Din dilinin doğası

dc.contributor.authorTillich, Paul
dc.contributor.buuauthorÇınar, Aliye
dc.contributor.departmentUludağ Üniversitesi/İlahiyat Fakültesi.tr_TR
dc.date.accessioned2020-12-02T12:06:16Z
dc.date.available2020-12-02T12:06:16Z
dc.date.issued2002
dc.descriptionBu yazı, Paul Tillich’in önemli eserlerinden biri olan Theology of Culture’ın 53- 68. sayfaları arasında yer alan The Nature of Religious Language başlıklı makalenin çevirisidir (U.S.A., 1969).tr_TR
dc.description.abstractPaul Tillich’e göre, birbirinden kesinlikle farklı gerçeklik seviyeleri mevcut olup, bunlar farklı yaklaşımları ve farklı dilleri talep etmektedir. Din dilinin doğası semboliktir. Semboller ile işaretler arasındaki temel ayrım şudur: İşaretler, her hangi bir şekilde işaret ettikleri şeyin gerçekliğine ve gücüne katılmazlar. Oysa semboller, sembolize ettikleri şeyle aynı olmamalarına rağmen, onun anlamına ve gücüne katılırlar. Peki, “Semboller nereden doğar?” Onların kaynağı, bugünlerde genellikle grup bilinçaltı ya kolektif bilinçaltı denilen yerdir. Dinî semboller, bütün diğer sembollerin yaptığı aynı şeyi yani aksi takdirde bize gizli kalan, hiçbir surette açılamayan bir gerçeklik seviyesini açma işini yapar. Bütün dinî sembollerin iki temel düzlemi vardır: Tecrübî gerçekliğin ötesine geçen aşkın düzlem ve tecrübî gerçekliğin içinde karşılaştığımız içkin düzlem.tr_TR
dc.description.abstractAccording to Tillich, there are levels of reality of great difference, and that these different levels demand different approaches and different languages. The nature of religious language is symbolic. The difference, which is a fundementl difference between the, is that signs do not participate in any way in the reality and power of that to which they point. Symbols, although they are not the same as that which they sembolize, participate in its meaning and power. Now, out of what womb are symbols born? Out of the womb which is usualy called today the “group unconscious” or “collective unconscious. Religious symbols do exactly the same thing as all symbols – namely, they open up a level of reality, which otherwhise is not opened at all, which is hidden. There are two fundamental levels in all religious symbols: the transcendent level, the level which goes beyond the empirical reality we encounter, and the immanent level, the level which we find within the encounter with reality.en_US
dc.identifier.citationTillich, P. (2002). "Din dilinin doğası". çev. Aliye Çınar. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11(2), 227-236.tr_TR
dc.identifier.endpage236tr_TR
dc.identifier.issn1301-3394
dc.identifier.issue2tr_TR
dc.identifier.startpage227tr_TR
dc.identifier.urihttps://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/143934
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11452/14293
dc.identifier.volume11tr_TR
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherUludağ Üniversitesitr_TR
dc.relation.journalUludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisitr_TR
dc.relation.publicationcategoryMakale - Uluslararası Hakemli Dergitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectDin dilitr_TR
dc.subjectİşaretlertr_TR
dc.subjectSembollertr_TR
dc.subjectReligious languageen_US
dc.subjectSignsen_US
dc.subjectSymbolsen_US
dc.titleDin dilinin doğasıtr_TR
dc.title.alternativeThe nature of religion languageen_US
dc.typeArticleen_US

Files

Original bundle

Now showing 1 - 1 of 1
Loading...
Thumbnail Image
Name:
11_2_12.pdf
Size:
169.54 KB
Format:
Adobe Portable Document Format
Description:

License bundle

Now showing 1 - 1 of 1
No Thumbnail Available
Name:
license.txt
Size:
1.71 KB
Format:
Item-specific license agreed upon to submission
Description: