Para teorisi ve Keynesgil iktisat
dc.contributor.author | Johnson, Harry G. | |
dc.contributor.buuauthor | Ertaş, Sacit | |
dc.contributor.department | İktisadi ve Sosyal Bilimler Fakültesi | |
dc.date.accessioned | 2021-06-23T09:31:13Z | |
dc.date.available | 2021-06-23T09:31:13Z | |
dc.date.issued | 1980 | |
dc.description.abstract | Para Teorisinin kapsamı nedir? Teori ne ile ilgilenmektedir? Bunlar bizi doğrudan Keynesgil devriminin kalbine götüren sorulardır. Keynesgil devrimden önce para teorisinin temel ilgi alanı fiyat düzeyi teorisi ve fiyatlar genel düzeyinin belirlenmesinden oluşuyordu. Fiyat düzeyi ile ilgili ayrıca iktisadi dalgalanmalar sorusu vardı. Artan fiyatların geliri rantiyelerden müteşebbislere yeniden dağıtma, kar bekleyişlerini arttırma ve yatırımlan uyarma etkileri olduğundan bu dalgalanmalar ile fiyat düzeyindeki hareketler birbiri ile bağlantılı idi. Keza, düşen fiyatların geliri müteşebbislerden rantiyelere yeniden dağıtma, kar bekleyişlerini azaltma ve yatırımları caydırma etkileri vardı. Klasik para teorisinin iktisadi dalgalanmalar aracılığı ile tesadüfen teori içine giren istihdam düzeyi ile doğrudan ilgilenmediği gözlenmektedir. Klasik teorisyenler ücretlerdeki ve fiyatlardaki esneklik sonucu ortaya çıkan tam istihdama yönelik bir eğilimi varsaymakta ve işsizliği ücretlerin ve fiyatların rijitliğine atfetmekteydiler. Keynesgil görüşü savunan bazı iktisatçıların iddiasının aksine, klasik iktisatçıların otomatik istihdamı varsaymadıklarını belirtebiliriz. Klasiklerin sisteminde tam , istihdam ücret-fiyat esnekliğinden türetilmektedir. öte yandan, klasikler ücret-fiyat esnekliğinin istihdam üzerindeki etkilerini-Keynesgillerin gösterdiği gibi yeterince araştırmamışlar ve tek bir mal veya faktör analizini ekonominin bütününe yanlış bir şekilde uygulamışlardır. Keza, klasik teori parasal faktörler tarafından değil de reel faktörlerce belirlendiğini ileri sürdüğü faiz haddi teorisini doğrudan incelememiştir. Bununla birlikte, klasik teorisyenler fiyat eğilimlerini ve dalgalanmaları ıklamak için parasal güçleri - reel ve piyasa faiz haddi arasındaki ayrılığın etkileri ile ilgili herkesçe bilinen analiz biçiminde olduğu gibi - göz önüne almışlardır. | tr_TR |
dc.identifier.citation | Johnson, H. G. (1980). "Para teorisi ve Keynesgil iktisat". çev. Sacit Ertaş. Bursa Üniversitesi İktisadi ve Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 135-150. | tr_TR |
dc.identifier.endpage | 150 | tr_TR |
dc.identifier.issue | 2 | tr_TR |
dc.identifier.startpage | 135 | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11452/20769 | |
dc.identifier.volume | 1 | tr_TR |
dc.language.iso | tr | tr_TR |
dc.publisher | Bursa Üniversitesi | tr_TR |
dc.relation.journal | Bursa Üniversitesi İktisadi ve Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi | tr_TR |
dc.relation.publicationcategory | Makale - Ulusal Hakemli Dergi | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.subject | Para teorisi | tr_TR |
dc.subject | Keynesgil iktisat | tr_TR |
dc.title | Para teorisi ve Keynesgil iktisat | tr_TR |
dc.type | Article | en_US |
local.contributor.department | İktisadi ve Sosyal Bilimler Fakültesi | tr_TR |