Lokal ileri ve metastatik mide kanserli hastalarda tedavi öncesi AFP, CEA ve CA 19-9 serum seviyeleri ile klinikopatolojik faktörlerin arasındaki ilişki

Abstract

Lokal ileri ve metastatik mide kanserli 70 hastanın tedavi öncesi AFP, CEA ve CA 19-9 serum seviyeleri retrospektif olarak araştırıldı. Bu markerlar için pozitiflik oranı sırasıyla %55.7, %40 ve %32.9 bulundu. Tümör belirteçlerinin pozitif seviyeleri için univaryet analizleri, AFP pozitifliğinin karaciğer metastaz varlığı (p=0.033) ve rezektabilite oranı ile anlamlı ilişkisinin olduğunu (p=0.041), CEA pozitifliğinin ileri tümör evresi (p=0.011), tümör boyutu (p=0.004), karaciğer metastaz varlığı (p=0.001), serozal invazyon sıklığı (p=0.004) ve rezektabilite (p=0.011) ile anlamlı ilişkisinin olduğunu ve son olarak CA 19.9 pozitifliğinin ileri tümör evresi (p=0.006), tümör boyutu (p=0.002), serozal invazyon sıklığı (p=0.002), periton metastaz sıklığı (p=0.005) ve asit gelişimi (p=0.005) ile anlamlı ilişkisinin olduğunu gösterdi. Sonuç olarak, kanser hastalarında tedavi kararı verilirken tümör markeri kullanımı, klinik ve radyolojik olarak tespit edilemeyen uzak organ metastaz varlığını gösterebilir.Pre-treatment serum levels of AFP, CEA and CA 19-9 were retrospectively investigated in 70 patients with locally advanced and metastatic gastric cancer. The positivity rates for these markers were 55.7%, 40% and 32.9%, respectively. Multiple logistic regression analysis for positive levels of tumor markers indicates that AFP positivity is significantly related to the presence of hepatic metastasis and resectability rates (p=0.041), CEA positivity is related to advance stage (p=0.011), tumor size (p=0.004), presence of hepatic metastasis (p=0.001), the frequency of serosal invasion (p=0.004) and resectability rates (p=0.011). Finally, CA 19-9 positivity is related to advance stage (p=0.006), tumor size (p=0.002), the frequency of serosal invasion (p=0.002), the frequency of peritoneal metastasis (p=0.005) and ascites (p=0.005). In summary, in cancer patients, the use of tumor markers for the decision of treatment might indicate the existence of any organ metastasis which could not be clinically or radiologically revealed