel ekotip), 4N-1024/1 hattı ve Akçin-91 çeşidi her iki yılda da 5 farklı ekim zamanında (Mart ortası, Nisan başı, Nisan ortası, Mayıs başı, Mayıs ortası) ekilmiştir. İki yıllık sonuçlara göre, incelenen karakterler üzerine ekim zamanları önemli etkide bulunmuştur. Ekim zamanı geciktikçe verim ve verim öğelerinde önemli miktarlarda azalmalar olmuştur. Elde edilen bulgular, Nisan ortası ekimlerinde tane veriminin Mart ortası ekimlerine göre % 47 oranında azaldığını göstermektedir. Mayıs başı ve Mayıs ortası ekimlerinden verim alınamamıştır. Primer dal sayısı dışındaki diğer tüm özelliklerde çeşitler arası farklılıklar önemli çıkmıştır.
Yan-yapraklı ve normal yapraklı bezelye (pisum sativum L.) melezlerinin tarla ve sera koşullarındaki bazı tarımsal ve morfolojik özellikleri
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Uzun, Ayşen; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.
Bu araştırma; kışa dayanıklı, yarı-yapraklı, beyaz çiçekli, yatmaya dayanıklı, sarı veya yeşil renk tohumlu, ot ve tohum verimi yüksek bezelye (Pisum sativum L.) hatları elde etmek amacı ile başlatılmıştır. Araştırmada; erkenci, kışa hassas, yarı-yapraklı, beyaz çiçekli, kısa veya orta boylu, yatmaya dayanıklı, sarı veya yeşil renk tohumlu Odin ve Princess çeşitleri ana; geççi, kışa dayanıklı, normal yapraklı, kırmızı çiçekli, uzun boylu, yatmaya hassas, koyu renk tohumlu Tarman Yem Bezelyesi çeşidi baba olarak kullanılmıştır. Sera ve tarla koşullarında; F2 F5 generasyonlarında yaprak özelliği, bitki boyu, meyvede tohum sayısı, bitkide meyve ve tohum sayısı, bitki başına biyolojik verim, tohum ve kes verimi gibi gözlemler yapılmıştır. Gözlemler sonucunda, tek bitkiler arasında büyük bir varyasyon görülmüştür. Genel olarak; melez bitkilerin, yapılan ölçümler sonucunda, baba olarak kullanılan Tarman çeşidinden daha düşük, ana olarak kullanılan Odin ve Princess çeşitlerinden ise daha yüksek değerler verdiği; ancak belirlenen amaçlara uygun tek bitkilerin bulunduğu belirlenmiştir.
Yarı yaylı kültivatörlerde sarmal emniyet yaylarının tarla koşullarında çeki ve güç gereksinimlerine bağlı olarak belirlenen parametreleri
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Okursoy, Rasim; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarım Makinaları Bölümü.
Yarı yaylı kültivatörler, ülkemizde yaygın olarak pullukla yapılan toprak işlemenin ardından tarlaya sokulan bir toprak işleme aletidir. Yan yaylı kültivatörlerde bir emniyet düzeni olarak çalışan helisel yayların, boyutlarına ve malzeme özelliklerine bağlı olarak belirlenen parametrelerinin doğru bir şekilde saptanabilmesi bu çalışmanın temelini oluşturmaktadır. Yan yaylı tarla kültivatörlerde kullanılan helisel emniyet yaylarında, kültivatörün tarla koşullarında çalışması sırasında karşılaştığı toprak direnci ve bu direnci yenmek için gerekli çeki gücünün büyüklüğüne bağlı olarak, yay teli çapı, yay sarım çapı, yay gerilmesi, yay genleşmesi yay indeksi, uygun yay tasarımlan için aktif halka sayısı ve yay halkalarında oluşan emniyetli gerilme sınırlarının belirlenmesi bu parametrelerin başında gelmektedir. Yapılan çalışmalar sonucunda yay parametrelerine ilişkin sayısal büyüklüklerin, kültivatörlerin geometrik boyutlarına, iş derinliğine, iş genişliğine makinanın içinde çalıştığı toprak cinsine, toprağın yapısına ve fiziksel durumuna, makinanın ayak yapısına ve topraktaki çalışma hızına bağlı olarak modellenebileceği gösterilmiştir.
Asılır tip kulaklı pulluklara ilişkin çeki kuvveti ve çeki gücü gereksinimlerinin bilgisayar destekli tasarımlarla belirlenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Okursoy, Rasim; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarım Makinaları Bölümü.
Bitkisel üretimde verim ve kalitenin artması, yetiştirilen ürünün çeşidine bağlı olduğu kadar, ürünün yetiştirildiği ortamdaki bazı koşulların da bitkilerin isteklerine olan uygunluğa bağlıdır. Bu koşullardan en önemlisi, bitkisel üretimde uygun tohum yatağı hazırlığıdır. İyi bir tohum yatağı hazırlığı ise, toprakta bitkinin istediği koşulları sağlayabilecek alet ve ekipmanların kullanılmasına bağlıdır. Kulaklı pulluklar bu özellikleri nedeniyle, anız bozmadan itibaren tohum yatağı hazırlığında kullanılan en önemli ve en etkili tarım makinalarıdır. Kulaklı pullukların çalışmadaki performansını belirleyen parametrelerin başında ise değişik toprak koşullarında ve değişik çalışma hızında gerekli çeki kuvveti ve bu kuvvete bağlı olarak saptanan güç gereksinimi gelmektedir. Bu çalışmada tohum yatağı hazırlığında kullanılan ve traktörün üç nokta asla sistemine bağlı olarak çalışan asılır tip bir kulaklı pulluk için gereksinim duyulan çeki kuvveti ve bu kuvvetin neden olduğu çeki gücü gereksinimine ilişkin bir model üzerinde çalışılmıştır. Geliştirilen matematik modele ilişkin denklem, bilgisayar ortamında çözümlenerek sonuçları bu konuda çalışacak araştırıcıların hizmetine sunulmuştur.
Bursa ekolojik koşullarında bazı ekmeklik buğday (triticum aestivum L.) çeşitlerinin kimi kalite özelliklerinin incelenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Taş, Birol; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.
Bu araştırma, bazı ekmeklik buğday (T. aestivum L.) çeşitlerinin kimi kalite özelliklerini belirlemek amacıyla Uludağ Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Merkezi deneme alanlarında 1996-98 yılları arasında yürütülmüştür. Araştırmada Gönen, Cumhuriyet, Kırkpınar, Saraybosna, Atilla-12, Kate-A-l ve Momtchil çeşitleri kullanılmıştır. Çeşitlerin 1000 tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, protein oranı, sedimantasyon değeri, glüten (yaş öz) oranı ve kül oranı incelenmiştir. Araştırma sonucunda, Momtchil, Atilla-12 ve Saraybosna çeşitlerinin birçok kalite özelliği bakımından öteki çeşitlerden daha yüksek değerler aldıkları görülmüştür. Ancak, kalite analizlerinin birkaç yıl daha yapılmasının, araştırma sonuçlarının doğrulanması açısından uygun olacağı düşünülmektedir.
Devredilen sulama şebekelerinin karşılaştırma göstergeleri ile değerlendirilmesi
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Değirmenci, Hasan; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü.
Bu çalışmada; sulama sistemleri arasında sulama performansının karşılaştırmalı analizini sağlayan ve Uluslararası Su Yönetimi Enstitüsü (İWMI) tarafından geliştirilen, şebeke alam brüt üretim değeri (SABÜD), sulanan alan brüt üretim değeri (SABÜD), saptırılan suya karşılık brüt üretim değeri (SSKBÜD), bitki su ihtiyacına karşılık brüt üretim değeri (BSİKBÜD), su temini oranı (STO) ve sulama oranı (SO) göstergeleri 1998 yılı sulama sonuçlarına göre, sulama birliklerine devredilen 158 sulama şebekesine uygulanmış ve sistem performansları değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda devredilen sulama şebekelerinde ŞABÜD 144- 8349 $/ha; SABÜD 190-14843 $/ha: SSKBÜD 0.02-1. 84 $/m3; BSİKBÜD 0. 04-3.02 $/m3 STO 0.91-7.15 ve SO ise% 4-%100 olarak belirlenmiştir.
Değişik zamanlarda ve artan miktarlarda uygulanan azotlu gübrenin ekmeklik otholom buğday çeşidinin verim ve verim öğeleri üzerine etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 1999) Tümsavaş, Zeynal; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Ziraat Fakültesi Toprak Bölümü.
Bu araştırma Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliğinde yetiştirilen ekmeklik Otholom buğday çeşidinin verim ve bazı verim öğeleri üzerine, değişik zamanlarda ve artan miktarlarda uygulanan azotlu gübrenin etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Tarla denemesi tesadüf blokları deneme planına göre dört tekerrürlü olarak kurulmuş, ekimle birlikte bütün parsellere 5 kg P2 O5 / da hesabıyla triple süperfosfat verilmiştir. Azot beş ayrı dozda (0, 8, 12. 16 ve 20 kg N/da) uygulanmıştır. Kontrol dışındaki bütün parsellere ekimle birlikte 5 kg N/da hesabıyla üre verilmiştir. Azotun geriye kalanı iki farklı uygulama zamanında verilmiştir (I. Geriye kalan azotun tamamımın kardeşlenme döneminde, ll. Geriye kalan azotun yarısının kardeşlenme, diğer yarısının ise sapa kalkma döneminde). Araştırma sonuçlarına göre, azotun verilme zamanının verim ve bazı verim öğeleri üzerine etkili olmadığı belirlenmiştir. Azot dozlarının ise verim ve verim öğeleri üzerine etkili olduğu, azotun 12 kg N/da dozunun yeterli olduğu saptanmıştır.
Bursa ekolojik koşullarında ekmeklik buğdaylarda (triticum aestivum L.) verim ve verime etkili bazı özelliklerin korelasyonu ve path analizi
(Uludağ Üniversitesi, 2001) Yağdı, Köksal; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi.
Bursa ekolojik koşullarında 1994, 1995 ve 1996 yıllarında ondört farklı ekmeklik buğday genotipi ile yürütülen çalışmada, dekara tane verimi, bitki boyu, başakla tane sayısı, başakla tane ağırlığı, 1000 tane ağırlığı ve hektolitre ağırlığı arasındaki korelasyonlar ile bu özelliklerin dekara tane verimi üzerine doğrudan ve dolaylı etkileri araştırılmıştır. Çalışma sonucunda başakta tane ağırlığının dekara tane verimi üzerine en etkili özellik olduğu ve Bursa koşullarında yürütülecek ıslah programlarında başakta tane ağırlığının seleksiyon kriteri olarak ele alınabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Browse

collection.page.browse.recent.head