Evaluation of nineteen potato cultivars for salt tolerance and determination of reliable parameters in tolerance

Abstract

This investigation was aimed to explore the varietal differences in salinity tolerance of potato (Solanum tuberosum L.) plants by linking the overall salinity tolerance with changes in different morphological and physiological characteristics. Nineteen currently used potato cultivars were grown under controlled conditions in greenhouse at 25-18 (±2) °C (day/night), 70% relative humidity under non-saline and 5dS m-1 NaCl conditions for 90 days. For this purpose, tubers were planted in 14L pots, containing soil: peat: vermiculite (3:1:1). Salt treatment was started 1 week after all the seedlings where emerged. Salt stress tolerance of potato plants were determined with visual damage scale, cell membrane injury analysis and malondialdehyde (MDA) content, the indicator of lipid peroxidation. Leaf relative water content (RWC), loss of turgidity (LT) and total soluble protein (TSP) content were also examined. In addition, the protein profiles of leaf tissues of plants were evaluated by SDS-PAGE. In conclusion; among 19 potato cultivars evaluated cvs. Bettina, Challenger, Granola, Lady Claire, Musica and Orchestra were the most susceptible, cvs. Desiree and Russet Burbank were the most tolerant to salt stress. The data indicated that the low cell membrane injury and MDA content made cvs. Desiree and Russet Burbank relatively salt-tolerant cultivars. Besides, it is concluded that, visual damage scale and SDSPAGE protein profiles also could be used as biomarkers in salt stress tolerance of potato cultivars.

Bu çalışmada, genel tuzluluk toleransını farklı morfolojik ve fizyolojik özelliklerdeki değişiklikler ile ilişkilendirerek patates (Solanum tuberosum L.) bitkilerinin tuzluluk toleransındaki çeşit farklılıklarının araştırılması hedeflenmiştir. Ticari olarak kullanılan on dokuz patates çeşidi kontrollü serada 25-18 (± 2) ° C (gündüz/gece) sıcaklık ,% 70 bağıl nem, tuz uygulanmayan ve 5 dS m-1 NaCl koşulları altında 90 gün süre ile yetiştirilmiştir. Bu amaçla, yumrular toprak: torf: vermikülit (3:1:1) içeren 14L’lik saksılara dikilmiştir. Tuz uygulamalarına, tüm fidelerin çıkışından 1 hafta sonra başlanmıştır. Patates bitkilerinin tuz stresine toleransı, görsel zararlanma skalası, hücre membran zararlanma oranı ve lipit peroksidasyonunun göstergesi olan malondialdehit (MDA) içeriği ile belirlenmiştir. Yaprak oransal su kapsamı (YOSK), turgor kaybı (TK) ve toplam çözünür protein (TÇP) içeriği de incelenmiştir. Ayrıca bitkilerin yaprak dokularının protein profilleri SDS-PAGE ile değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, değerlendirilen 19 patates çeşidi içerisinden Bettina, Challenger, Granola, Lady Claire, Musica ve Orchestra çeşitlerinin tuz stresine en duyarlı, Desiree ve Russet Burbank çeşitlerinin ise tuz stresine en toleranslı çeşitler olduğu belirlenmiştir. Veriler, düşük hücre membran zararı ve MDA içeriğinin Desiree ve Russet Burbank çeşitlerini nispeten tuza toleranslı çeşitler yaptığını göstermiştir. Ayrıca, görsel zararlanma skalası ve SDS-PAGE protein profillerinin de patates çeşitlerinin tuz stresine toleransında biyobelirteç olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.