Türkiye’de ordu ve siyaset: Sivil-asker ilişkilerinin dönüşümü

Abstract

Türkiye’de siyasi otoriteler ve ordu arasındaki çok yönlü ve sürekli değişen ilişki, Osmanlı İmparatorluğu’nun tarihi geçmişiyle yakından bağlantılıdır. Silahlı kuvvetler zamanla siyasi arenada kritik bir konum işgal ederek önemli bir nüfuz kazanmış ve Türkiye’nin ilerleyişini şekillendirmede hayati bir rol oynamıştır. Dolayısıyla bu çalışmanın temel amacı, Türkiye’deki sivil-asker ilişkilerinin dinamiklerini küreselleşme ve uluslararası ilişkiler çerçevesinde, özellikle Avrupa Birliği (AB) bağlamında incelemektir. Ayrıca çalışmada Osmanlı İmparatorluğu’nun dağılma döneminden günümüze kadar ordu ve siyaset arasındaki karmaşık etkileşimin tarihsel gelişimi de incelenecektir. Bunu yaparken ordunun Türk siyasetinde değişen rolü ve önemi açıklanmaya ve bu alanda ortaya çıkan eğilimler tespit edilmeye çalışılacaktır. Bu amaca ulaşmak için sivil-asker ilişkileri demokratik ilke ve kurumlar perspektifinden değerlendirilecektir. Sonuç olarak; Türkiye’de askeri ve siyasi otoriteler arasında değişen güç dinamikleri son dönemde önemli dönüşümlere uğramıştır. Bu değişiklikler, özellikle AB üyeliği kapsamında uygulanan yasal reformlar sayesinde sağlanmıştır. Bu da ordunun politik alandaki etkisini önemli ölçüde azaltmıştır.

The multifaceted and ever-changing relationship between political authorities and the military in Turkey is closely linked to the historical past of the Ottoman Empire. Over time, the armed forces have gained significant influence, occupying a critical position in the political arena and playing a vital role in shaping Turkey’s progress. Therefore, the main aim of this study is to examine the dynamics of civil-military relations in Turkey within the framework of globalisation and international relations, particularly in the context of the European Union (EU). The study will also examine the historical development of the complex interaction between the military and politics from the disintegration of the Ottoman Empire to the present day. In doing so, the changing role and importance of the military in Turkish politics will be explained and the emerging trends in this field will be identified. In order to achieve this goal, civil-military relations will be analysed from the perspective of democratic principles and institutions. In conclusion, the changing power dynamics between the military and political authorities in Turkey have undergone significant transformations in the recent period. These changes have been achieved through legal reforms, especially in the context of EU membership. This has significantly reduced the influence of the military in the political field.