Emevîlerin Irak siyaseti

Abstract

Emeviler devleti, başkenti Dımaşk olan dünyanın beşinci büyük imparatorluğudur. İlk halife Muaviye, yönetim sürecini iç problemlerle ve genişleme hareketleriyle tamamladı. Nitekim Kuzey Afrika’da ve Orta Asya’da hakimiyet kurdu. Ancak onun halifeliğinin başlangıcında Irak’ta Hz. Ali’nin torunlarının yönetimde hak sahibi olduğunu inananlar tarafından Hucr b. Adi liderliğinde bir isyan başlatıldı. Bu sebeple Muaviye Irak üzerine şiddet uygulamayı adet edinen Ziyad b. Ebu Süfyan’ı vali tayin etti. Muaviye’nin halefleri de Irak üzerine onun şiddet politikasını sürdürdüler. Ubeydullah b. Ziyad, Haccac b. Yusuf ve Halid b. Abdullah Irak’ta yönetim muhaliflerine karşı mücadele eden en meşhur idarecilerdir. Bununla birlikte Emevîler devleti Iraklıların desteğini alan Abbâsî hanedanı tarafından yıkılmıştır.

The Umayyad Arab Caliphate is historically the fifth largest empire in the world. Damascus was the capital of the Umayyad Caliphate. The reign of Muawiyah was marked by internal security and external expansion. Muawiyah also oversaw military expansion in North Africa and in Central Asia. On the internal front, major rebellion is started in Iraq in the beginning of the his reign by Hujr ibn Adi the leader of rebellion supported the 104 claims of the descendants of Ali to the caliphate. On this occasion Muawiyah appointed to Iraq the ruler Ziyad ibn Abi Sufyan who used violence to opponents. The successors of Muawiyah applied his rough policy on Irak. Ubeydullah ibn Ziyad, Al-Hajjaj bin Yousef, Khalid ibn Abdullah are the famous governors of Irak who struggled to rebellions in Irak. However the Umayyad Arap Caliphate was demolished by the Abbasid family with the assistance of Iraqis.