Managerial practices related to the survival of calves in dairy cattle breeding farms in Hendek district-I

Abstract

This research was conducted out to determine the knowledge, ideas and behaviors related to the managerial practices of calf’s survival in dairy cattle farms in Hendek district of Sakarya province, and to analyze the status of the existing farms. In the research, were identified farms which are registered to Turkvet and e-breeding system database having ten or more dairy cattle in Hendek district. Random sampling method was used to determine the sample size. The identified farms are divided into five class which are 10-20 heads, 21-30 heads, 31-40 heads, 41-50 heads and over 50 heads of cattle. In this context, after obtaining general data about the farms, questions related to the main topics about the care and management of calves such as colostrum use, feeding practices, health protection and housing were evaluated. In feeding management, farms with a capacity of 40 heads and less prefer grazing and supplementary feeding, while farms with a capacity of 40 heads and above prefer to feed in barns (P<0.05). While 74% of all farms have an annual average milk yield of less than 5000 liters, 26% yield more than 5000 liters (P<0.05). 15.6% of the farms produce less than five calves, 33.8% 6-10 calves, 28% 11-20 calves, and 22.5% have 20 or more calves (P<0.05). In 70.5% of the farms, calf losses occur within the first 30 days, followed by a decrease in deaths in the following weeks. While the answer to the question of separating the calves from their mothers after birth comes to the forefront in small-scale farms, the approach to separate them immediately or within the first 12 hours becomes prominent as the farm capacity increases (P<0.05). It was determined that approximately 77% of the farms did not have such an approach to determine the quality of the colostrum given to the calves, and it was determined that quality assessments were made as the farm capacity increased (P<0.05).Bu araştırma Sakarya ili Hendek ilçesi süt sığırcılığı işletmelerindeki buzağılarda yaşama gücü ile ilişkili yönetsel uygulamalar konusunda bilgi, fikir ve davranışları belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada Türkvet ve e-ıslah sistemi veri tabanına kayıtlı Hendek ilçesindeki 10 baş ve üzeri süt sığırı varlığına sahip işletmeler belirlenmiştir. Örnek büyüklüğünün belirlenmesinde tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Belirlenen işletmeler 10-20, 21-30, 31-40, 41-50 ve 50 baş üzeri sığır varlığına sahip olan işletmeler olmak üzere 5 gruba ayrılmıştır. Bu kapsamda işletme ile ilgili genel veriler alındıktan sonra buzağıların bakım ve yönetimine yönelik olarak kolostrum kullanımı, besleme uygulamaları, sağlık koruma ve barındırma gibi temel konu başlıklarına yönelik sorular değerlendirilmiştir. İşletmelerde hayvan varlığı arttıkça yerli ırkların yerini kültür ırkı ve melezlerinin aldığı görülmektedir. Sığırların beslenme yönetimi, 40 baş ve altı kapasiteye sahip olanların otlatma ve ek yemlemeyi şeklini tercih ederken, 40 baş üzeri kapasiteye sahip olanlar ahırda beslemeyi tercih etmektedir (P<0.05). Tüm işletmelerin %74'ünde yıllık ortalama 5000 litreden daha az süt verimi elde edilirken, %26'sı ise 5000 litreden fazla üretim yapmaktadır (P<0.05). İşletmelerin %15.6'sı yılda 5 adetten az, %33.8'i 6-10 adet, %28'i 11-20 adet ve %22.5'i de 20 baş ve üzeri buzağı elde etmektedir (P<0.05). İşletmelerin %70.5'inde buzağı kayıpları ilk 30 gün içerisinde gerçekleşmekte, ilerleyen haftalarda ölümler azalmaktadır. Buzağıların doğumdan sonra analarından ayrılması sorusuna, küçük ölçekli işletmelerde yanında tutarım cevabı öne çıkarken, işletme kapasitesi artıkça derhal veya ilk 12 saat içinde ayırırım yaklaşımı öne çıkmaktadır (P<0.05). Buzağılara verilen kolostrumun kalitesinin belirlenmesine yönelik olarak işletmelerin yaklaşık %77’inde böyle bir yaklaşımın olmadığı, işletme kapasitesi artıkça kaliteye yönelik değerlendirmelerin yapıldığı belirlenmiştir (P<0.05).