Dinî mimaride Batılılaşma Dönemi duvar resimlerine bir örnek: Kemaliye Köyü Camii

Abstract

Bursa ili Keles ilçesine bağlı olan Kemaliye Köyü, ilçe merkezinin 11 km. güneyinde yer almaktadır. En eski Osmanlı kroniklerinde bile adı geçen köyün ahalisinin Kızılkeçili yörüklerinden olduğu bilinmektedir. Cumhuriyet dönemine kadar Kızılkise adıyla bilinen köyün adı, 1922 yılında Kemaliye olarak değiştirilmiştir. Köyde Bizans döneminden kalma yıkık mimari kalıntılar mevcuttur. Köyün merkezinde bulunan cami XIX. yüzyılın son çeyreğinde inşa edilmiş ve devrin sanat üslubu çerçevesinde süslenmiştir. Cami ve tezyinatı en son 2010 yılında Bursa Büyükşehir Belediyesi tarafından tamir edilmiştir. Köyde yaşlılar tarafından anlatılan ve ne zaman yıkıldığına dair kesinlik bulunmayan bir tekkenin de varlığından bahsedilmektedir. Tekkeye ait olduğu söylenen sancak-ı şerîf ve sakal-ı şerîf cami içinde muhafaza edilmektedir. Kâgir ve ahşap iskelet sistem olarak inşa edilmiş bulunan cami bir son cemaat yeri ile bir ana sahından oluşmaktadır. Cami iç duvarlarını süsleyen kalem işi süslemeler ile ahşap işçiliği, yapıldığı dönemin sanat anlayışını günümüze taşıması bakımından önem arz etmektedir.Kemaliye Village, which is connected to Keles District of Bursa province, is located 11 km. south of the district center. Even in the oldest Ottoman chronicles, it is known that the inhabitants of the village mentioned were from Kızılkeçili nomads. The name of the village, which was known as Kızılkise until the Republican period, was changed to Kemaliye in 1922. There are ruined architectural remains from the Byzantine period in the village. The mosque in the center of the village XIX. it was built in the last quarter of the century and decorated within the framework of the art style of the period. The mosque and its decoration were last repaired by Bursa Metropoli-tan Municipality in 2010. There is also a mention of the existence of a dervish lodge in the villa-ge, which was told by the elderly and there is no certainty about when it was destroyed. The sanjak-ı şerîf and the beard-i şerîf, which are said to belong to the lodge, are preserved in the mosque. The mosque, which was built as a masonry and wooden skeleton system, consists of a narthex and a main aisle. The hand-drawn ornaments and woodwork that adorn the interior walls of the mosque are important in terms of bringing the artistic understanding of the period it was made to the present.