Metastatik olmayan larenks kanseri tanılı hastalarda postoperatif tedavi modalitelerinin etkinliklerinin retrospektif karşılaştırılması

Abstract

Larenks kanseri, baş ve boyun kanserleri içinde en yaygın görülen türlerden biridir. Larenks kanserinin tedavisi yıllar içinde gelişmeler göstermesine rağmen sağkalımda artış sınırlıdır. Bu çalışmada; tanı anında metastatik olmayan larenks kanseri tanılı hastalarda postoperatif tedavi modalitelerinin etkinliklerinin retrospektif olarak karşılaştırılmasını incelemeyi amaçladık. Çalışmamıza Ocak 2012 ile Ocak 2022 tarihleri arasında Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine başvuran ve larenks kanseri tanısı alan, primer cerrahi uygulanan ve postoperatif Kemoradyoterapi (KRT) veya Radyoterapi (RT) uygulanan 118 hasta dahil edilmiştir. Çalışmamız retrospektif bir kohort çalışmasıdır. Hastaların klinikopatolojik özellikleri, tanı tarihi, operasyon tarihi, tedavileri, son başvuru veya ölüm tarihleri belirlenerek karşılaştırmalı analizleri planlanmıştır. Çalışmamıza 114’ü (%96,6) erkek olmak üzere 118 hasta dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 62,7±8,2 idi. Hastaların 18’i (%15,3) Evre III ve 100’ü (%84,7) Evre IV’tü. Hastaların 56’sına (%47,5) adjuvan RT, 62’sine (%52,5) adjuvan KRT uygulandı. KRT grubunda 52 hastaya (%83,9) haftalık sisplatin ile eş zamanlı RT uygulandı. Sisplatin doz ortalaması 164,3±46,8 mg/m2 idi. Sisplatin total doz olarak 30 hastaya (%60) 200 mg/m2 ’nin altında verilirken, 20 hastaya (%40) ise 200 mg/m2 ve üzerinde verilmişti. Takipte 20 hasta nüks etti. Bunların 5’i (%25) lokal nüks, 15’i (%75) uzak metastazdı. N evresine (p<0,001), tümör diferansiasyonuna (p=0,038) ve evreye (p<0,001) göre, tedavi grupları arasında farklılık saptandı. Çalışmamızda adjuvan RT’ye, KT eklenmesinin istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi gösterilememiştir. Tanı yaşı, cerrahi sınır ve evrenin hastalıksız sağkalıma istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi gözlenmiştir. Bu bulgularımızın daha büyük, prospektif, çok merkezli bir kohortta daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

Laryngeal cancer is one of the most common types of head and neck cancer. Although the treatment of laryngeal cancer has improved over the years, the increase in survival is limited. In this study, we aimed to retrospectively compare the effectiveness of postoperative treatment modalities in patients with non-metastatic laryngeal cancer at the time of diagnosis. Our study included 118 patients who were admitted to Bursa Uludağ University Faculty of Medicine Hospital between January 2012 and January 2022 and diagnosed with laryngeal cancer, underwent primary surgery, and received postoperative Chemoradiotherapy (CRT) or Radiotherapy (RT). Our study is a retrospective cohort study. Clinicopathological features, diagnosis date, operation date, treatments, last application or death dates of the patients were determined and comparative analyses were planned. 118 patients, 114 (96.6%) of whom were male, were included in our study. The mean age of the patients was 62.7±8.2 years. 18 (15.3%) of the patients were Stage III and 100 (84.7%) were Stage IV. Adjuvant RT was applied to 56 (47.5%) of the patients and adjuvant CRT was applied to 62 (52.5%). In the CRT group, 52 patients (83.9%) received concurrent RT with weekly cisplatin. While total dose of cisplatin was given to 30 patients (60%) below 200 mg/m2, 20 patients (40%) were given 200 mg/m2 and above. Twenty patients relapsed during follow-up. Of these, 5 (25%) were local recurrences and 15 (75%) were distant metastases. Differences between treatments were detected according to N stage (p<0.001), tumor differentiation (p=0.038) and stage (p<0.001). In our study, no statistically significant effect of adding CT to adjuvant RT was shown. Age at diagnosis, surgical margins, and stage had a statistically significant effect on disease-free survival. These findings need further study in a larger, prospective, multicenter cohort.