“Ada şairi” olarak Tahsin Nahit"

Abstract

1887 tarihinde İstanbul’da doğan Tahsin Nahit’in çocukluk ve gençlik yıllarının büyük bir kısmı, onun şiir, hayal, duygu dünyasında büyük yer kaplayan Büyükada’da geçer. Şiirlerinin büyük bir kısmında Ada’yı arka fon olarak kullanması, Ada’nın etkisinin Tahsin Nahit üzerinde ne derece önemli olduğunu ortaya koymaktadır. Büyükada’da geceleri mehtabı çamlıktan seyretmesi, Ada sahillerinde dolaşıp denizde beyaz perilerin yüzdüğünü tahayyül etmesi, onun şiirine önemli ölçüde ilham kaynağı olmuştur. Sadece sanatında değil, hayatında da Ada’nın rolü o derece büyüktür ki kızı Mina Urgan, hatıralarında, babasının evliliğinde de Adalar şairi olmasının etkisinden bahsetmektedir. Ölümünden sonra da Halid Fahri Ozansoy’un da ifade ettiği gibi, çok sevdiği Büyükada bu genç şairin ebedi istirahatgâhı olmuştur. Bu makalede Türk edebiyatında Ada şairi olarak bilinen Tahsin Nahit’in şiirlerinden hareketle, Ada’nın onun şiirlerine nasıl yansıdığı tespit edilmeye çalışılacaktır.

Born in Istanbul in 1887, Tahsin Nahit spent most of his childhood and youth in Büyükada, which occupied a large place in his world of poetry, dreams and emotions. The fact that he uses the Islands as a background in most of his poems reveals how important the influence of the Island was on Tahsin Nahit. Watching the moonlight from the pine trees at night on Büyükada, wandering around the island’s shores and imagining white fairies swimming in the sea, were a significant source of inspiration for her poetry. Ada’s role not only in his art but also in his life is so great that his daughter, Mina Urgan, mentions in her memoirs the impact of being an Adalar poet on her father’s marriage. As Halid Fahri Ozansoy stated after his death, Büyükada, which he loved very much, became the eternal resting place of this young poet. In this article, based on the poems of Tahsin Nahit, known as the poet of the Islands in Turkish literature, we will try to determine how the Island is reflected in his poems.