The place of psychologism in Husserl's philosophy

Abstract

Psychologism is a doctrine, which emerged in the 19th century as psychology had become a scientific endeavor. Husserl, at first, by the influence of Brentano who is both a psychologist and an empiricist, directed towards psychologism. However, Husserl thought that the influence of empiricism on psychologism is too great and the explanations of psychologism about intentionality and consciousness are not efficient. Thus, Husserl refused psychologism since it is impossible to obtain the objective truth by the science of psychology, which depends on individual experience and the actual and factual world. Instead, he established the science of phenomenology, which investigates the essence of consciousness in order to deduce and describe necessary and universal ıruths about experience. This paper inıends to investigate the role of psychologism in developing the method of transcendental phenomenology.

Psikolojizm, 19. yüzyılda psikolojinin bilimsel bir nitelik kazanmasıyla ortaya çıkmış bir akımdır. Husserl önceleri hem bir deneyimci hem de psikolojist olan hocası Brentano'nun etkisinde kalarak psikolojizme yönelmiştir. Ancak Husserl psikolojizmin deneyimcilikten çok fazla etkilendiğini ve yönelmişlik ve bilinçle ilgili açıklamalarının yetersiz olduğunu düşünür. Dolayısıyla, Husserl, tamamen bireysel deneye ve gerçek, olgusal dünyaya dayanan psikoloji bilimi ile nesnel doğruya ulaşmak mümkün olmadığı için psikolojizmi reddeder ve onun yerine deneyimin zorunlu ve tümel doğrularını çıkarsamak ve betimlemek amacıyla bilincin özsel yapılarını inceleyen fenomenoloji bilimini geliştirir. Bu yazı Husserl'in transandantal fenomenoloji yöntemini geliştirmesinde psikolojizmin oynadığı rolü ayrıntılarıyla incelemeyi hedeflemektedir.